وزارت اطلاعات و فرهنگ امسال از روز جهانی جوانان زیر عنوان «جوانان و صحت روانی» بزرگداشت کرد، ولی جوانان کشور می‌گویند مقام‌های دولتی به جز شعار، عملاً کاری برای بهبود وضعیت جوانان انجام نداده اند.
دکتر سید مخدوم رهین، وزیر اطلاعات و فرهنگ به این باور است که سال‌ها جنگ، خشونت و محدودیت‌هایی را که طالبان وضع کرده بودند، سبب ناهنجاری‌های روانی در میان جوانان امروز شده است.
نسخه نجات بخش وزیر اطلاعات و فرهنگ برای رفع چنین مشکلی روی آوردن جوانان به هنر است. آقای رهین روز جهانی جوانان، روز سه شنبه (۲۱ اسد/ ۱۲ آگست) در مراسم بزرگداشت از روز جهانی جوانان در کابل گفت: «خوب است جوانان ما به هنر روی آورند؛ هنر نقاشی، موسیقی، پیکرتراشی و خطاطی که در ذهن جوان تاثیر بسیار گرم دارد، زیرا روح هنر آدمی زاد را وادار به دوست داشتن می‌کند.»
هرچند وضعیت جوانان نسبت به دوران طالبان بهبود یافته و حالا زمینه‌های تحصیل و کار هرچند محدود در داخل افغانستان فراهم شده است، اما دولت نتوانسته زمینه‌های کار درازمدت را با راه اندازی پروژه‌های زیربنایی فراهم سازد.
هزاران جوان کشور به دلیل بیکاری راه مهاجرت را در پیش می‌گیرند و ده‌ها تن از آن‌ها تا حال در آب های یونان و در مسیر آسترالیا غرق شده اند. حدود سه میلیون افغان در حال حاضر در کشورهای ایران و پاکستان مهاجرند که بیشتر آنان را جوانان تشکیل می‌دهند.
سربازگیری گروه‌های تروریستی از میان جوانان افغانی تهدید دیگری برای نسل کنونی افغانستان است. براساس اظهارات مقام‌های امنیتی، گروه طالبان به سادگی جوانان افغان را به بهانه فراگیری آموزش‌های دینی به مدارسی می‌برند که در آن‌ها آموزش‌های تروریستی داده می‌شود.
خواست جوانان
جوانان افغانستان اما می‌گویند مشکل اصلی آن‌ها بیکاری و نبود زمینه‌های تحصیلی است و این مسایل خود به امراض روانی در بین جوانان منجر می‌شود.
جاوید، جوانی که سه سال پیش از صنف دوازدهم مکتب فارغ شده است، می‌گوید در این مدت بیکار است. او از نظر اقتصادی توان تحصیل را ندارد و با آینده نامعلومی روبرو است: «تقریبا سه سال بیکار بودم. وقتی واسطه نداشته باشی کار پیدا کرده نمی‌توانی. هیچ چیز فراهم نیست، بیکاری سر بیکاری است. اکثر جوانان به ایران و پاکستان و دیگر کشورها می‌روند. آنها یا بندی می‌شوند یا در دریا غرق می‌شوند.»
تمیم اوریاخیل جوان دیگر به مشکل مشابه اشاره می‌کند و به جوانان معتادی اشاره می‌کند که در زیر پل‌های شهر کابل شب و روز می‌لولند و راهی برای برگشت به زندگی بدون اعتیاد ندارند.
اوریاخیل می‌گوید: «می‌گویند برای جوانان کار کردیم اما هیچ کاری نکرده اند. در زیر پل سوخته ببینید چقدر جوانان معتاد هستند. در ولایات نیز چه تعداد جوانان زندانی هستند به خاطری که کار نیست و آن‌ها دست به دزدی می‌زنند.»
معینیت جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ یگانه نهاد دولتی است که برای بهبود وضعیت جوانان فعالیت می‌کند. مسوولان این نهاد می‌گویند که مشکلات جوانان افغان به مراتب بیشتر از آن است که این معینیت بتواند آن را حل کند.