در سال‌های اخیر، علاقه‌مندی جوانان به ورزش به‌ویژه شنا (آب‌بازی) سرمایه‌داران را تشویق به ایجاد مجتمع‌های آبی سربسته و سر باز در کابل و ولایات کرده است. با وجود علاقه‌مندی پسران و دختران به ورزش شنا، با آن‌هم توجۀ سرمایه‌گذاران تنها بر ایجاد استخرهای ویژۀ مردان، متمرکز بوده است.
این درحالی است که تا سال گذشته، هیچ استخری برای زنان در کابل فعالیت نداشت. زنان و دختران علاقه‌مند به شنا، سرگردان و در جست‌وجوی استخر در جاده‌های شهر بودند.
اواخر سال گذشته، یک استخر خصوصی برای زنان در کابل شروع به فعالیت کرد؛ اما به دلایل امنیتی، این استخر زنانه به گونۀ پنهانی فعالیت دارد.
یکی از کسانی که به این استخر زنانه می‌رود، هلنا صبوری است. هلنا در رشتۀ اقتصاد در یکی از دانشگاه‌های خصوصی کشور دانشجو است. او یک دختر شناگر است و با تمرینات مداوم، طی مدت چهار ماه، توانسته است که ورزش شنا را به‌گونۀ حرفه‌یی یاد بگیرد.
هلنا نزد هیچ مربی‌یی، ورزش شنا را فرا نگرفته است، بلکه او با تعقیب و دیدن ویدیوهای آب‌بازی، توانسته انواع شنا را بیاموزد و با خودش تمرین کند. هلنا وقتی که برای اولین‌بار شنا کرده، هنوز در خاطره‌اش است. او می‌گوید: «خیلی هیجانی شده بودم و از این‌که شنا می‌کردم، لذت می‌بردم».
هلنا اکنون شنا را خیلی خوب یاد گرفته است. او با خنده می‌گوید: «روزهای اول که شنا را شروع کرده بودم، تنها داخل آب دست و پا می‌زدم و خود را در گوشه‌یی از حوض می‌گرفتم و می‌‌ترسیدم که در قسمت‌های عمیق حوض بروم».
خانم صبوری می‌گوید که سه روز پشت سرهم، روزانه چند ساعت شنا می‌کرده تا این‌که توانسته اطمینان پیدا ‌کند که وقت شناکردن غرق نمی‌شود. او پس از سه روز، یکی از روش‌های شنا به‌نام «شنای پروانه‌یی» را یاد می‌گیرد. هلنا از بازار برای خود مایو، عینک شنا و کلاه لاستیکی چسپان می‌خرد و از آن‌ها هنگام شنا استفاده می‌کند.
هلنا می‌گوید که بیشتر زنان به‌خاطر تفریح و یا هم برابری تناسب اندام، دوست دارند شنا کنند. به‌گفته او بانوان کمتر به شنا به‌گونۀ یک ورزش حرفه‌یی، می‌نگرند.
این دختر شناگر می‌افزاید، اکثر بانوانی که به این استخر می‌آیند، از طبقه مرفۀ‌ جامعه‌اند و به ندرت در میان‌شان بعضی از دانشجویان نیز دیده می‌شوند.
تکتِ ورودی به استخر زنانه برای هر زن ۵۰۰ افغانی می‌باشد. اما در شهر کابل تکت‌های ورودی استخرهای مردانه ۲۵۰ الی ۵۰۰ افغانی است.
هلنا بعد از چهار ماه دیگر نتوانسته است که شنا کند. چون او توان پرداختن این مقدار پول را روزانه ندارد. این دختر شناگر می‌گوید: «پشت شناکردن دِق شده‌ام. نزدیک به چهار ماه است که شنا نکردم. خیلی دلم می‌خواهد که شنا کنم».
هلنا صبوری با انتقاد از مقامات و دونر‌هایی که از زنان حمایت می‌کنند، می‌گوید: «حمایت از زنان تنها با نوشتن در فیسبوک و یا ظاهرشدن در رسانه‌ها نیست، بلکه کمک‌کردن آنان برای رسیدن به آرزوهای‌شان می‌تواند باشد».
خانم صبوری در مورد یکی از آرزوهایش می‌گوید: «برای اولین‌بار در کشور می‌خواستم تیم شنای بانوان را ایجاد کنم، اما به هر دری که زدم، ناامید برگشتم.»
