قاچاقبران انسان برعلاوۀ ربودن سرمایه‌های مادی و معنوی افغانستان باعث اختطاف و قتل افراد نیز می‌شوند.
اخیراً وزیر امور مهاجرین و عودت‌کننده‌گان پیشنهاد کرد که قاچاق انسان به کشورهای خارجی از افغانستان در قانون جرم پنداشته شود.
برخی از تحلیلگران از این پیشنهاد استقبال کرده‌اند. اما شماری دیگر می‌گویند: در افغانستان حتا قانون اساسی عملی نمی‌شود و جرم محسوب شدن قاچاق انسان نیز در روی کاغذ باقی خواهد ماند.
به‌گفتۀ آنان، دولت افغانستان تا حال به مبارزه جدی در برابر پدیدۀ قاچاق انسان نپرداخته و اراده هم به این کار ندارد.
آنان تأکید دارند که دولت برنامه‌ریزی به‌خاطر حل مشکلات مردم نکرده و عامل بزرگ جرایم در افغانستان خود دولت است.
سید عسکر موسوی استاد دانشگاه در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: در کشوری‌که بی‌قانونی حاکم باشد؛ مبارزه با قاچاق انسان دُشوار است، وقتی مسوولیت احساس نشود، قانون‌سازی فاید نخواهد داشت.
آقای موسوی افزود: در افغانستان حتا قانون اساسی زیر پا می‌شود و قانونِ جرم محسوب شدن قاچاق انسان نیز در روی کاغذ باقی خواهد ماند.
به‌گفتۀ او، وزارت مهاجرین به عنوان یک نهاد مسوول باید به‌خاطر کاهش قاچاق انسان تلاش کند، اما نهادهای امنیتی باید مبارزه را جدی بگیرند.
این استاد پیشین دانشگاه آکسفورد با بیان این‌که تلاش وزارت مهاجرین به‌خاطر جرم شدن قانون قاچاق انسان در کشور ستودنی است، افزود: حوزۀ مهاجرت غیر قانونی در افغانستان به فراموشی رفته است که یکی از مشکلات عمدۀ اجتماعی در این کشور است.
آقای موسوی تصریح کرد: دولت افغانستان تا حال به هیچ موضوعی بهتر توجه نکرده است و ارادۀ به مبارزه با قاچاق انساننیز وجود ندارد که ضعف مدیریت دولت است.
این استاد جامعه شناسی می‌افزاید: دولت برنامه‌ریزی به‌خاطر حل مشکلات مردم نکرده و عامل بزرگ جرایم در افغانستان خود دولت است.
آقای موسوی با بیان این‌که دولت افغانستان در صدر کشورهای ناکام و بی‌برنامه برای شهروندان قرار دارد، می‌گوید: عامل افزایش مهاجرت‌ها، بی‌برنامه‌گی دولت است، دولت به ایجاد فضای امن و اشتغال به مردم برنامه ندارد، بناً مردم مجبور می‌شوند که کشور را ترک کنند.
هم‌چنان، جعفر مهدوی عضوی مجلس نماینده‌گان می‌گوید: قاچاق انسان در کشور یک پدیدۀ شوم است که تاثیر منفی بالای نسل جوان گذاشته استو تا هنوز به این مسأله توجه نشده است.
آقای مهدوی بابیان اینکه شبکه‌های قاچاق انسان در جهان گسترده است، می گوید: شاید یک منبع شبکه قاچاق انسان در افغانستان و سری دیگر آن در ایران، ترکیه و … کشور ها قرار داشته باشد.
به‌گفتۀ او، قاچاقبران در کنار انتقال سرمایه‌های مادی و معنوی کشور، موجب قتل فریب و اختطاف افراد نیزمی‌شوند.
آقای مهدوی تصریح کرد: شبکه‌های قاچاق انسان به دسته‌های مختلف تقسیم شده است که شماری از شبکه‌ها مصروف قاچاق اعضای بدن انسان استند، شماری دیگر شان قاچاق مواد مخدر و … اعمال را انجام می‌دهند.
این عضو مجلس نماینده‌گان افزود: قانون جرم محسوب قاچاق انسان که وزیر مهاجرین از آن یاد آوری کرد، یک گام مثبت در عرصه کاهش مهاجرت های غیر قانونی محسوب می‌شود.
جعفر مهدوی خاطر نشان کرد: شبکه‌های قاچاق انسان در کابل و سایر شهرهای افغانستان به شکل آشکارا فعالیت دارند،در قبال این شبکه‌ها به مبارزه جدی ضرورت است.
به‌گفتۀ او، وجود فساد در نهادهای دولتی باعث شده مبارزه جدی را دولت با شبکه قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان نداشته باشد.
آقای مهدوی با بیان این‌که قاچاقبرانانسان از ضعفی که در نهاده‌های امنیتی و استخباراتی کشور وجود دارد استفاده می‌کند،می‌گوید: در حال حاضر دولت مبارزه با قاچاق انسان در اولویت برنامه‌های خود را قرار نداده است، اولویت برنامه‌ دولت مبارزه با ناامنی ومواد مخدر بوده است.
آقای مهدوی تأکید کرد: ما امیدوار استیم‌که در پهلوی مبارزه به امنیت و ثبات پایدار و مبارزه با مواد مخدردر کشور، با قاچاقچیان انسان نیزمبارزه جدی صورت بگیرد.
محمد اشرف‌غنی رییس جمهور کشور پس از بازگشت سفر از کشورهای اروپایی، در یک نشست خبری گفت بود که در مقابل قاچاقچیان انسان به شدت باید مبارزه شود.
از سوی دیگر، عالمی بلخی وزیر مهاجرین گفته است که افغانستان بدترین وضعیت مهاجرت را در منطقه و جهان دارد و قاچاقچیان انسان بدون ترس و هراس در کشور فعالیت می کنند.
او افزوده که براساس قانون که قرار است به تصویب برسد، نهادهای امنیتی کشور می‌توانند؛ قاچاقچیان انسان را تعقیب و مورد پیگرد قانونی قرار دهند.