در پایان کنفرانس اقلیم جهانی در شهر بن آلمان، یک مناقشه بر سر مسایل مالی سبب تأخیر در نشست اختتامیه شد. این نشست ۱۲ ساعت بیشتر از زمان تعیین شده به طول انجامید و بالاخره صبح زود امروز شنبه به پایان رسید.
به گزارش دویچه وله، تا آخرین لحظات کنفرانس اقلیم جهانی در شهر بن آلمان، در مورد کمک های مالی به کشورهای فقیر مناقشه ادامه داشت. یکی از موضوعات مرکزی مورد بحث صندوق پولی بود که از ده سال به این طرف به منظور انطباق کشورهای در حال رشد و همچنان پیامدهای تغییر اقلیم ایجاد شده است. این به اصطلاح «صندوق پولی انطباق» تا هنوز متعلق به توافقنامه بین المللی موسوم به «پیمان کیوتو» بوده است که زمان اعتبار آن حالا به پایان می رسد. پس فعالیت ها در این راستا از این به بعد چگونه تمویل شوند؟
نماینده‌گان ۱۹۵ کشور جهان شب گذشته، اغلب پشت درهای بسته، بالاخره به این توافق رسیدند که این صندوق به پیمان دیگر بین المللی در قبال اقلیم به نام «توافقنامه پاریس» انتقال داده شود. در مورد تمویل مشخص برنامه ها قرار است در کنفرانس بعدی اقلیم جهانی در سال ۲۰۱۸ در کشور پولند مشوره صورت بگیرد.
یان کوالتسیگ از سازمان آکسفام گفت: «خاطر ما راحت شد که کشورهای صنعتی قانع گردیدند. این صندوق پولی به خصوص برای کشورهای فقیر بسیار مهم است تا خود را از خشکسالی ها، سیلاب ها و یا فاجعه های محیط زیستی محافظت کنند».
«کارها مطابق با پلان زمانی به پیش می رود»
زمانی که در کنفرانس بین المللی در بن پس از یک شب طولانی بالاخره تصامیم نهایی اعلام گردید، برخی از نمایندگان دیگر نمی توانستند چشمان خود را باز نگه دارند. مذاکره کنندگان در دو هفته گذشته متن های جامعی را جمع آوری کردند که از آنها قرار است در سال آینده میلادی مقرراتی برای پیاده کردن توافقنامه پاریس ایجاد گردد. این مقررات از جمله به خاطری ضروری است که با آن کاهش یک تُن کاربن دای اکساید در همه کشورها با یک مقیاس واحد اندازه گیری شود. این مقررات باید در کنفرانس بعدی اقلیم جهانی در پایان سال ۲۰۱۸ در شهر کاتویتس پولند به تصویب برسد.
یوخن فلازبارت معین وزارت محیط زیست آلمان گفت: «ما در جریان روند تطبیق توافقنامه پاریس قرار داریم. ما در بن گام قابل ملاحظه ای به جلو نهادیم و کارهای ما مطابق با پلان زمانی به پیش می رود».
تبادل دانش، ایجاد اعتماد، اتخاذ تصامیم خردمندانه
نکته نوی که در بن به فیصله رسید، گفتگوی موسوم به «دیالوگ تالانووا» است، که در پهلوی مذاکرات مستقیم قرار است فعالیت های کوچک در راستای حفظ اقلیم در کشورها را افزایش بدهد. واژه «تالانووا» در زبان کشور فیجی، میزبان رسمی کنفرانس بن، به مفهوم «گردهمایی» است که در آن تبادل دانش و ایجاد اعتماد صورت می گیرد و همچنان تصامیم خردمندانه اتخاذ می گردد.
همچنان درج یک برنامه مشترک کاری در رابطه با زراعت و تغییر اقلیم برای اولین بار در اجندای سیاسی، موفقیت خاصی در کنفرانس بن به شمار می رود. عرصه زراعت از یکسو شدیداً از بابت تغییر اقلیم متأثر شده است، چنانچه عیار ساختن آن با گرمایش زمین ضروری می باشد، از سوی دیگر این عرصه خود در تولید بخشی از گازهای گلخانه یی نقش دارد.
در رابطه با چگونگی برخورد در برابر خسارات ناشی از تغییرات اقلیمی، هیچ توافقی میان کشورهای در حال رشد و کشورهای صنعتی به میان نیامد. کشورهای فقیر، که طور مثال با خطر بلند رفتن سطح آب بحر روبرو اند، می خواستند در مورد حمایت مالی برای استیلا بر خسارات مذاکره کنند. کشورهای صنعتی برعکس در این راستا تبادل دانش و همکاری های تخنیکی خود را پیشنهاد می کنند.
میشائیل شیفر، کارشناس «صندوق جهانی برای طبیعت» گفت: «کنفرانس بن گام بسیار بزرگ و نهایی نبود، اما آنچه را که درنظر بود، ارائه کرد. در بن به جزئیات توافقنامه پاریس پرداخته شد، و همزمان جزئیات زیادی را خود این کنفرانس تولید کرد. ولی ما از هدف هنوز بسیار دور هستیم».