مصطفی سروش:
با عرض سلام. من یک سوال دارم از تیمی که گردانندۀ این نشست است و در ضمن آن پیشنهادی هم برای‌شان دارم.
قبل از انتخابات ریاست جمهوری و در جریان انتخابات و بعد از آن ما تجربه کردیم که بدبختانه چهره‌های سیاسی افغانستان بویژه جریان‌ها و گروه‎ها و هم‌چنان کسانی که در محور دو تیم اصلاحات و همگرایی و تحول و تداوم با هم یکجا شده اند؛ باور به راه حل افغانی نداشتند.
به گونه‌یی که اشاره شد، پیش از انتخابات و در جریان انتخابات تیم کنفرانس آجندای ملی بسیار کوشش کرد تا آجندای ملی و طرح دولت وحدت ملی تبدیل به واقعیت شود و گروه‌ها و جریان‌ها به این باور برسند تا دولت وحدت ملی را شکل دهند اما بدبختانه مشکلات به جایی رسید که افغانستان رفت به طرف بحران و بن بست سیاسی به میان آمد تا این که جان کری آمد و با بزرگان صحبت کرد و آنان را قناعت داد.
سوال مشخصم این است که شما چطور می‌توانید راه حل افغانی را برای این افغان‌ها بقولانید؟
پیشنهادم این است که به خاطر این که راه حل افغانی تبدیل به یک گفتمان شود و این گفتمان آهسته آهسته تبدیل به واقعیت شود، تیم کنفرانس آجندای نیاز به این داردتا برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت را به صورت مشخص تعریف کرده و به مردم ارایه کنند.
پیشنهاد دیگرم که برای هر دو تیم است طوری که از صحبت‌های شان برداشت کردم؛ اینان متأسفانه به جای این که بیایند نکات اختلاف در انتخابات و چگونگی آن را برجسته سازند، بیایند در توافقی که میان نامزدان شده است سهم بگیرند و کاروان وحدت ملی را به سرحد مقصود برسانیم.
ایام الدین امامی/ نمایندۀ عبدالستار سیرت:
مدتی است با کارهای کنفرانس آجندای ملی آشنا شده ام؛ ما هم در ایالت متحدۀ امریکا حرکتی را زیر نامحرکت وحدت و آزادی افغانستان دو سال قبل یک لابی فلم را ساختیم تا مشکلات افغانستان را به گونۀ بی‌طرفانه و صادقانه به ذهنیت مقامات امریکایی برسانیم؛ تا توانسته باشیم در آن بی‌طرفی کسانی را که به سمتی تعلق ندارند بگوییم و مشکلات افغانستان را به صورت درست نه از طریق پاکستان و یا جاهای دیگری، به آنجا برسد.
نمی‌خواهم بیشتر وقت شما را بگیرم فقط می‌خواهم روی هدف اصلی برویم:
از کنفرانس بُن تا این دم که همه دوستان شاهد هستند افغانستان در یک بی‌راهه رفت. در همان آغاز شما می‌دانید که در کنفرانس بُن جناب داکتر صاحب عبدالستار سیرت یازده رأی برد و آقای کرزی دو رأی؛ از آنجا که ما به خاطر منافع شخصی ایستاد نشدیم و ما قبول کردیم و زمانی حکومت موقت در افغانستان تشکیل شد در حکومت موقت قرار بود که دولت انتقالی تدارک دیده شود و دولت انتقالی تمام گروه‌های افغانستان را هم از حاکمیت گذشته؛ طالبان، حزب اسلامی همه در لویه جرگه فرا بخواند. اما با تأسف که در حکومت موقت لویه جرگه را مهندسی کردند و کسانی که باید می‌آمدند، نیامدند و زمینۀ جنگ دوام‌دار در افغانستان پیدا شد.
حکومت انتقالی وظیفه داشت تا دولت انتخابی را بوجود آورد و خود را نامزد نکند که این کار صورت نگرفت و بعداً حکومت انتخابی بار دیگر بدون در نظر داشت منافع ملی انتخابات را مهندسی کرد و به قدرت خود ادامه داد و حال ما و شما همه مشکلات را بالای دو نامزد انداخته ایم؛ نامزدان محترم شاید تقلب انتخاباتی را کرده باشند اما اصل تقلب در جای دیگری صورت گرفته که خواستند اوضاع افغانستان هم‌چنان تیره بسازند و چنان آب را گل آلود سازند تا از آن ماهی مراد خود را بگیرند، باید روی آن صحبت کنیم.
جناب احمدولی مسعود بسیار زیاد زحمت کشیده اند، من به نمایندگی از همان تیم که مشاور آن هستم و داکتر عبدالستار سیرت حمایت خود را از طرح آجندای ملی و حکومت وحدت ملی رسماً اعلام می‌دارم.
برای تیم کنفرانس آجندای پیشنهاد داریم:
پیشنهاد نخست این است که شما به حیث یک گروه فشار نه به شکل کنفرانس‌ها با دو کاندیدا، دولت و پارلمان افغانستان باید صحبت کنید.
در این جا اعضای پارلمان افغانستان به شکل سیل بین عمل می‌کنند و هیچ چیزی نمی‌گویند در حالی قانون اساسی افغانستان برای پارلمان اختیارات زیادی را سپرده است که باید توجه کنند.
همان گونه که جناب احمد ولی مسعود فرمودند دولت دحدت ملی یک طرح افغانی است که کاملاً دقیق است؛ چون جان کری چندی پیش آمدند اما اعضای کنفرانس آجندای ملی از چندین سال بدین‌سو روی این طرح کار کرده اند.
باید طرف‌های دخیل را زیر فشار بگیرید و اگر فشار را نپذیرفتند پارلمان می‌تواند لویه جرگه را فرابخواند حاکمیت موجود را ساقط کنند و یک دولت موقت و یا دولت انتقالی را بوجود آورند و آن کسانی که دولت انتقالی را پیش می‌برند خود را نامزد نسازند و این یگانه راه حل است.
ما این طرح را چند سال پیش نیز مطرح کردیم که متأسفانه شماری از چهره‌های فرصت طلب در تبانی با دولت امتیاز گرفتند و انتخابات سال ۲۰۰۹ را به گونۀ دیگر رقم زدند.
سخنان خود را خلاصه می‌سازم، به این ترتیب که تیم کنفرانس آجندای ملی روان هستید شاید نتایج آن برای شش ماه یا یک سال باشد، شما باید یک گروپ چند نفری را از میان اعضای کنفرانس آجندای ملی انتخاب کنید تا به همه طرف‌ها صحبت کنند و نتیجۀ آن را به افکار عامه برسانید.