بخش نخسـت/

غلام‌رضا میناخانی – کارشناس ارشد روان‎شناسی بالینی/

حتماً تا به حال این سوال برای شما پیش آمده که «چرا بعضی ارتباط‌ها طولانی‌مدت و «باکیفیت» هستند، ولی بعضی دیگر کوتاه‌مدت و پرتنش؟»
احتمالاً شما هم با من موافق هستید؛ آن‌هایی که رابطۀ طولانی‌مدتی دارند، به احتمال زیاد روش‌های خاصی را استفاده می‌کنند که رابطۀشان دوام پیدا می‌کنـد. اما آن‌هایی که رابطۀ کوتاه‌مدتی را تجربه می‌کنند، احتمالاً یا بلد نیستند چه‌طور رابطه برقرار کنند، یا بنا به هر دلیلِ دیگری نمی‌توانند رابطه را ادامه دهند. اما آن‌ها چه روش‌هایی را استفاده می‌کنند که رابطۀشان دوام پیدا می‌کند؟
من قصد دارم چند قانون ساده در رابطه را با شما در میان بگذارم که اگر این قوانین را رعایت کنید، به احتمال زیاد رابطۀ پایدار و باکیفیتی را سپری خواهید کرد.
برای این گفتم «باکیفیت»، چون لزوماً بادوام بودنِ رابطه به معنای «سالم» بودنِ آن نیست. برای همین حتماً باید «کیفیت»ِ رابطه را هم در نظر داشت؛ یک رابطۀ طولانی‌مدتِ با کیفیت!
این قوانین با وجود ساده‌گی، مهارت‌هایی هستند که برای موثر واقع شدن، نیاز به تلاش دارند:
قانون اول؛ همسرتان را همان‌طور که هست بپذیرید
مطالعات نشان می‌دهد که یکی از لایلِ بروز تنش و کشمکش بین زوجین که احتمال جدایی را بالا می‌برد، تمایل آن‌ها برای تغییرِ دیگری است، آن‌گونه که خود دوست دارند. زوجینی که چنین تمایلی دارند، نمی‌توانند همسرشان را همان‌طوری که هست، بپذیرند. شاید آن‌ها متوجه نیستند که بعضی ویژه‌گی‌ها اساساً تغییرناپذیر هستند، حداقل می‌توانم بگویم که شما قادر به تغییر دادن آن نیستید. اجازه دهید توضیح بیشتری بدهم.
بعضی رفتارهایی که شما از همسرتان می‌بینید، «ویژه‌گی‌های شخصیتی» هستند. مثلاً برای یک فرد درون‌گرا، زنده‌گی ذهنی جذابیتِ بیشتری نسبت به زنده‌گی اجتماعی دارد، او از خلوت کردن با خودش انرژی می‌گیرد و در تعامل با دیگران انرژی خود را از دست می‌دهد. او تمایل دارد که حلقۀ محدودی از دوستانش را داشته باشد. ولی در همین حلقۀ کوچک، اعتماد بالایی برقرار باشد. بنابراین اگر شما یک همسر درون‌گرا دارید، تلاش برای تغییر دادنِ وی به یک فرد برون‌گرا و اجتماعی که در جمع‌ها نقل محافل باشد و در مهمانی جمع را به دست بگیرد، احتمالاً موجب می‌شود که رابطۀ شما با همسرتان رو به وخامت بگذارد.
چرا؟! چون او نمی‌تواند آن چیزی باشد که شما دوست دارید و همین موجب می‌شود که رفته‌رفته بر اختلاف‌های‌تان افزوده شود. ویژه‌گی‌های شخصیتی همیشه این چنین آشکار نیستند. مثلاً ایرادگیری یا تکانش‌گری هم ویژه‌گی‌های شخصیتی هستند و سال‌های سال طول کشیده تا این ویژه‌گی در یک فرد شکل بگیرد.