محمداشرف غنی، رییس حکومت وحدت ملی روز یک‌شنبه در مراسم فاتحۀ شهدای ادارۀ مستقل ارگان‌های محلی در مقر این اداره که فاصلۀ چندانی با ارگ ریاست‌جمهوری ندارد، اشتراک کرد. ناوقت‌های همان روز بود که شاه‌حسین مرتضوی، سرپرست دفتر سخنگوی ریاست‌جمهوری در صفحۀ فیسبوکش تصاویری از آقای غنی را بارگزاری کرد و در آن نوشت: «رییس‌جمهور کشور پس از اشتراک در مراسم فاتحۀ شهدای اداره مستقل ارگان‌های محلی، پای پیاده به طرف دفتر کارش رفت. او همان‌گونه که با ۱۶ ساعت کار پیشتاز است، در قدم زدن نیز رقابت با او دشوار است».
به دنبال این پُست، صدها تن از شهروندان به آقای مرتضوی دیدگاه گذاشتند و هم‌چنان آن تصویرها را همرسانی کرده و در مورد آن تبصره کردند. موج بزرگی از مردم این کار آقای غنی را «نوش دارویِ پس از مرگ سهراب» خواندند و در مذمتِ اشتراک او در مراسم فاتحه‌خوانی، پیاده‌روی تا به ارگ و پُست آقای مرتضوی قلم زدند.
شماری از شهروندان از آقای غنی شکایت داشتند که اگر او نهادهای امنیتی را سیاسی نمی‌کرد، افراد آلوده به فساد را در آن اداره‌های نمی‌گماشت و در نهایت، به خویش‌خوری‌ها در نهادهای استخباراتی و امنیتی نقطۀ پایان می‌گذاشت، صدها تن از شهروندان در حمله‌های تروریستی و انتحاری-انفجاری از بین نمی‌رفتند.
اما شمار دیگرِ به آقای مرتضوی تاختند و او را متهم به چاپلوسی و پرداختن به مسایل غیر ضروری کردند. در کُل، دیده می‌شود که وعده‌های بی‌عمل و تظاهر به کارکردِ بیش از حدِ رییس حکومت وحدت ملی و پرداختن به حاشیه‌های ملاقات‌ها و دیدارهای محمد اشرف غنی از سوی سخنگویانش، مردم را پریشان و ظاهراً عصبانی ساخته است. در ذیل شماری از دیدگاه‌هایی را که پای این پُست آقای مرتضوی شهروندان گذاشته اند، می‌آورم تا دیده شود مردم نسبت به حکومت و شخص رییس حکومت به برداشت و نگاهی دارند.
سید علی پویا خطاب به آقای مرتضوی نگاشته است: «کاش سرک را بند نمی‌کرد. بین مردم این‌گونه می‌گشتین که می‌گفتیم پهلوی شانزده ساعت کار و تیزرفتاری در پیاده‌گردی مثل آهو، دلِ شیر هم دارد رییس جمهور. زیبایی‌اش بین مردمش است، نه در سرکِ بندشده که پرنده پر نمی‌زند».
یونس صمیم گفته است: «این‌گونه قدم‌زدن‌ها زمانی خوش‌آیند و لذت‌بخش است که رییس‌جمهور کشور به تنهایی مانند سایر شهروندان، بدون محافظ، قدم‌زنان طرف دفتر کارش برود و هیچ بیمی از ترور و وحشت نباشد».
متین شیرزاد که آقای مرتضوی را نشانه گرفته است، چنین می‌گوید: یعنى مرتضوى صاحب! بسیار بی‌جاى چاپلوسى میکنى. تو که خانم رییس‌جمهور نیستى که به این مسایل می‌پردازى. از کارکردهایش بگو. نه از توالت رفتن و حمام کردنش.
هم‌زمان با این، عبدالحنیف قاضیخانی نگاشته است: مرتضوی صاحب! خوب، حالا می‌خواهید منت بگذارید که رییس‌جمهور از ادارۀ ارگان‌های محلی الی دفتر کارش پیاده رفته؟ یا که چند دقیقه فرصت شد تا با شما همراه شود؟ کمی وزن‌تان را کم کنید، انشالله که شما هم در قدم زدن پیشتاز می‌شوید. یک مریض از شما پیشی گرفته نمی‌تواند!
