ورزش ووشو به تازه‌گی در میان بانوان جوانِ افغانستان رایج شده ‌است. بانوانِ ورزشکار در کشور با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستند. این مشکلات در هر حوزۀ ورزشی به گونه‌های مختلفی ظاهر شده است.
در جامعۀ سنتی و بسته‌یی مثل افغانستان، ورزش کردن خود برای بانوان یکی از دشوارترین کارها به ‌حساب می‌آید، اما چالش جدی‌تر از آن، مبارزۀ بانوان برای فراهم کردن فرصت‌های ورزشی و انجام ورزش‌های دلخواه‌شان است.
در طی دستِ‌کم ۱۰ سال گذشته، بانوان بیشتر علاقه‌مندِ ورزش‌های رزمی شدند، اما بیشتر بانوان افغانستان را مخالفت و ممانعت خانواده‌های‌شان مجبور به ترک ورزش‌های رزمی کرده است.
این خانواده‌ها به دلایل مختلفی از جمله نبود مربی بانو در باشگاه‌ها و نحوۀ پوشش، اجازه نمی‌دهند بانوان‌شان در رشتۀ ورزشی که علاقه دارند، فعالیت کنند.
زهرا محمدی مدت ۱۳ سال است که ورزش رزمی می‌کند. بانویی که در ورزش فری‌فایت (بازی‌های رزمی آزاد) تمرینات حرفه‌یی دارد. زهرا می‌گوید: «یگانه هدفی که مرا وادار می‌کند قوی‌تر و استوارتر باشم، تشویق دیگر بانوان به ورزش‌های رزمی است».
زهرا می‌افزاید که ورزشکاران برای مسابقات حرفه‌یی باید با لباس ویژۀ «تی‌شرت و شورت» وارد قفس شوند و پوشیدن شال/چادر، ممانعت ایجاد می‌کند. زهرا هیچ وقت نتوانسته است که لباس دلخواهش را در هنگام تمرینات یا مسابقاتش بپوشد.
نیایش، ورزشکار دیگری که تازه به این رشته روی آورده است، دوست دارد روزانه در میدان باز ورزشی در کابل تمرین کند، اما از آنجا که مردان آنجا حضور بیشتری دارند، او نمی‌تواند در آن فضا تمرین آزاد داشته باشد.
او می‌گوید: «از این‌که نمی‌توانم با لباسی که دوست دارم تمرین کنم، می‌ترسم که در آینده شامل مسابقات داخلی و خارجی نشوم».
نبود مربی بانو
نبود مربی بانو در افغانستان، اکثر بانوان را مجبور به ترک ورزش‌های رزمی می‌کند. یکی از مشکلات اصلی که امروز بیشتر سد راه بانوان افغانستان است، نبود مربیان حرفه‌یی بانو است که به این دلیل، اکثر بانوان نمی‌توانند به ورزش‌های رزمی روی بیاورند.
طوری که زهرا می‌گوید، هر بانویی که به باشگاه می‌آید، اولین سوالی که می‌پرسد، وجود مربی بانو در آنجا است. تعداد کمی از بانوان راضی به این می‌شوند که با داشتن مربیان مرد در رشتۀ ورزش‌های رزمی فعالیت کنند.
نیایش معروف آرین، ۳ سال است که ورزش آزاد می‌کند، او می‌گوید: «از این‌که مربی‌ام مرد بود، در اول خانواده‌ام مخالف این بود تا بالاخره راضی شدند که من به تمریناتم ادامه بدهم».
بانوان افغانستانی از نحوه پوشش در ورزش راضی نیستند
سال گذشته شرکت هومل در دانمارک، لباس ویژه‌یی را برای تیم ملی فوتبال بانوان و مردان این کشور طراحی کرد. این لباس به دو رنگ سفید و قرمز طراحی شد.
رییس این شرکت گفته بود که بانوان افغانستان مجبورند و یا بسیاری از آنان خودشان می‌خواهند حجاب داشته باشند. بنابر این، لباس مناسب این موضوع طراحی شده است.
او گفته بود که این شرکت یک لباس شیک و عالی را برای فوتبال بانوان افغانستان طراحی کرده و می‌خواهد که به این ترتیب بانوان افغانستان به ورزش تشویق شوند.
منبع: بی‌بی‌سی فارسی