کسانی که در صفحۀ شطرنج سیاسی افغانستان بازی می‌کنند، بازیگران منافع کشورهای بیرونی هستند و منافع کشورهای بیرونی به‌شدت متناقض است و این کشورها، درگیری‌ها و منازعات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ایدیولوژیکی خود را در فضای جغرافیایی افغانستان تعقیب می‌کنند

شماری از اعضای مجلس نماینده‌‌‌گان با اشاره به انشعاب و دو دسته‌گی میان گروه طالبان می‌گویند، تا زمانی که یک آدرس مشخص و هویت مشخص وجود نداشته باشد، تلاش‌های صلح موفقیتی در قبال ندارد.
آنان هم‌چنان می‌گویند که به این زودی‌ها نمی‌توان در انتظار تأمین صلح در افغانستان بود.
شورای عالی صلح نیز هشدار داده که دو دسته‌گی گروه طالبان روند گفت‌وگوهای صلح را سخت‌تر خواهد ساخت.
اعضای این شورا تأکید می‌کنند که شاید پس از این با دستۀ از طالبان گفت‌وگو خواهد شد که با شبکۀ آی‌اس‌آی پاکستان نزدیکی دارند.
بعد از اعلام مرگ ملاعمر، انشعاب و دو دسته‌گی در میان گروه طالبان به میان آمده و آنان به دو صف جداگانۀ ملااختر منصور و ملا رسول بخش شده اند.
بسیاری از آگاهان به این بارو اند که پاکستان با ایجاد دو دسته‌گی میان گروه طالبان در صدد تشدید نا آرامی ها در افغانستان است. اما، وزارت امور خارجۀ پاکستان اعلام کرده است که اسلام آباد در دو دسته‌گی طالبان نقشی ندارد و انشعاب طالبان موضع داخلی خود این گروه است.
قاضی خلیل‌الله سخنگوی وزارت خارجۀ پاکستان، برخلاف گفته‌های قبلی مقامات پاکستانی گفته است که کشورش حاضر است نقش میانجی‌گری را در مذاکرات صلح افغانستان ایفا کند.
سخنگوی وزارت خارجۀ پاکستان تاکید کرده که پاکستان زمانی حاضر است که نقش میانجی‌گری را مذاکرات صلح افغانستان به عهده گیرد که مقامات افغانستان از آنان بخواهند.
قاضی خلیل‌الله خاطرنشان کرده است: «روابط ما با افغانستان بر اساس برادری و دوستی است؛ ما خواهان صلح و ثبات در افغانستان هستیم و قبلاً هم در این زمینه با افغانستان همکاری کرده‌ایم و آنرا ادامه خواهیم داد. دو دسته‌گی طالبان موضوع داخلی شان است. ما برای‌بار نخست در «مری» زمینه را برای مذاکرات صلح آماده کردیم و اگر حکومت افغانستان بخواهد آینده نیز زمینه‌سازی خواهیم کرد.» اسماعیل‌قاسمیار مسوول روابط بین الملل شورای عالی صلح می‌گوید: چند دسته‌گی گروه طالبان کار رسیدن به صلح را مشکل می‌سازد.
به گفتۀ آقای قاسمیار: « به این معنا که یک مدت با یک گروه صحبت شود و به یک سلسله توافقات برسد و بعد از آن گروه دیگری سر بکشد و همین‌گونه دوام داشته باشد که این کار پروسۀ صلح را با کُندی رو به‌رو می‌سازد.»
این عضو شورای عالی صلح به این باور است که دو دسته‌گی میان گروه طالبان باعث تضعیف این گروه نیز می‌گردد.
عبدالقیوم سجادی عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید: یکی از معضلات گفت‌وگوهای صلح میان دولت افغانستان و طالبان، مشخص نبودن افراد با صلاحیت و طرف گفت‌وگو بوده است.
آقای سجادی با اشاره به اختلافات میان گروهی طالبان می‌افزاید: این مشکل نسبت به گذشته بیشتر شده است و تا زمانی یک آدرس مشخص و هویت مشخص وجود نداشته باشد، تلاش‌های صلح موفقیتی در قبال ندارد.
این عضو مجلس تأکید می‌کند: دولت افغانستان در شرایط کنونی بیش هر چیز باید روی محورهای کلان گفت‌و گو با مخالفان و حل اختلافات به تفاهم برسند.
به‌گفتۀ آقای سجادی: حکومت وحدت ملی باید از یک دیدگاه مشترک و واحد در ارتباط مسایل کلان افغانستان برخوردار شود و بعد از آن برنامۀ مشخصی را برای تعقیب دیدگاه‌های کلان خود تعریف کنیم و با وفاق ملی بتوانیم صلح را در افغانستان تأمین کنیم.
در این حال، دکتر جعفر مهدوی عضو دیگر مجلس نماینده‌گان می‌گوید: برای فعلاً چهره‌یی که بتوانند همه طالبان را گرد یک محور جمع کند، وجود ندارد که این مورد سبب پراکنده شدن این گروه شده است.
آقای مهدوی باور دارد که دو دسته‌گی میان گروه طالبان هم زمینۀ فرصت است و هم زمینۀ تهدید، او می‌گوید: حکومت افغانستان می‌تواند با مجموعه‌های پراکنده و ضعیف‌تر طالبان از سر مدار و مذاکر بتواند آنان را متقاعد سازند تا از جنگ دست بدارند.
این عضو مجلس تصریح می‌کند: «اما، مشکل در این جا است که حکومت افغانستان با یک آدرس رسمی، مسوول و پاسخ‌گو مواجه نیست تا از راه‌های گوناگون با آنان مذاکر کند و صلح فراگیر را تأمین کنند.»
او می‌گوید که این آکسیجن تازه روند گفت‌و گوهای صلح را با چالش‌های تازه روبه رو کرده است.
آقای مهدوی اما تأکید می‌کند که به این زودی‌ها نمی‌توان آرزومند تأمین صلح در افغانستان بود و آمدن صلح سراسری در پس آیندۀ درازمدت قرار دارد.
این عضو مجلس می‌افزاید: کسانی که در صفحۀ شطرنج سیاسی افغانستان بازی می‌کنند، بازیگران منافع کشورهای بیرونی هستند و منافع کشورهای بیرونی به‌شدت متناقض است و این کشورها، درگیری‌ها و منازعات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ایدیولوژیکی خود را در فضای جغرافیایی افغانستان تعقیب می‌کنند.