فاصلۀ کم و ادعای بسیار
بیرون از دیدگاه‌ها در پاینِ پُست آقای مرتضوی، این پُست سوژۀ خوبی برای سایر کاربرانِ شبکه‌های اجتماعی شد. صدها تن در شبکۀ اجتماعی فیسبوک این پُست را به نقد گرفتند و نوشتند.
نجیب بارور، یکی از شاعران و کاربر فیسبوک نوشته است که ارگان‌های محل تا ریاست‌جمهوری صدمتر بیش فاصله ندارد.
آقای بارور افزوده است: «در این محوطه که مرکز سیاسی امریکا نیز است، امنیت آن توسط امریکایی‌ها گرفته می‌شود. این ساحه که حتا پشه را نیز نمی‌گذارند در آن پر بزند، شدیدترین سطح امنیتی را دارد. شاه‌قلی}شاه‌حسین مرتضوی{ قسمی وانمود کرده است که مردم فکر کنند اشرف غنی البته در شهر قدم زده است».
این کاربر فیسبوک در ادامه نگاشته است: از رقابت با قدم‌زدنِ اشرف غنی که بگذریم، در اوایلِ حکومت وحدت ملی اگر به یاد داشته باشید، کدام توپ را شوت کرده بود که پایش شکسته بود و چند ماه توسط چوپ‌دستی راه می‌رفت. با این‌حال، سخن‌گویش می‌خواهد از او قهرمان دَو المپیک بسازد. خاک زدن به چشم مردم را شنیده بودیم، اما گِل مالیدن به چشم مردم را تازه می‌بینیم.
در سویی دیگر، مهدی ثاقب، از طنزنویستانِ کشور تصویرِ آقای غنی و مرتضوی از صحنۀ بیرون شدن‌شان از ادارۀ ارگان‌های محل را گذاشته و چنین نوشته است: «اشرف غنی: مرتضوی صیب! ما چرا این‌قدر راه می‌رویم؟ مرتضوی: رییس صیب، کم مانده، فقط شانزده ساعت راه بروید از نگاه سیاسی کلان کار کرده اید؟ اشرف غنی: این راه رفتن جلاتمأب ما را هم در فیسبوک می‌مانی یا نی؟ مرتضوی: رییس صیب، ده میلی ثانیه قبل که شما پیاده‌روی را شروع کردید، من در فیسبوک نشرش کردم، نصف افغانستان لایک کردند، هزاران نفر شییر کردند و گفتند، پیاده‌روی رییس‌جمهور برای صحت ما خوب است و هزارن نفر کامنت دادند و گفتند که زنده باد پاهای رییس‌جمهور».
در ادامۀ طنزِ آقای ثاقب آمده است: اشرف غنی: کسی مرا مثل داکتر صاحب عبدالله فحش و ناسزا نداد؟ مرتضوی: نی صیب، نصف کارمندان ارگ پیام‌های فدایت شوم دادند، کارمندان دفتر بانوی اول لایک قلبی ماندند و کارمندان کاخ سپیدار هم انتقاد کردند.
در ادامه طنز امده است:
اشرف غنی: مرتضوی صایب! چقدر دیگه باید راه برویم؟ مرتضوی: رییس صیب، کم مانده. سیصد لایک قلبی در راه مانده، بخیر می‌رسیم، یک دقه همی جواب همی آدمِ شله را بتُم که بد رقم دَ فیسبوک جنگ داره که شما چرا تلگرام را شش رقمه بند کدین.

این برخوردها و واکنش‌ها، نمونه‌یی از برداشت‌های شهروندان پیرامون عملکرد مسوولان حکومت وحدت ملی است که هر روز با سوژه و گفتۀ جدید، شبکه‌های اجتماعی و گفت‌وگوهای میان شهروندی را پُر می‌سازد.