اعلام تاریخ برگزاریِ انتخابات آینده و نگرانی‌ها از چه‌گونه‌ برگزار شدن آن، جریان‌های کلان سیاسی و اپوزیسیونِ حکومت را به واکنش‌های شدیدی واداشته است.
داکتر عبدالله عبدالله رهبر ایتلاف ملی افغانستان، از کمیسیون مستقل انتخابات خواسته است که درباره زمان برگزاری انتخابات آینده ریاست‌جمهوری، تجدید نظر کند. به باور وی، احتمال دارد در تاریخ ۱۶حمل، بیشتر مردم افغانستان نتوانند در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کنند، با این استدلال که زمستانِ برخی از ولایات کشور طولانی است و این نگرانی وجود دارد که درصد قابل توجهی از مردم نتوانند در انتخابات شرکت کنند. او پیشنهاد کرده است که زمانی برای برگزاری انتخابات در نظر گرفته شود که مشکلاتِ حمل‌ونقل و رفت‌وآمد وجود نداشته باشد.
در همین حال، احمد ضیا مسعود رییس جبهه ملی نیز گفته است که تقلب در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری افغانستان، جنگ بزرگِ داخلی را در پی خواهد داشت.
باید پذیرفت که به میان آمدنِ جنگ پس از برگزاریِ یک انتخاباتِ پُرتقلب نیز نمی‌تواند روی دلایلی که مجالی برای پرداختِ آن در این نوشتار نیست، دور از تصور باشد.
جدی گرفتنِ این هشدارها در شرایطی که افغانستان به سوی تکمیلِ پروسه انتقال و خروج نیروهای خارجی پیش می‌رود، باید در اولویتِ کارِ دستگاه‌های اجراییِ کشور قرار گیرد. به‌راستی هم که اگر انتخابات آینده در نیمه نخستِ ماه حمل برگزار گردد، کمپاین‌های انتخاباتی حتا در همین شهر کابل با مشکل همراه خواهد شد؛ چه رسد به روستاهایی که پر از برف‌اند و راه‌های رفت‌وآمدِ مردم بسته.
پس هنوز هم دیر نشده و خوب است که کمیسیون مستقل انتخابات بار دیگر روی تاریخ برگزاری انتخارات تجدید نظر کند.
البته حمایت سازمان ملل و برخی جریان‌های سیاسی در داخل افغانستان از اعلام تاریخ برگزاری انتخابات، نمی‌تواند دلیلی بر تغییر نیافتنِ زمان برگزاری انتخابات باشد؛ زیرا واقعیت این است که در اعلام زمان برگزاری انتخابات، به چه‌گونه‌گی وضعیت جوّی کشور توجهِ دقیق نشده است.
هم‌چنین کمیسیون مستقل انتخابات کشور وظیفه دارد اقداماتی را روی دست گیرد که از تقلب مهندسی‌شده در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری افغانستان جلوگیری کند. برگزاری انتخابات پر از تقلبِ ریاست‌جمهوری ۲۰۰۸، باور مردم را نسبت به انتخابات دگرگون کرده است. در آن زمان کمیسیون مستقل انتخابات وابسته به نامزد حاکم بود؛ ولی حالا نیاز است که این کمیسیون نشان دهد که دیگر چنین وابسته‌گی‌یی وجود ندارد و نیز واضح سازد که چه راه‌کارهایی را برای جلوگیری از تقلب روی دست گرفته است.
این دغدغه هم وجود دارد که انتخابات آینده زیر سایه رییس‌جمهور حامد کرزی به بی‌راهه کشانده می‌شود؛ بنابراین جریان‌های سیاسی و جامعه جهانی باید روی برنامه‌یی تمرکز کنند که بتواند این نگرانی‌ها را از میان بردارد.
هرچند اخیراً رییس‌جمهور تلاش کرده است که از برگزاریِ یک انتخابات شفاف اطمینان بدهد، چنان‌که در نشستی با فعالانِ رسانه‌ها نیز مواردی را مطرح کرد و در نشست اندونیزیا از جامعه بین‌المللی خواست که برای برگزاریِ بهترِ انتخابات همکاری کنند؛ اما به نظر می‌رسد که این سخنان رییس‌جمهوری، به تنهایی نمی‌تواند اطمینانِ مردم را برای مشارکت در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری افغانستان فراهم کند؛ زیرا در شرایطی که اطمینان مردم از نحوه برگزاری انتخابات سلب شده، تنها با ارایه راهکارها و روش‌های موثر می‌توان اعتمادِ مردم را به انتخابات آینده بازگرداند.
یکی از این شیوه‌ها نیز این می‌تواند باشد که انتخابات در زمانِ مناسب و بدون حضور رییس‌جمهور بر کرسیِ قدرت برگزار گردد؛ بنابراین باید قبل از برگزاری انتخابات، انتقال موقت صورت گیرد.
نکته دوم هم به کار گرفتنِ ابزار‌هایی موثر برای جلبِ مردم به پروسه انتخابات است. یکی از این ابزارها، رسانه‌هاست که چه‌گونه‌گیِ فعالیتِ آن‌ها می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در کشاندنِ مردم به پای صندوق‌های رأی داشته باشد.