دومین سمینار علمی تخصصی “مهاجرت؛ فرصت‌ها و چالش‌ها”، دیروز (سه شنبه، ۴ عقرب) از سوی وزارت مهاجران و برگشت‌کنندهگان با حضور مقامات بلندپایۀ حکومتی، وکلای مردم در شورای ملی و استادان دانشگاه در کابل برگزار شد.
سید حسین عالمی بلخی، وزیر مهاجران و‌ برگشت کنندهگان کشور هدف از برگزاری این سمینار را بررسی چالش‌های فرا راه مهاجرت و فرصت‌های موجود عنوان کرد.
به گفتۀ آقای بلخی، هرچند افزایش مهاجرت‌ها در افغانستان چالش‌های زیادی را در بخشهای مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به وجود آورده، اما مهاجرت در بسیاری از کشورها یک پدیدۀ اثرگذار بوده و سبب رشد و توسعه شده است.
به باور آقای بلخی، مهاجران در حقیقت سرمایه‌های هستند که با اندوخته‌های علمی و تجربه‌های لازم، زمینۀ رشد و توسعه را در کشور خود فراهم می‌کنند.
به گفتۀ او: “این چالش زمانی به فرصت تبدیل می‌شود که دولت تماس مستقیم با مهاجرین داشته و از اندوخته‌های علمی‌شان برای کشور استفاده کند.”
آقای بلخی با ابراز این‌که در سال جاری حدود شش صد هزار مهاجر داوطلب به وطن بر گشته، گفت: دولت خواستار این است که تمام مهاجران به وطن بازگردد و کشور خود را آباد کنند.
آقای بلخی از بی‌جاشدهگان داخلی نیز ابراز نگرانی کرده، گفت: در حال حاضر حدود بیش از یک میلیون تن بی‌جاشدۀ داخلی وجود دارد و این وظیفۀ دولت است که به مشکلات آنان رسیدهگی کند.
در این حال، انجنیر محمد خان معاون نخست ریاست اجرایی در این نشست گفت: عمده‌ترین عامل مهاجرت در افغانستان در این اواخر، جنگ تحمیلی از سوی ظالمان بوده که لحظۀ مردم افغانستان را آرام نمی‌گذارند.
محمد خان با تأکید بر این‌که در این سمینار دو روزه باید عوامل اصلی مهاجرت‌ها بررسی شود، افزود: بررسی‌های علمی و تخصصی در ارتباط با مهاجرت می‌تواند راه بیرون رفت از چالش‌ها را هموار ساخته و فرصت‌ها را بهوجود بیاورد.
معاون اول ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی، جنگ و نا امنی را از عوامل عمدۀ مهاجرت‌ها در افغانستان عنوان کرد و افزود: دولت وظیفه دارد تا دست ظالمان و تجاوزگران را از کشور کوتاه کند تا حس وطن‌دوستی مردم زنده و از مهاجرت‌های اجباری دست بردارند.
از سویی هم، محمد محقق معاون دوم ریاست اجرایی گفت: از منظر دین اسلام، به مهاجرت‌های اختیاری تأکید شده است و آیات روایات زیادی در این زمینه وجود دارد که مومنین را به هجرت و دوری از وطن تشویق کرده است.
به گفتۀ آقای محقق: امروزه مهاجرت به یک پدیدۀ تلخی در جهان تبدیل شده است و افغانستان طی چهار دهه با سیل از مهاجرت‌های اجباری روبهرو بوده است که موجب نگرانی زیادی مردم گردیده است.
به گفتۀ آقای محقق، بیش از پنج میلیون مهاجر افغانستانی تنها در ایران و پاکستان است که اگر قرار باشد آنان به وطن باز گردند، باید زمینۀ برگشت‌شان فراهم شود و در این میان تنها چیز که ما اختیار آن را داریم این است که این چالش را به فرصت تبدیل کنیم و از مهاجرین برای آبادی وطن و رشد و توسعه اقتصادی استفاده کنیم.
در دستِ‌کم دو سال گذشته، ده‌ها هزار تن از شهروندان افغانستان رو به کشورهایی اروپایی گذاشتند و نظر به آمار موجود، آن‌ها دومین گروه بزرگ مهاجران در اروپا را تشکیل می‌دهند.
افزایش جنگ و ناامنی، بیکاری، مشکلات اقتصادی و اعلام برخی کشورهای اروپایی برای پذیرش مهاجرین، از عوامل اساسی در سال ۲۰۱۵ میلادی گفته می‌شود که صدها هزار تن را از کشورهای مختلف و افغانستان وادار به ترک کشورشان کرده و راهی کشورهای اروپایی شدند.
گزارش‌ها می‌رسانند که اکثر افغانستانی‌ها به‌خاطر دریافت پول برای رفتن به اروپا، از راه‌های غیرقانونی، خانه، جایداد و تمام اساسیه‌های زنده‌گی‌شان را به‌فروش رسانده‌اند.
اما این سفرها خالی از خطر نبوده و صدها افغانستانی در راه رفتن به اروپا از راه‌های غیرقانونی، جان باخته و هزارها تن دیگر هنوز هم در مرز یونان و مقدونیه در حال پریشانی و سرگردانی به سر می‌برند.