نماینده‌گان مجلس و آگاهان سیاسی می‌گویند که حکومت به جای پافشاری روی مذاکره با طالبان، باید با پاکستان وارد گفت‌وگو شود، زیرا طالبان استقلال و صلاحیت مذاکره را ندارند.
اما شورای عالی صلح با آنکه پاکستان را «بازیگر اصلی مذاکرات صلح» می‌داند؛ اما می‌گوید که طرف اصلی آن‌ها طالبان هستند، نه پاکستان.
اسماعیل قاسم‌یار مسوول روابط بین‌المللی شورای عالی صلح افغانستان به روزنامه ماندگار گفت، بدون شک پاکستان بازیگر اصلی در مساله مذاکره با طالبان بوده و نقش این کشور در فراهم‌سازی مذاکره با طالبان می‌تواند موثر باشد؛ اما طرف اصلی مذاکره ما طالبان هستند.
او تاکید کرد، در میز مذاکره طالبان باید حاضر باشند، پس طرف اصلی طالبان است نه پاکستان؛ اما نقش پاکستان می‌تواند تعیین‌کننده باشد.
به گفته این عضو شورای عالی صلح، پاکستان می‌تواند طالبان را وادار به مذاکره نماید، بنابراین ما از این کشور می‌خواهیم که زمینه مذاکره با طالبان را فراهم سازند.
قاسم‌یار افزود: « شورای عالی صلح امیدوار است بتواند حمایت کشورهای همسایه به خصوص پاکستان را در زمینه فراهم‌سازی مذاکره با طالبان جلب کند و به جنگ میان مسلمانان و میان افغان‌ها خاتمه داده شود.»
اما تحلیلگران و نماینده‌گان مجلس معتقد هستند که طالبان صلاحیت و توانایی گفت‌وگو و مذاکره مستقلانه با حکومت افغانستان را ندارند.
سید اسحاق گیلانی عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید، چون حکومت افغانستان و جامعه جهانی از پاکستان نا امید شدند؛ بنابراین برای مذاکره با طالبان پافشاری می‌کنند.
او علت پافشاری حکومت برای مذاکره با طالبان را مستقل نشان‌دادن این گروه عنوان کرده گفت، حکومت افغانستان می‌خواهد طالبان را مستقل و برازنده‌تر جلو دهد و بگوید که طالبان یک گروه صاحب استقلال هستند و می‌توانند به تنهایی وارد مذاکره با حکومت افغانستان شوند.
او افزود،همکاری پاکستان در مذاکرات صلح ضرورت اصلی است و باید بر این کشور فشار آورده شود تا کمک به طالبان را قطع کند، تا اینکه طالبان حاضر به گفت‌وگو شوند.
در همین حال، فضل‌الرحمان اوریا عضو ایتلاف ملی افغانستان می‌گوید، شورای عالی صلح با وجود این‌که‌‍ میلیون‌ها دالر را به مصرف رسانیده، اما هیچ دست‌آوردی نداشته است.
به گفته اوریا، هدف کرزی از برنامه ادغام مجدد، مصالحه و مذاکره با طالبان، تنها حفظ قدرت و منافع شخصی‌اش می‌باشد.
او تاکید کرد، حکومت کرزی در صدد مذاکره با اپوزیسیون سیاسی و نظامی نیست؛ بل با تمام قوت تلاش دارد تا جنگ در کشور ادامه یابد و او و تیمش بتوانند در بانک‌های سیاسی و اقتصادی سرمایه‌گذاری کنند.
وی اضافه کرد، از یک سو طالبان در شرایط فعلی حاضر به مذاکره با حکومت افغانستان نیستند و از طرف دیگر پاکستان نیز در صدد شعله‌ور نگهداشتن جنگ در افغانستان است، اما نقش جامعه جهانی در مذاکره بین‌الافغانی می‌تواند بسیار موثر باشد.
همچنان جاوید کوهستانی آگاه نظامی- سیاسی می‌گوید، حکومت در مورد مذاکره با طالبان کدام برنامه خاص ندارند، بل بیشتر برخوردهای حکومت کابل تبلیغاتی و رسانه‌یی است.
به گفته این آگاه سیاسی، بحث مذاکره با طالبان به یک پروسه تبلیغاتی مبدل شده و هیچ نوع برنامه و گامی که بر مبنای منطق استوار باشد، برداشته نشده است.
او همچنان گفت، شماری از طالبان حاضر به گفت‌وگو با مجاهدین و اپوزیسیون سیاسی غیرمسلح کشور هستند؛ اما متاسفانه حکومت افغانستان برنامه‌یی که بتواند این پروسه را به نتیجه برساند، ندارد.
وی اضافه کرد، پافشارهای حکومت جنبه تبلیغاتی و مطبوعاتی داشته و از دید عملی هیچ نوع گامی که بتواند اهداف این پروسه را دنبال کند، تاکنون برداشته نشده است.
به باور او، از یک سو هیچ نوع همکاری از جانب پاکستان دیده نمی‌شود و حتا در سفرهایی‌که انجام شده نیز هیچ نوع چراغ سبزی از جانب اسلام‌آباد نشان داده نشده و از طرف دیگر حکومت افغانستان نیز علاقه چندانی نسبت شریک کردن پاکستان در پروسه مذاکره با طالبان ندارد.
کوهستانی تاکید کرد، حکومت افغانستان منتظر است که از آن طرف سرحد کسی بیاید و بگوید که با ما مذاکره کنید، اما این امکان پذیر نیست و تا زمان برگزاری انتخابات و سال ۲۰۱۴ بحث مذاکره به نتیجه نخواهد رسید.