۱- افغانستان به‌عنوان کشوری محاط به خشکه از این پس می‌تواند تا از نقض حقوق ترانزیتی‌اش جلوگیری به عمل آورد. «اداره‌ی مستقل حل‌وفصل شکایاتِ» سازمان تجارت جهانی نفوذ گسترده‌ای بر کشورهای عضوش داشته و همیشه از حقوق کشورهای محصور به خشکه حمایت نموده‌است.
۲- تجار افغانی از این پس می‌توانند از اقتصادی‌ترین مسیر ترانزیتی و میکانیزیم ترانسپورتی برای انتقال کالاهای تجاری‌شان استفاده نمایند. هرگاه دولت‌های همسایه که عضو سازمان تجارت جهانی هستند، این حق مسلم تجار افغانی را نقض نمایند، نزد سازمان جوابگو بوده و ابزارهای فشارِ سازمان بالای‌شان اعمال خواهد شد.
۳- اعطای عضویت در سازمان تجارت جهانی یک نوع اعتبار بین‌المللی را به افغانستان بخشیده‌است که فضای سرمایه‌گذاری در کشور را بهبود خواهد بخشید.
۴-سازمان تجارت جهانی و کشورهای عضو آن تعهد سپرده‌اند تا در راستای ریفورم موسساتی، ارتقای سیستم تجاری، بهبود حکومت‌داری خوب و مبارزه با فساد مالی، افغانستان را کمک مالی و تخنیکی نمایند.
۵- افغانستان دارای منابع طبیعی و نیروی کاری وافر می‌باشد. تعامل مستقیم با سیستم تجارت جهانی باعث خواهد شد تا زمینه سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در صنعت تولیدی کشور فراهم گردد و از این طریق معضل بیکاری و فقر کاهش یابد.
۶-عضویت افغانستان در سازمان تجارت جهانی بالای صنایع تولیدی و زراعت کشور تاثیر منفی نخواهد گذاشت؛ زیرا در بسته‌ی اعطاشده سازمان به افغانستان، این کشور ملزم به حذف و یا کاهش تعرفه‌های گمرکی خود نمی‌باشد. حداکثر تعرفه گمرکی که افغانستان می‌تواند تحت چتر سازمان تجارت جهانی بالای کالاهای زراعتیِ وارداتی اعمال نماید، چهار مرتبه زیادتر از تعرفه‌های ‌اعمال‌شده فعلی است. همچنین دولت می‌تواند مالیاتی دو مرتبه زیادتر از تعرفه‌های گمرکی فعلی را بالای کالاهای صنعتی وارداتی وضع نماید. این دو مزیت اعطاشده به کشور تحت بسته‌ی سازمان تجارت جهانی باعث خواهد شد تا دولت دست بازی در حمایت از صنایع داخلی داشته؛ و آن‌ها را با وضع تعرفه‌های گمرگی بالای کالاهای وارداتی حمایت نماید.
۷-تحت بسته اعطاشده به افغانستان، این کشور قادر است تا از واردکردن کالاهای حرام نظیر گوشت خوک، مشروبات الکلی و مواد کیمیاوی مورد استفاده برای ساخت بمب جلوگیری به‌عمل آورد. بنابراین درمی‌یابیم که عضویت در سازمان تجارت جهانی و قبول‌کردن تجارت آزاد به معنی بازکردن مرزهای کشور برای ورود هر نوع کالا به افغانستان نخواهد بود.
۸- دولت افغانستان تحت بستۀ اعطاشده از سوی سازمان تجارت جهانی می‌تواند تا برای مقابله با سیاست دمپینگ* تعرفه‌های گمرکی بالای را وضع نماید تا تولیدکنندگان داخلی قدرت رقابت با دمپینگ‌کنندگان در بازار را داشته باشند.
۹- کشورهای همسایه نظیر پاکستان، هند، تاجکستان، قرغیزستان، قزاقستان، ترکیه، چین و کشورهای خلیج عضو دائم سازمان تجارت جهانی هستند.
۱۰- بعضی از کشورهای همسایه نظیر ایران، ازبکستان و ترکمنستان نیز درصدد اخذ عضویت سازمان تجارت جهانی می‌باشند.
به گزارش ادارۀ امور، سیاست دمپینگ روشی است که برخی تولیدکنندگان برای تسخیر بازار کشورهای دیگر و کنارزدن رقیب‌بان خود اتخاذ می‌کنند. تحت این روش کالاهای صادراتی به قیمتی پایین‌تر از قیمت معمول در بازار به‌فروش می‌رسد تا کالاهای مشابه داخلی فروش‌شان کم‌شده و دیگر قدرت رقابت را در بازار نداشته باشند.