از روز همبسته‌گی کارگران دیروز سه‌شنبه،۱۲ ثور در دفتر مدیوتیک افغانستان گرامی داشت شد.
در این محفل که شماری از فرهنگیان، فعالان جامعۀ مدنی و نهادهای حامی‌ کارگران اشتراک کرده‌ بودند که با به بررسی گرفتن وضعیت کارگران در کشور، بیان داشتند که بیشتر قانون کار از طرف نهادهای خصوصی در کشور نقض می‌شود.
آنان می‌گویند که در افغانستان مصوونیت کاری برای کارگران وجود ندارد و دولت در این مورد توجه نکرده است.
معروف قادری رییس اتحادیۀ کارگران افغانستان یا امکا در این محفل گفت: در نهادهای دولتی نسبت به نهادهای خصوصی نقض حقوق کارگران کم است، اما در نهادهای خصوصی مصونیت کاری برای کارگران وجود ندارد و بیشتر قانون کار توسط مالکان این نهادها نقض می‌شود.
به گفتۀ او: “برخی از نهادها وقتی قرارداد بستن با کارگران، قرارداد خط را به زبان انگلیسی می‌نویسند که بیشتر پیمان کنند‌ه‌گان آن را نمی‌فهمند و کارگری که مورد پسندشان قرار نگرفت با گرفتن کارت کارگر، او را از دفتر بیرون می‌کنند”.
آقای قادری می‌گوید: دولت برای حقوق کارگران توجه ندارد و این کار باعث شده تا چالش‌های حقوق کارگران افزایش یابد.
آقای قادری بیان کرد که اتحادیۀ ملی کارگران افغانستان برای ۲۰۰۰ تن کارگاه آگاهی‌دهی از حقوق کارگران را راه‌اندازی کرده است.
او گفت: قانون کار که یکی از پیچیده‌ترین قانون‌ها در کشور بود با دادخواهی و رأی‌زنی‌های که صورت گرفت، مورد تعدیل قرار گرفته؛ اما به دلیل نا معلومی تا هنوز جهت تصویب به مجلس نماینده‌گان فرستاده نشده است.
رییس اتحادیۀ کارگران افغانستان تصریح کرد که فساد اداری، حاکمیت روابط شخصی و خویش‌خوری در نهادهای دولتی استخدام افراد را به چالش کشانیده است.
او گفت که به اساس تعدیل قانون کار، معاش اولیه‌یی که برای کارگران تعین شده، ۱۲ هزار افغانی است. در حالی که پیش از این معاش اولیه برای یک کارگر ۵۰۰۰ هزار افغانی بود.
روز همبسته‌گی کارگران در اول ماه می در تمام جهان گرامی‌داشت می‌‌شود که پیام همدلی و دادخواهی کارگران را با خود دارد.
در همین حال، حمیرا ثاقب، فعال حقوق زنان گفت که ساختار نابرابر وضعیت اقتصادی افغانستان باعث به چالش کشانیدن کار در کشور شده و کار فرماها فشار جدی را بالای کارگران وارد می‌کنند و کارگران با نهایت مجبوری آن را تحمل می‌کنند.
بانو ثاقب با اشاره به کاهش حضور بانوان در نهادهای خصوصی گفت که تهدید و تبعیض باعث کاهش حضور زنان در نهادهای دولتی و خصوصی شده است.
به گفتۀ او، دو بر سوم ساعات‌ کار از طرف بانوان اجرا می‌شود، اما کمترین امتیاز را به دست می‌آورند، در حالی که مردانی که عین ساعات کار را انجام می‌دهند، امتیاز بیشتر به دست‌ می‌آورند.
بانو ثاقب باورهای فرهنگی نامناسب و اندیشه‌های اشتباه اجتماعی را موانع برای حضور زنان در نهادها دانسته گفت: اتحادیه کارگران باید برای بلند بردن ظرفیت زنان در کشور باید تلاش جدی کند.
این در حالی است که به اساس آمارهای ارایه شده تنها ۳ درصد از فابریکه‌های تولیدی در افغانستان توسط بانوان رهبری می‌شود.
هم‌چنان، باقی سمندر یک عضو دیگر اتحادیه کارگران افغانستان با بیان این‌که در افغانستان ۱۳ میلیون بیکار وجود دارد، گفت: نام کارگران و زحمت‌کشان در افغانستان ترور شده است.
آقای سمندر تصریح کرد که ۵۰ درصد شهروندان افغانستان زیر خط فقر زنده‌گی می‌کنند و بیش از سه میلیون تن دیگر معتاد هستند.
به گفتۀ او: در افغانستان شش‌ونیم میلیون کودک به کارهای شاقه مصروف هستند و اخراج مهاجران از کشورهای بیرونی و برگشت آنان به کشور از چالش‌های دیگری است که مردم افغانستان به آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
در این میان، گفته‌های نیز وجود دارد که بیکاری باعث شده تا بیشتر قشر جوان به مهاجرت‌های غیر قانون بپردازند و یا به اعتیاد روی آورند.
آگاهان می‌گویند که نبود کار باعث پیوستن شمار زیاد جوانان به گروه‌های تروریستی شده است.