برخورد سلیقه‌یی برخی از وزارتخانه‌ها نسبت به ولایات دور دست باعث شده که مردم این ولایات از پروژه‌های انکشافی زیربنایی، صحت، آموزش و پرورش و حقوق زنان محروم بمانند.
شماری از نماینده‌گان ولایات غور، فراه و زابل در مجلس و فعالان مدنی این ولایات، با ابراز این مطلب به روزنامۀ ماندگار می‌گویند، در بخش‌ انکشاف زیربنایی، صحت، آموزش و پرورش و حقوق زنان، متأسفانه به ولایات دور دست توجه نشده، مکاتب در تمام ساحات این ولایات فعال نیست و زنان حق کار را در ادارات ندارند.
آنان می‌افزایند: زنان و مردان در ولایات از حقوق مساوی برخوردار نیستند، در این ولایات برخوردهای تندروانۀ ملاها در برابر خانم‌ها حقوق مسلم‌شان را از ایشان گرفته که نمونۀ بزرگ آن اعتراضات ملاهای تندرو و استفاده‌جو در برابر خانم جوینده، والی پیشین غور بود.
به گفتۀ آنان، شماری از وزرا به اساس سلیقه‌های شخصی شان نسبت به بعضی از ولایات برخورد می‌کنند. این درحالی است که برخی از نماینده‌گان ولایات دیگر نیز شکایت دارند که تعداد وزارتخانه‌ها توازن پروژهای انکشافی را در ولایات دور دست در نظر نمی‌گیرند.
کرام الدین رضا زاده نماینده مردم غور در مجلس نماینده‌گان در مصاحبه با روزنامه ماندگار می‌گوید: غور یکی از ولایات مرکزی است که در طول چند سال گذشته، از پروژه‌های انکشافی متوازن محروم مانده است، در تمام شهر غور یک کیلومتر سرک پخته و اساسی ساخته نشده است.
به‌گفتۀ او، با آن‌که چند مرتبه به‌خاطر اعمار سرک‌های غور کابل و غور هرات به دولت پشنهادهایی داشتیم، ولی تا هنوز دولت به این پشنهادها توجه نکرده است.
این نمایندۀ مردم غور در مجلس نماینده‌گان تصریح کرد: پروژه‌های انکشافی که در بخش‌های صحت و آموزش و پرورش تطبیق شده است، جواب‌گو به نیازمندی‌های مردم غور نیست، مردم ولایت غور امیدوار استند که دولت جهت رشد پروژه‌های انکشافی متوازن در این ولایت توجه کند.
او می‌گوید: غور یکی از ولایت‌های فقیر و محروم از پروژه‌های متوازن انکشافی است که تا هنوز وعده‌های مسوولان دولت وحدت در بخش‌های اعمار بندبرق، اعمار جاده‌های و مسلکی شدن زراعت در این ولایت، انکشاف آموزش و پرورش و تحصیلات عالی عملی نشده است.
آقای رضا زاده افزود: در حال حاضر تنها بند برق ولایت غور تحت کار قرار دارد و مردم غور از دولت می‌خواهند که در اجرای این پروژه جدیت به خرچ دهد.
هم‌چنان، سمیع‌الله صمیم نمایندۀ مردم فراه در مجلس نماینده‌گان می‌گوید: فراه یکی از ولایت محروم از تطبیق پروژه‌های انکشافی متوازن است؛ دولت افغانستان پروژهای انکشافی را در کشور به خصوص در ولایات محروم مانند، فراه تطبیق نکرده است.
آقای صمیم افزود: ولایات محروم در تقسیم هزینۀ ملی در نظر نبوده و پروژه‌های انکشافی در ولایت فراه انگُشت شمار است، در ولایت فراه پروژه‌های نیمه‌کاری سال گذشته تحت کار قرار دارد، اما در سال جاری کدام پروژه انکشافی دراین ولایت وجود ندارد.
این نماینده مردم فراه در مجلس افزود: مردم فراه، نماینده‌های شورای ولایتی و نمایند‌ه‌های‌شان‌ در مجلس، همیشه از نبود پروژه‌های انکشافی و محرومی این ولایت از پروژه‌های عامه صدای خود را بلند کرده اند که تا هنوز دولت توجهی به‌آن نکرده است.
