نویسنده: یاو جینگ، سفیر جمهوری خلقِ چین مقیم افغانستان

افغانستان یکی از مهم‌ترین همسایه‌گانِ چین می‌باشد. این کشور به‌خاطر موقعیت طلایی ِخویش در قارۀ آسیا، به «قلب آسیا» شهرت یافته است. افغانستان در گذشته نقش اساسی و مهمی را در اتصالِ کشورهای جنوب، شرق، غرب آسیا و آسیای مرکزی از طریق جادۀ ابریشم ایفا می‌نمود. این کشور در سه دهۀ اخیر دچار بحران‌های امنیتی و جنگ‌های داخلی گردیده که باعث آواره‌گی و ایجاد مشکلاتِ فراوان برای مردمِ این مرز و بوم شده است.
افغانستان در آستانۀ ورود به عصر نو و توسعه، در راستای صلح و امنیت پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته است. اما هنوز هم مشکلات امنیتی، درگیری‌های مسلحانه و گروه‌های تروریستی این کشور را تهدید می‌کند، که برای رسیدن به صلح دایمی و امنیت سرتاسری، مسیر طولانی و پُرپیچ‌وخمی را پیشِ رو دارد. بنا بر آمار سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ تلفات افراد ملکی این کشور به ۱۱۰۰۰ تن رسیده است که یک‌چهارمِ آن را کودکان تشکیل می‌دهند. این سال یکی از خونین‌ترین سال‌های اخیر به شمار می‌رود.
افغانستان یک همسایۀ نیک، دوست و همکار صادقِ کشور چین می‌باشد که قدمتِ دوستیِ این دو کشور همانند جادۀ ابریشم طویل است. در حقیقت جادۀ ابریشم با سفرِ دو تن چینی به نام‎های جانگ چیان و راهب شوان زانگ که از شرق به غرب مسافرت و از مسیر افغانستان عبور می‌کردند، ایجاد شد.این سفر باعث تبادلات فرهنگی میان مردمِ دو کشور گردید که در تاریخ هر دو کشور نقش پُررنگی دارد.
از آغاز روابط دیپلماتیکِ این دو کشور در سال ۱۹۵۵ به این‌سو، روابط دوستانه و همکاری‌های همه‌جانبه روز به روز مستحکم‌تر گردیده است. در دهۀ ۷۰ قرن گذشته، دولت جمهوری خلق چین یک باب شفاخانه را در شهر قندهار اعمار نمود، که مورد استقبال گرمِ مردمانِ آن محل قرار گرفت. قابل تذکر است که نام اصلی شفاخانۀ مذکور در بین مردم عام به فراموشی سپرده شده و به نامِ «شفاخانۀ چینایی‌ها» معروف گردیده است. اعمار این شفاخانه یکی از نمـاد‌های دوستی میان این دو کشور به شمار می‌رود.
سزاوار است که در این‌جا داستانِ دو انسانِ قهرمان و فداکار را از هر دو ملت بیان نمایم. در دهۀ ۹۰ قرن ۲۰ میلادی، به‌خاطر ناامنی و جنگ‌های داخلی افغانستان، مسوولین سفارت کبرای جمهوری خلق چین، افغانستان را ترک نمودند. اما یک تن کارمند محلیِ سفارت مذکور به نام نعمت‌الله، زنده‌گی خویش را به خطر انداخت و برای هشت سالِ تمام از سفارت کبرای جمهوری خلق چین مقیم افغانستان محافظت نمود و پرچم سرخِ پنج ستارۀ جمهوری خلق چین را تا بازگشایی مجدد خود سفارت برافراشته نگه داشت. در حال حاضر این فرد نزدیک به ۸۰ سال عمر دارد و هنوز هم در سفارت مذکور به عنوان کارمند محیط زیست ایفای وظیفه می‌کند.
و شخص دومی که یادآورِ آن می‌شوم، داستانِ «یک عمر تلاش و فداکاری برای تکمیل یک هدف» پروفیسور چه هونگ سای استاد دانشگاه ارتباطاتِ چین می‌باشد که برای تألیفِ فرهنگ زبانِ «پشتو – چینی» ۳۶ سال از عمرِ خود را در این راستا صـرف کرد و باعث حیرت و شگفتی مردم افغانستان شد. افغانستان از فداکاری وی به طور احسنت استقبال نمود و لقب «مرد چینایی شگفتی‌سازِ افغانستان» را به ایشان نسبت داد.
با گذشتِ سال‌ها از همکاری و پیشرفت این دو کشور؛ نهال دوستی در قلبِ دو ملت پرورش یافت و تهداب روابط دوستی نهادینه گردید. با آغاز حکومت وحدت ملی در ماه دهم سال ۲۰۱۴ رییس جمهور غنی بعد از بررسی‌های همه‌جانبه، کشور چین را منحیث یک دوستِ خوب انتخاب و با رییس جمهور خلق چین آقای «شی جین پین» ملاقات نمود و در این نشست، هر دو کشور توافقاتِ همکاری‌های اقتصادی و راهبردی خویش را اعلان کردند و در یک بیانیۀ مشترک، به بازسازی کمربند اقتصادی جادۀ ابریشم اشاره نموده خاطرنشان کردند که بازسازی کمربند اقتصادی جادۀ ابریشم نه‌تنها به سود هر دو کشور است، بلکه کشورهای منطقه را نیز به هم وصل کرده و باعث پیشرفتِ کشورهای منطقه می‌گردد. ملت و دولتِ افغانستان از این پروژه به‌گرمی استقبال کردند. مردم افغانستان امیدوارند با اتصال کمربند اقتصادی جادۀ ابریشم، افغانستان نیز در کنار کشور دوست و همسایۀ خویش به پیشرفت‌های قابل توجهی دست یابد.
از نظر دولت چین، اشتراک دولت افغانستان در این پروژه برای اتصال جنوب، غرب و مرکز آسیا بسیار مهم است. این جاده می‌تواند موانع موجود را از بین برده و اکثر مناطقِ آسیا را به هم وصل نماید و سبب پیشرفت و ترقیِ این کشورها گردد.
کشور چین همانند گذشـته، از رهبری دولت افغانستان حمایت نموده و برای تأمین امنیت و رفاه عامۀ مردم افغانستان از هیچ گونه همکاری دریغ نخواهد کرد؛ تا نور صلح و امنیت که آرزوی دیرینۀ ملت افغانستان می‌باشد، در تمامی نقاط افغانستان بتابد.
در میانۀ ماه می سال جاری میلادی، «لی که چیانگ» نخست‌وزیر کشور چین از داکتر عبدالله عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان رسماً دعوت به عمل آورده است که با ایشان در کشور چین دیدار نماید .این یک سفرِ مهم برای طرفین در دورۀ کلیـدی روابط دو کشور می‌باشد. این سفر می‌تواند بار دیگر دوستیِ قدیمی ِهر دو کشور را مستحکم‌تر نماید. بازسازی جادۀ قدیمی ابریشم، باعث امید و تحرک در زمینۀ پیشرفتِ همه‌جانبۀ هر دو کشور خواهد شد.