شماری از باشنده‌گان در کابل با انتقادِ تند از حکومت می‌گویند، مسوولان امنیتی حکومت پایتخت را برای آنان «جهنم» ساخته اند.
آنان می‌گویند که ازدحام بیش از حد در شهر کابل سبب شده است که با مشکلات فراوانی روبه‌رو شوند.
به گفتۀ آنان، حکومت به جای این‌که مشکلات آنان را رفع کند و سهولت برای‌شان فراهم کند، برعکس روزبه‌روز مشکلی به مشکلات‌شان می‌افزاید.
احمد فرید، یکی از رانندۀ تکسی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: حکومت همیشه به بهانۀ تأمین امنیت «ده روزی» ما به لگد می‌زند. احمد فرید می‌گوید که پاسگاه‌های امنیتی در بعضی از نقاط پایتخت سبب شده است که سرک فشرده شده و روزانه ساعت‌ها در راه‌بندان گیر بماند.
او به این باور است که حکومت باید «کشف» و «استخباراتش» را قوی کند و اجازه ندهد تروریستان از دروازه‌های اصلی پایتخت وارد شهر شوند که به گفتۀ او: «کار اصلی برای تأمین امنیت پایتخت همین است».
این رانندۀ تکسی از حکومت می‌خواهد تا به نیروهای امنیتی دستور دهد که پاسگاه‌های امنیت فراخ‌تر کند و «مانع کار و بارشان نشود».
در سوی دیگر، عزیز شفایی یکی دیگر از باشنده‌گان پایتخت که یک‌ونیم ساعت از وقتِ رسیدنش به دفتر سپری شده و می‌خواهد زوتر به کارش برسد، می‌گوید که حکومت پایتخت را بریش «جهنم» ساخته است.
آقای شفایی می‌افزاید: «هر ماه شاهد سه چهار انتحاری و انفجاری هستیم و وقتی خبری از این حوادث نمی‌باشد، نیروهای امنیتی به بهانۀ تأمین امنیت سرک‌ها را بند می‌کنند و سبب آزار و اذیت ما می‌شود».
به گفتۀ آقای شفایی، اگر در یک ماه شش-هفت روز به دفتر دیرتر برسد، وظیفه‌اش را از دست خواهد داد. با این وجود، اما او خود را شکر گزار خداوند می‌داند که «مسوولان دفتر از وضعیت شهر با خبر اند و حاضری‌اش قید نمی‌شود.
او از حکومت می‌خواهد تا به رفت‌وآمد باشنده‌گان شهر «مزاحت» ایجاد نکند و جلو وارد شدن تروریستان را از دروازه‌های امنیتی و اصلی شهر بگیرد؛ زیرا به باور او: «تروریستان از طریق هواپیما وارد پایتخت نمی‌شوند، حتماً کسانی آن‌ها را از ولایت‌های همجوار با پاکستان وارد شهر می‌کند و نیاز است تا رفت‌وآمد موترها و افراد در دروازه‌های شهر کابل با جدید کنترل شود».
احمد، باشندۀ دیگر کابل که در چهارراهی سرک میدان در انتظار موتر است، می‌گوید که دو روز است که ساعت‌های زیر باران منتظر موتر می‌ماند، اما موترها به دلیل ازدحام بیش از حد حاضر نیستند مسیر کنند.
احمد با اشاره به این‌که تمام مشکلات ازدحام پایتخت به دلیل پاسگاه‌های امنیتی است که در اطراف و اکناف شهر ایجاد شده است، می‌گوید: «تاوان بی‌کفایتی مسوولان امنیتی را باید ما بپردازم. وقتی کار کرده نمی‌توانید، صادقانه از وظیفۀتان کنار بروید تا روی سیاه دنیا و آخرت نشوید».
شکایت شهروندان کابل از ازدحام در شهر در حالی بلند می‌شود که پیش از این پس از حادثۀ تروریستی در چهارراهی زنبق که با یک موتر فاضل‌آب اتفاق افتاد، مسوولان امنیتی دست به ساختن دروازه‌هایی زدند که رفت‌وآمدِ موترهای تناژ بلند را ناممکن می‌سازد؛ این کار هیچ کمکی به تأمین امنیتِ پایتخت نکرد و برعکس، ناامنی بیشتر و مشکلی به مشکلات مردم هم افزود.
پس از آن، تروریستان با استفاده از یک موتر امبولانس دست به حمله به ساختمان پیشین وزارت داخله زدند که تلفات و خساراتش کمتر از حملۀ موتر بم در چهارراهی زنبق نبود؛ اما اکنون و پس از این حمله، مسوولان امنیتی پاسگاه‌های بزرگ امنیتی را با استفاده از دیوارهای بزرگ سمنتی ایجاد کرده اند که سرک‌های عمومی را بیش از اندازه فشرده کرده و مشکلات زیادی در رفت و ٱمد شهروندان ایجاد کرده است.
شهروندان به این باور اند که علت اصلی راه‌بندان شدید در پاسگاه امنیتی است که بیش از حد سرک‌های را فشرده کرده و سبب شده است موترها به مشکل عبور و مرور کنند.
باشنده‌گان پایتخت انتظار دارند که مسوولان نهادهای امنیتی سر رشتۀ تأمین امنیت شهر را در ایجاد چند پاسگاه امنیتی خلاصه نکرده و فراتر از کابل برای رفع این مشکل اقدام کند.
به باور مردم، ازدحام موترها و راه‌بندی‌ها در کابل هر چند به نظر غیر قابل کنترل می‌رسد، اما اگر این چالش‌ها به صورت درست مدیریت شوند، در کوتاه‌ مدت شاهد تغییرات چشم‌گیری خواهیم بود.