بخش دوم /
جنبش رستاخیرِ تغییر در اولین نشست مردمی پس از رویداد روز ۱۲ جوزا که منجر به کشته شدن ۶ عضو این جنبش به شمول عضو رهبری این جنبش آقای سالم ایزدیار شده بود، کمیته‌های پنچ‌گانۀ فرهنگی، تدارکاتی، حل سوءتفاهمات، انضباط و اطلاعات را تشکیل کرد.
اعضای شورای رهبری شامل جوانان از طیف‌های مختلف می‌شد که نویسندۀ سطور به دلایل امنیتی اکنون نمی‌تواند از آنان نام ببرد؛ اما سرعت، شجاعت و انگیزۀ قوی برای دادخواهی در برابر وضع موجود و حکومت ناکاره و فاسد، موی از ایستاده‌گی آنان نکاست و تا شب‌هنگام، ضمن تسهیل هماهنگی با مردم، از مردمی بودن حرکت در برابر موجی از انتقادات که از سوی حکومت مبنی بر حزبی بودن این جنبش تحریک شده بود، مقابله کردند.
پس از تیراندازی غیر قانونی و مستبدانۀ نظامیانِ حکومت، بر معترضان که در آن، سالم ایزدیار، ویس‌الدین، عبدالمتین، کاکاشیرین، عبدالمبین و نوجوان ۱۴ ساله‌یی که هنوز هویت‌اش مشخص نیست، جان دادند، ارگ با نشر اعلامیه‌‌یی، از نخبه‌گان سیاسی و مقامات دولتی خواست تا با درنظر داشت شرایط حساس! اتحاد و همبسته‌گی‌شان را حفظ کنند و کمیسیونی را بدون مشورت با همین نخبه‌گان و نماینده‌گان مردم موظف ساخت تا گویا تیراندازی را بررسی کند.
داکتر عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی عصر همان روز در بیانیه‌یی که از طریق رسانه‌ها به صورت زنده پخش می‌شد، با تکرار عین کلمات، مردم را به آرامش فراخواند.
علی‌رغم این‌ها، همدردی و حمایت مردمی لحظه‌به‌لحظه در حال گسترش بود و دسته‌های از مردم کابل و ولایات همجوار با حضور در خیمه، به جمع معترضان می‌پیوستند.
شایان ذکر است که جلسه‌های دیگر به صورت زمان‌بندی شده برگزار نمی‌شد و اعضای شورای رهبری رستاخیز تغییر در گروپ‌های مختلف، جوانان و مردمِ تازه‌پیوسته به تحصن را در جریان وقایع و تصمیم‌گیری‌ها قرار می‌دادند و هم‌چنان جلسه‌ها تا نیمه‌های شب به طول می‌انجامید.
در حالی که رسیده‌گی به خواست‌ها و مطالبات تک‌تک از معترضان که در میان آنان گاهی سر و کلۀ افرادی از حکومت نیز پیدا می‌شد، کار دشوار و زمان‌گیر بود، اما با توجه به سرشت مردمی رستاخیز تغییر، اعضای شورای مرکزی تلاش می‌کردند تا در برنامه‌های آینده نظر، دیدگاه و خواست‌های آنان نیز گنجانیده و منعکس شود.
ظهر روز بعد(۱۴ جوزای ۱۳۹۶) جنبش رستاخیز تغییر با نشر اعلامیۀ شماره ۲ در حضور رسانه‌ها، از حکومت خواست تا برای پایان دادن به بحران سیاسی فراگیر در کشور و قربانی شدن بیشتر مردم افغانستان؛ اقدامات عملی را روی دست گیرد. در این اعلامیه ضمن تأکید بر موادات اعلامیۀ قبلی، پیش‌شرطِ هر گونه مذاکره با حکومت را، بر کناری حنیف اتمر مشاور شورای امنیت عنوان کردند.
اعتراض کننده‌گان رستاخیز تغییر، از ادامۀ پیکارشان تا آوردن اصلاحات و تغییر اساسی در حکومت اطمینان دادند و از مردمِ به تنگ آمده از باج‌دهی به گروه‌های تروریستی، فساد، بی‌عدالتی و خسته از توطیۀ نفوذی‌های طالبان در درون حکومت، خواستند تا با رستاخیز تغییر هم‌صدا شوند و مطالبات مردمی و مدنی را یاری کنند.