امسال از هفتۀ شهید و شانزدهمین سالروز شهادت قهرمان ملی افغانستان، شهید احمدشاه مسعود، در حالی تجلیل صورت می‌گیرد که به ابتکار بنیاد شهید مسعود، عنوان درخشانِ «مسعود و وفاق ملی» نیز ضمیمۀ همۀ یادکردها و یادآوری‌ها از مقامِ شهدای راهِ آزادی شده است. این عنوان و نام‌گذاریِ بامسما از دو منظر صورت گرفته است: نخست این‌که همۀ مجاهدت‌ها و قهرمانی‌های شهید مسعود در سایۀ وحدت و همدلی و در راستای زُدایشِ هر نوع نفاق و تبعیض صورت گرفته است؛ و دوم این‌که فضای سیاسیِ اخیر کشور به‌شدت مملو از افتراق‌ها و بی‌اعتمادی‌هایِ قومی و سمتی شده است.
این نام‌گذاری می‌خواست یادآوری کند که اولاً شهید مسعود و همۀ شهدای راه آزادی از نفاق و تفرقه بیزار بودند و جان‌های شیرین‌شان را برای ایجاد افغانستانی سرشار از آزادی، آبادی و برابری هدیه کردند، و ثانیاً افتراق‌ها و پراکنده‌گی‌هایِ ما از اثر دوری گرفتن از آرمان‌های والایِ شهیدان به میان آمده، و ثالثاً برای رسیدن به وفاق و همدلی و عزت و سرفرازی باید از آموزه‌های راستینِ شهدا الهام گرفت و هفتۀ شهید و سالروز شهادت قهرمان ملی، بهترین فرصت برای تبارزِ این همدلی و میثاقِ دوباره با شهیدان خواهد بود.
به حول و قوۀ الهی، در چند روزی که گذشت، ما تبلورِ این اندیشۀ نیکو و حرکت به سمتِ وفاق ملی را به زیباترین شکل در تجلیل از شانزدهمین سالگشتِ شهادت قهرمان ملی به تماشا نشستیم و آرزومند شده‌ایم که تجلیل از هفتۀ شهید، منبعی عظیم برای پایان تمام نفاق‌های سیاسی و قومی گردد.
در ۱۸ سنبلۀ امسال، رسانه‌ها، مجالس و محافلِ کشور حال‌وهوایِ عبور از قوم‌زده‌گی و رسیدن به ملت‌باوری را می‌داد و شهید مسعود به‌وضوح نقطۀ وصلِ واگرایی‌ها و ترمیمِ بی‌اعتمادی‌ها قرار گرفت. در شبکه‌های اجتماعی، جمعیتِ کثیری از کاربران افغانستانی از همۀ تبارها و قومیت‌ها در تجلیل از قهرمان ملی کشور نوشتند و بر الگوگیری از کارنامۀ سرشار از نکته‌های وحدت‌آموزِ او تأکید کردند.
در محافل و مجالسِ تجلیل از ۱۸ سنبله به‌ویژه در پایتخت، بزرگان و سیاست‌مدارانِ همۀ اقوام و تبارها حضور یافتند و هر کدام با بیاناتِ صمیمانه و برادرانه به تجلیل از مقام قهرمان ملی و لزومِ پندگیری از آموزه‌های او و همۀ شهدای وطن پرداختند. فراتر از این، ۱۸ سنبلۀ امسال مسافرانِ زیادی از ولایاتِ مختلفِ شمالی و جنوبی را راهی درۀ پنجشیر و آرامگاه قهرمان ملی در سریچه ساخت.
به ضرسِ قاطع هیچ نیروی مادی‌یی به‌غیر از روحانیتِ آمرصاحب و محبوبیتی که او در قلوبِ همۀ افغانستانی‌ها ایجاد کرده، نمی‌تواند مسافری را از دشت‌های هلمند و باغ‌های قندهار راهی پنجشیر و زیارتگاه قهرمان ملی کند. دقیق همین‌جاست که می‌توان «مسعود و وفاق ملی» را بامسماترین عنوان برای برگزاری هفتۀ شهید و عبور از بی‌اعتمادی‌هایِ به‌میان آمده در اجتماع و سیاستِ افغانستان تشخیص کرد.
جلوه‌های زیبا و رنگین‌کمانیِ ۱۸ سنبلۀ امسال فراوان بودند، از جملۀ آن‌ها می‌توان به برنامه‌های اهدای خون، برگزاری نمایشگاه کتاب، حشر پاک‌کاری، شب شعر، پخش نوارهای صوتی و تصویری از سخنرانی‌های مهمِ قهرمان ملی اشاره کرد. این برنامه‌ها که به ابتکار مردم و هواخواهانِ راستینِ شهید مسعود صورت گرفت، کاملاً رنگِ ملی، مدنی و موافق با آرمان‌های شهدا داشت. چرا که همۀ مبارزاتِ شهید مسعود بر اندیشۀ انسانی، تفکرِ ملی و پیشرفتِ مادی و معنوی استوار بوده است و بهترین همراهی و هواخواهی با قهرمان ملی، ترویج انسانیت، دوستی و برادری‌ست.
در پهلوی این زیبایی‌ها، برخی حوادثِ ناگوار نیز در شهر کابل به‌واسطۀ اعمالِ برخی از افراد لاابالی که به دروغ خود را به هواخواهانِ قهرمان ملی نسبت می‌دهند، رُخ داد. اعمالی نظیر نمایش‌های سبکِ خیابانی و فیرهای هوایی باعث زخمی شدنِ شماری از هموطنانِ عزیزمان شد. یقیناً چنین افرادی با اندیشه و مکتبِ سرشار از انسانیتِ قهرمان ملی بیگانه‌اند و سزاوار است که حکومت با قاطعیتِ تمام این بزه‌کاران را دستگیر و مجازات کند.
مسـعود بی‌هیچ شک و ریبی، قهرمانِ ملی و نقطۀ وصلِ تمام مردمِ افغانستان است، باید از این منبعِ عظیم بهترین بهره‌ها را گرفت و راهِ خود را تا آزادی و آبادی و آرامیِ کاملِ کشور ترسیم و هموار نمود.