او می‌افزاید که شنا یکی از ورزش‌های دوست‌داشتنی است؛ اما در افغانستان برای زنان، شناکردن و وجود استخرهای زنانه با چالش‌های زیادی مواجه است.
یاسمین تلاش، یکی از دانشجویان دانشگاه کابل است که علاقه‌مندی زیادی به ورزش شنا دارد و می‌گوید که بعد از دیدن کلیپ‌های شنای بانوان، دوست‌دار این ورزش شده است.
یاسمین به‌خاطر تناسب اندام، شادابی و طراوت جلدش، دوست دارد که شنا کند. اما او از نبود حوض‌های زنانه در کابل ناراحت است. او می‌گوید، هیچ‌گاهی نتوانسته است تا حوض آب‌بازی برای زنان را پیدا کند و شنا کند. یاسمین منتظر ایجاد و افتتاح حوض‌های آب‌بازی برای زنان در کابل است.
زینب نیک‌بین، استاد جامعه‌شناس در دانشگاه کابل می‌گوید که شنا یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در بین اقشار مختلف جامعه است.
خانم نیک‌بین با اشاره به فرهنگ مردسالاری در جامعه افغانی بیان می‌کند که دید مردان نسبت به زنان هنوز هم صرف مادر بودن، همسر بودن و خواهر بودن است و جامعۀ مردسالار حاضر نیست هویت اجتماعی زنان را بپذیرد.
این جامعه‌شناس می‌افزاید که خانم‌ها با کار و تلاش‌های خسته‌گی‌ناپذیر در خانواده و در اجتماع، نیاز اساسی به تفریح و ورزش دارند.
خانم نیک‌بین با تأکید می‌گوید که خیلی از زنان به انتظار راه‌اندازی استخرهای زنانه‌اند تا بتوانند همانند مردان، آزادانه به این ورزش بپردازند. او در ادامه می‌افزاید که وجود حوض‌های آب‌بازی برای زنان در جامعه یکی از نیازهای مبرم آن‌ها است.
فدراسیون شنای افغانستان در سال ۱۳۸۳خورشیدی به فعالیت آغاز کرد. این فدراسیون، به تازه‌گی توانسته است که توجۀ فدراسیون شنای آسیایی و شنای جهانی را جلب کند و برنامه‌هایی برای آینده، روی دست گیرد.
احسان‌الله طاهری، رییس فدراسیون شنای افغانستان می‌گوید که در این اواخر، سکتورهای خصوصی به ورزش پُرطرف‌دار شنا توجه کرده و برای ایجاد استخرهای سرپوشیده، سرمایه‌گذاری کرده است. اما به‌گفته او، این استخرهای خصوصی برای مردان است و فقط یک استخر خصوصی برای زنان در کابل فعال است.
آقای طاهری می‌افزاید که کمیته بانوان در فدراسیون شنای افغانستان، برای اولین‌بار طی دو یا سه ماه آینده ایجاد خواهد شد و بعد از آن، بانوان علاقه‌مند می‌توانند که بعد از شرکت به این فدراسیون، شنا را به‌گونۀ حرفه‌یی بیاموزند و بعد وارد تیم منتخب ملی شوند و در مسابقات ملی و بین‌المللی شرکت کنند.
او می‌افزاید که نبود استخرهای زنانه، یکی از مشکلات اساسی بانوان علاقه‌مند به شنا در افغانستان است.
احسان‌الله طاهری به وجود حمام‌های زنانه در کابل اشاره می‌کند و می‌گوید که در کابل حمام‌های زنانه بدون داشتن مشکل امنیتی به فعالیت‌ ادامه می‌دهند، پس وجود حوض‌های زنانه نیز مشکل‌ساز نخواهد بود.
فدراسیون شنای افغانستان از تمام سرمایه‌گذاران و تاجران افغانستانی می‌خواهد تا به ورزش پُرطرف‌دار شنا در میان دختران و پسران افغانستان توجه جدی کنند و در این راستا سرمایه‌گذاری‌ها و همکاری‌های‌شان را با فدراسیون شنای افغانستان نیز شریک سازند تا جوانان بتوانند مدال‌های افتخار را در این ورزش کسب کنند.