این حکومت در برزخ رویارویی میان جنایات طالبانی و مقاومت مردمی تا هنوز جایگاه خود را تعریف نکرده، وفا داری‌اش مجهول و برنامه‌اش مشکوک است.
گفتیم تا وقتی در کابل پایتخت سیاسی و مرکز فرماندهی، تغییر نیامده، تغییر در ولایات، چه تیوره باشد یا هـرگوشۀ دیگر این وطن، فقط در حد یک سرآب همچنان دست نیافتنی باقی خواهد ماند. تغییر در فضای سیاسی کابل، در درون نظام و رهبری آن، شرط‌های اساسی برای بهبود وضعیت کل کشور می‌باشد. راز شهادت صدها و هزاران جوانان این سرزمین و جلوگیری از آن را از درون نظام حاکمه و از میان دسته جات مخوف داخل آن باید سراغ گرفت. نظامی‌که پایه‌های اصلی‌اش هرروز بریده می‌شود، و پایگاهای مردمی‌اش در مخالفت با خودش فریاد می‌کشد، مشروعیت قانونی‌اش دیر زمانیست از دست رفته است، وجاهت ملی ندارد، اعتماد مردمی را به باد داده است، رهبری آن تلاش دارد تا به خاطر حفظ قدرت، مردم را هرچه بیشتر به گروه‌های خودی و بیگانه متفرق سازد و بر سرهم بکوبد، حالا حتا اگر قصد هم کند، نمی‌تواند از تراژیدی تیوره و تیوره‌ها جلوگیری نماید.
در حالیکه برروح شهدای تیوره و غرب کابل درود می‌فرستیم و با قربانیان این تراژیدى‌هـا هـمدردیم، با مقاومتگران غور، همه با هم هـمراه و همسفر می‌باشیم. برتمامی نیروهای سیاسی و متعهد است تا قبل از عمیق‌شدن فاجعه، فروپاشى کل نظام و خداى ناخواسته ازهـم پاشیىدگی کشور، هرچه زودتر زمینه های تغییر را در فضای سیاسی کابل بوجود آورند، چون ادامۀ پراگندگی نیروهای سیاسی‌مان، فقط در خط منافع دیگران و حفظ وضعیت فاجعۀ بار موجود است.