آقای صمیم با بیان این‌که در ساختار قدرت سیاسی افغانستان فراه از جمله ولایات محرومی است، می‌گوید:» مشکلات اساسی در ولایت فراه نبود امنیت کافی، نارضایتی مردم و اعضای شورای ولایتی آن از والی فراه و ندادن سهم سیاسی به مردم فراه است».
در این حال، عبدالقادر قلاتوال نماینده مردم زابل در مجلس نماینده‌گان می‌گوید: توازن در تطبیق پروژه‌های انکشافی از طرف تعدادی از وزاتخانه‌ها در نظر گرفته نمی‌شود، چند روز پیش پروژۀ به قیمت یک اشاریه ۹ میلیون دالر از طرف وزارت آموزش و پرورش به امضا رسیده که به سه ولایت پروژه‌های انکشافی وزارت آموزش و پرورش را تطبیق می‌کند، اما در ولایت زابل در طول چهارده سال دو پروژه تطبیق شده است.
او می‌گوید: شماری از وزرا به تعداد از ولایات برخورد سلیقه‌‌یی می‌کنند،این در حالی است که برخی از نماینده‌گان ولایات دیگر نیز شکایت دارند که تعداد وزارتخانه‌ها توازن پروژهای انکشافی را در ولایات دور دست در نظر نمی‌گیرند.
این نماینده مردم زابل افزود: یک شفاخانه در ولایت زابل زمانی اعمار شده بود که در آن زمان زابل دو صد و ۸۰ هزار تن نفوس داشت، اما در حال حاضر این ولایت ۸۰۰ هزار تن نفوس دارد که یک شفاخانه کفایت نمی‌کند.
به گفتۀ او، پس از سه سال تلاش کار یک شفاخانه ۱۰۰ بستر در این ولایت آعاز شده است، دراین ولایت دانشگاه، آب صحی آشامیدنی و برقی وجود ندارد؛ مردم این ولایت در ۲۴ ساعت تنها ۴ ساعت برق دیزلی دارند.
از سوی دیگر عصمت راغب فعال مدنی ولایت غور می‌گوید: در ولایت غور انکشاف متوازن در حد شعار باقی مانده است و پروژه‌های عامه در این ولایت بسیار ناچیز تطبیق شده که نیازمندی‌های مردم را مرفوع نمی‌کند.
آقای راغب افزود: مردم ولایت غور بیشتر نیازمند سرک هستند، پروژه سرک گردن دیوال که از هرات تا منطقه چشت که چشت نیز مربوط ولایت هرات می‌شود، اما هزینه آن از طرف دولت به‌نام ولایت غور پرداخته شده است، این درحالی است که به‌خاطر اعمار سرک غور هرات و غور کابل چندین مرتبه پشنهاد کردیم اما کسی به آن توجه نکرد.
به گفتۀ او، ولایت غور یکی از ولایاتی است که منبع بزرگ آبی در اختیار دارد، ولی تاهنوز هم در این ولایت بند برق اعمار نشده و مردم غور از جنراتورهای دیزلی دست دوم به‌خاطر روشن کردن خانه‌های شان استفاده می‌کنند، آنهم از ساعت ۷ بجه شام تا ساعت ۹ بجه شب روشن می‌باشد.
این فعال جامعه مدنی ولایت غور تصریح کرد: مردم غور قربانی موضوعات زبانی، هویتی و جغرافیایی شده اند، در بخش‌ انکشاف صحت، آموزش و پرورش و حقوق زن متسفأنه توجه صورت نگرفته است، مکاتب در قرا و قصبات غور فعال نیست و در این ولایت زنان حق کار کردن در ادارات را ندارند.
آقای راغب ادامه داد: زنان و مردان در ولایت غور از حقوق مساوی برخورد دارد نیستند، در این ولایت برخوردهای تندروانۀ ملاها در برابر خانم ها حقوق زنان را زا ایشان گرفته است. از جمله اعتراضات ملاها تندرو و استفاده جو در برابر خانم جوینده والی پیشین غور، می‌شود نام برد.
به باور آقای عصمت راغب: هنوز زنان در غور به عنوان جنس دوم از همان امتیازاتی برخوردار اند که زنان در قرن‌ها پیش برخوردار بودند، در تمام عرصه‌های زنده‌گی سهم شان در برابر مردان قابل مقایسه نیست و فضای مسلط از سوی رادیکال های افراطی در این ولایت، این حق را از ایشان گرفته است، از سنگسار، تا زجرکشی همه چیز در این ولایت در برابر زنان دیده می شود.