در حالی که دونالد ترامپ رییس‌جمهوری امریکا در کمپ دیوید استراحتگاه خود در ایالتِ مرلند امریکا به‌سر می‌برد، ولی همچنان نگران جنگ افغانستان و پیامدهای آن است. ترامپ در دو روز گذشته به‌صورتِ پیوسته در نشست‌هایی شرکت کرده که به استراتژی تازۀ امریکا برای حفظ منافعِ این کشور در جنوب آسیا اختصاص دارد. در این نشست‌ها آقای ترامپ با معاون ریاست جمهوری امریکا، مشاور امنیت ملی و رییس سی‌آی‌ای دربارۀ استراتژی تازۀ امریکا بحث و گفت‌وگو کرده است. هرچند که انتظار می‎رفت نتایج این نشست‌ها به‌زودی اعلام شود، ولی تا به حال مشخص نیست که این گفت‌وگوها به کجا انجامیده و سیاست امریکا در قبال جنوب آسیا چه خواهد بود. بخش مهمی از استراتژی تازۀ امریکا شامل وضعیتِ افغانستان می‌شود و روز شنبه آقای ترامپ در صفحۀ توییترِ خود نوشت که در کمپ دیوید گفت‌وگوهای مثمر دربارۀ مسایل مختلف و از جمله در مورد افغانستان داشته است. گفت‌وگوهای کمپ دیوید مشخص می‌سازند که امریکا همچنان به حضور نظامیِ خود در افغانستان ادامه خواهد داد و یا این‌که امریکا طولانی‌ترین جنگِ خود را پایان می‌دهد.
دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا ظاهراً چندان موافقِ حضور سربازان کشورش در افغانستان نیست و به همین دلیل گفته می‌شود که روی طرح خروج فکر می‌کند، ولی معاون او و مشاور امنیت ملی‌اش، رییس جمهوری را به ادامۀ حضور نظامی در افغانسـتان تشویق می‌کنند و امیدوارند که امریکا نه‌تنها به حضور خود پیش از موفقیتِ مأموریتش در افغانستان پایان ندهد، بلکه همچنان به عنوان متحد استراتژیکِ این کشور باقی بماند.
با آن‌که به صورت رسمی تا هنوز از نتایج گفت‌وگوهای کمپ دیوید خبر داده نشده است، ولی برخی از منابع نزدیک به کاخ سفید به شماری از رسانه‌ها در امریکا گفته‌اند که نتیجۀ نشست‌های کمپ دیوید به سود طرح معاون و مشاور امنیت ملی امریکا بوده و قرار است این کشور ۴۰۰۰ نیروی دیگر را در چهارچوب نیروهای حمایتِ قاطع به افغانستان بفرستد.
نیروهای حمایت قاطع بدون آن‌که مستقیماً در جنگ با گروه‌های مخالفِ دولت افغانستان شرکت ورزند، نیروهای دولتی را در زمینۀ تأمین تجهیزات و آموزش مهارت‌های جنگی کمک می‌رسانند. دولت افغانستان امیدوار است که به کمک جامعۀ جهانی و به‌ویژه امریکا به عنوان مهم‌ترین متحد استراتژیکِ خود بتواند ارتشی مجهز و نیرومند داشته باشد که از پسِ چالش‌های امنیتی بیرون شود.
از جانب دیگر، در گفت‌وگوهای کمپ دیوید، پاکستان نیز شامل است و انتظار می‌رود که امریکا با اتخاذ سیاست واقع‌بینانه در قبال این کشور بخش بزرگی از معضل ناامنی در افغانستان را حل کنـد. گفته می‌شود که رییس جمهوری امریکا در قبال پاکستان نیز خود را مواجه با دو گزینه می‌بیند: ادامۀ سیاست همکاری با پاکستان و یا قطع رابطه با این کشور.
برخی‌ها در کاخ سفید تأکید می‌ورزند که پاکستان در طول شانزده سال گذشته به عنوان کشورِ دوست عمل نکرده و به همین دلیل امریکا باید کمک‌های خود را به این کشور کاملاً متوقف کند. اما شماری دیگر در کاخ سفید معتقدند که امریکا ناچار به همکاری با پاکستان در جنگ با تروریسم است و تا زمانی که راه اکمالاتی مناسب و به‌صرفه به عنوان بدیل برای خود نیافته است، نمی‌تواند که کمک‌هایش را از پاکستان دریغ بدارد.
فکر می‌شود که پاکستان از این موقعیتِ خود به‌خوبی آگاه است و حتا رییس جمهورِ نابه‌هنگامی چون ترامپ را هم برای خود تهدیدی فرض نمی‌کند. اما سوال این‌جاست که آیا می‌توان همچنان با سیاستِ مدارا با پاکستان ادامه داد و انتظار داشت که جنگ افغانستان نیز پایان یابد؟
ترامپ بر سرِ دوراهیِ خطرناکی قرار گرفته است. او هرچند تمایل چندانی از خود در مورد افغانستان تا به حال نشان نداده، گمان نمی‌رود که به‌آسانی بتواند خود را از جنگی که به گفتۀ او برایش به میراث گذاشته شده، برهاند. این جنگ دست‌کم دو رییس جمهوری دیگر را نیز به یاد می‌آورد و هنوز مشخص نیست که چند رییس جمهوری دیگرِ امریکا را نیز خواهد دید. برای امریکا وضع زمانی پیچیده می‌شود که بدون آن‌که جنگ افغانستان به نتیجۀ حداقلی خود رسیده باشد، این کشور را با داغ ننگِ شکست ترک کند.
فکر نمی‌شود که امریکا بخواهد به‌زودی تسلیم سرنوشتی شود که جنگ ویتنام برایش ارمغان کرد. حیثیتِ این کشور به صورتِ تأثرباری با جنگ افغانستان گره خورده و هر زمانی که می‌خواهد طرح بیرون شدن از آن را عملی سازد، چهرۀ اتحاد شوروی سابق و روسیۀ فعلی را در برابرش می‌بیند. اما از جانب دیگر، امریکا تا چه زمانی می‌خواهد به جنگ افغانستان حالا زیر هر نام و قالبی، چه مبارزه با تروریسم و چه حمایت قاطع، ادامه دهد؟
این جنگ، چه به زیان امریکا تمام شود و چه نفع آن، روزی باید مثل هر جنگِ دیگری به نقطۀ پایان برسد. اتحاد شوروی سابق جنگِ خود در افغانستان را به بهای حیثیت و فروپاشیِ خود تحمل کرد و حالا فکر می‌شود که نوبت رقیبِ آن است که تصمیمِ خود را بگیرد.
اخیراً طالبان نیز با فرستادن نامه‌یی به رییس جمهوری امریکا تلاش کرده‌اند که تأثیراتِ خود را بر تصمیم‌های کمپ دیوید داشته باشند. در این نامه به صورت واضح به رییس جمهوری امریکا گفته شده که جنگ افغانستان را باخته و باید به آن پایان دهد. حالا اما منتظر رییس جمهوری امریکا باید بود که پاسخِ او در قالب تصمیمش در مورد بودن و یا رفتن از افغانستان چه خواهد بود.