در سال‌های پسین، سر و صداهایی از گوشه و کنار کشور در برابر نوروز، گرامی‌داشت از این روز و نشان دادن این‌که گویا نوروز در مخالفت با آموزه‌های دینی قرار دارد، گرم شده است. این مخالفت‌ها بی‌پاسخ نمانده‌اند و بودند/هستند پژوهش‌گران و آگاهان مسایل دینی که به پاسخ مخالفان نوروز و جشن رستاخیز طبیعت پرداخته‌اند.
یکی از این دست کارهای پژوهشی، کتابی است از غلام‌محمد محمدی، تاریخ‌نگار و پژوهش‌گر نام‌آشنای کشور که با نام «نوروز چیست، چرا آن را جشن می‌گیرند؟» از نشانی انتشارات سعید به نشر رسیده است.
این کتاب که در هزار نسخه به نشر رسیده، زحمت طرح جلد و برگ‌آرایی آن را محمدهادی شجاعی کشیده و در ۱۴۰ برگ به نشر رسیده است.
آقای محمدی در این کتاب در پی روشن ساختن تاریخچه و پیشینۀ جشن نوروز است و با پژوهشی که انجام داده، پاسخ‌هایی را نیز برای مخالفان نوروز گردآوری کرده است.
غلام‌محمد محمدی در «تمهیدی» کتابش نوشته است: از آنجا که جشن نوروز به اساس پیشنهاد کشورهای برگزار کنندۀ این جشن باستانی و به‌رویت ۸۴ مدرک و مستندات تاریخی در یونسکو ثبت و راجستر و به تاریخ ۸ سنبلۀ ۱۳۸۸ خورشیدی مطابق ۳۰-اگست ۲۰۰۹ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد، به وسیلۀ آقای بانکی مون سرمنشی سازمان ملل متحد جشن جهانی اعلام گردیده است.
او به این باور است که نوروز جشن رستاخیز طبیعت و نوشدنِ زنده‌گی، جشن تکاپو و حرکت موجودات از صدها و هزاران سال پیش سابقه دارد و با زنده‌گی مردمان حوزۀ تمدنی آریانای بزرگ، خراسان کهن عجین شده و جداناشدنی است.
به نوشتۀ آقای محمدی: نوروز بزرگ‌ترین آغاز است. آغاز رویش و بالندگی؛ مروری بر باورهای مردم جهان دربارۀ نوروز، نمایان‌گر آن است که ملت‌ها و اقوام گوناگون به افتخار بیداری طبیعت و آغاز فصل بهار که جشن بزرگ آریاییان است آن را جشن می‌گیرند.
به باور این تاریخ‌نگار: گرامی‌داشت از مواهب الهی، زیبایی و برکات و نعمت‌ها برخاسته از یک حس مشترک جهانی می‌باشد. نوروز چون داستان زیبایی است که در آن طبیعت، احساس و جامعه، هر سه دست‌اندر کاراند، تا نوروز را بیشتر بشناسانند.
آقای محمدی نوشته است که نوروز قرن‌ها و سال‌هاست بر همه جشن‌های عنعنه‌یی و سنتی فخر می‌فروشد، چون جشن جهان است و روز شادمانی زمین، آفتاب، ابرها و طبیعت همه در این روز، سرشار از هیجان هستند و انسان‌های نیک‌پندار این جشن را برای سپاس‌گزاری از نعمت‌ها و مهربانی زمین جشن می‌گیرند.
خواندن این کتاب برای کسانی که در زمینۀ پیشینه و چرایی نوروز آگاهی اندک دارند، فراوان کمک می‌کند تا این طبیعی‌ترین جشن را بهتر و بیشتر بشناسند.
غلام‌محمد محمدی در سال ۱۳۳۳ در روستای (کنکو)ی آبدرۀ ولسوالی اعنابه ولایت پنجشیر دیده به جهان گشوده، مکتب ابتدایی را در آبدره و ثانوی را در لیسۀ رُخۀ پنجشیر در سال ۱۳۵۲ خورشیدی به پایان رسانده.
آقای محمدی در سال ۱۳۵۳ به حیث کارمند در مربوطات وزارت فواید عامه تقرر حاصل و در سال ۱۳۵۹ خورشیدی بعد از موفقیت در نخستین امتحان کانکورِ بخش شبانه، وارد دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه کابل گردیده و در سال ۱۳۶۴ خورشیدی به درجۀ دوم سند کارشناسی خود را از رشتۀ به دست آورده است.
آقای محمدی یکی از همکاران همیشه‌گی روزنامۀ ماندگار نیز است و از او چندین کتاب پژوهشی در بخش تاریخ به نشر رسیده است.