پیش از فرارسیدن روزهای خجسته و میمون عید سعید اضحی مردم افغانستان شاهد ارسال دو نامه از سوی دو تن از مهم ترین سران مخالفان کشور عنوانی شخصیت ها و دولتمردان کشور بودند. نامه نخست از سوی گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی به نشانی شماری از سران جهادی و شخصیت های مطرح سیاسی کشور ارسال شده است. این نامه مواضع جدید و نه چندان قابل تامل این حزب را در قبال مسایل مهم کشور نشان می‌دهد. آقای حکمتیار که در طول دو دهه در برج حاج سیاسی خود مستقر شده فکر می کند که هر ازگاهی با ارسال چنین نامه ها و تاکید برمواضع پیشین می تواند جای برای خود در مناسبات مدرن سیاسی کشور باز کند. این نامه که به وسیله غیرت بهیر داماد و نماینده سیاسی حزب اسلامی به افغانستان وارد شده، نشان می دهد که حزب اسلامی هنوز تعریف مشخصی از وضعیت جدید سیاسی کشور ندارد و نه هم می داند که افغانستان در طول یک  دهه اخیر با چه مشکلات و گرفتاری های دست و پنجه نرم می کند. نامه آقای حکمتیار که سال۲۰۱۴ را هدف قرار داده سعی در تبیین وضعیت در افغانستان پس از انتخابات ریاست جمهوری دارد و تاکید اصلی آن بر نوعی مشوره دادن و ابراز دلسوزی برای افغانستان پس از حضور نیروهای خارجی از کشور است. آقای حکمتیار که به ناگهان به فکرمردم افغانستان افتاده دراین نامه سعی کرده است که از تمام شخصیت ها و سران جهادی کشور بخواهد که برای افغانستان پس از حضور نیروهای خارجی بیندیشند. آقای حکمتیار از سران مخالفان است که بیشترین طرفدارن را در دورن ساختار سیاسی کشور داراست و برخی از مهم ترین چهره های این حزب در طول ده سال گذشته در کنار آقای کرزی قرار داشتند و حتا گفته می شود که حزب اسلامی از پرشمار ترین احزاب مخالف دولت در ده سال گذشته بوده که توانسته چندین وزیر و والی را در ولایات مختلف کشور داشته باشد. و اما نامه دوم به اصطلاح از رهبر طالبان ملا عمر به نشانی دولت افغانستان مواصلت کرده است. ملا عمر رهبر گروه طالبان در ماه های اخیر به شدت در انزوا قرار گرفته و حتا شایعاتی مبنی بر بیماری و یا مرگ او منتشر شده است.  شاید ارسال نامه تازه رهبر گروه طالبان حکایت از این داشته باشد که فرد شماره یک این گروه هم چنان در قید حیات بسر می‌برد و خلاف ادعاهای دشمنان او می‌تواند رهبری این گروه را انجام دهد. این پیام حاوی این نکته است که گروه طالبان در ده  سال گذشته و پیش از آن نه تنها مرتکب اشتباهی نشده است بلکه پیروزی آن نیز قریب الوقوع است و مردم افغانستان یک بار دیگر شاهد احیای امارت اسلامی طالبان در کشور خواهند بود. این دونامه هرچند که از دو مرجع و از دو نوع رویکرد سیاسی خبر می دهند ولی در اصل از مواضع یکسانی پیروی می کنند. نامه حکمتیار ناشی ازفروپاشی فکری و اندیشه گی در این حزب دارد که نمی داند چگونه با قضایای کشور برخورد کند؛ ولی نامه ملاعمر نشان از آن دارد که هنوز رهبری این گروه را بیگانگان انجام می دهند و حتا در صورت نبود رهبر این گروه نباید به فروپاشی کامل آن صحه گذاشت. لحن نامه ملا محمد عمر با نامه های پیشین او که به مناسبت فرا رسیدن عید منتشر می شد کاملا فرق دارد و نشان می دهد که این گروه برخلاف ادعا های که وجود دارد دیگر توانایی مانور سیاسی در کشور را ازدست داده است. حالا این نامه مشخص نمی کند که رهبر گروه طالبان از کجا و چگونه این نامه را ارسال کرده است. ولی لحن نامه به گونه یی است که از پیروزی های واهی و بدون پشتوانه ای این گروه خبر می دهد. نامه ملا عمر در حالی منتشر می شود که این گروه با بمب گذاری در نزدیکی مسجدی در شهر میمنه در ولایت فاریاب در نخسین روز عید سعید اضحی جان ده ها تن از هم وطنان بیگناه ما را گرفتند و یکی از سیاه ترین دستاورد های خود را در زمینه کسب هژمونی سیاسی و نظامی به ثبت برسانند. طالبان در حالی برای صلح و امنیت در کشور نامه می فرستد که جان انسان های بیگناه را در فاریاب می گیرد و از سوی دیگر  حامد کرزی رییس جمهوری کشور از این گروه می خواهد که دست از جنگ بردارد و به روند گفتگوی های صلح بپیوندد. این در حالی است که ریاست جمهوری کشور در طول ده سال گذشته نمی داند که در قبال مخالفان مسلح چه سیاستی را باید دنبال کند.