به تاریخ سوم ثور همه‌ساله، از روز زمین در جهان گرامی‌داشت به عمل می‌آید و در سال‌های پسین هم در کابل از این روز گرامی‌داشت شده است؛ اما هنوز اهمیت روز زمین برای بسیاری از مردمان ما مشخص و روشن نیست؛ زیرا توجه به بحث زمین با رشد آگاهی از محیط و نوعیت زنده‌گی و توسعه یافته‌گی بیشتر صورت می‌گیرد. یادآوری از روز زمین، یادآوری از موهبت بزرگ الهی برای سامان یافتن زنده‌گی بشر و نیز چگونه‌گی حفاظت از این امکان عظیم است. زیرا بشر که از زمین بهره گرفته و به ثمر رسیده است، خود امروز دشمنی برای زمین و زمینیان شده است. دست یازیدن به صنعت‌های بزرگ، پیدایش گازهای گلخانه‌یی؛ مسلح بودن با بزرگ ترین سلاح‌های کشتار جمعی همه و همه امکاناتی برای تهدید زمین هستند. اما در این میان در کشور ما هنوز روش‌هایی برای استفاده درست از زمین وجود ندارد و در این سرزمین به زمین توجهی صورت نمی‌گیرد و هنوز مساله بودن آن برای مسوولان امور ثابت نشده است. به عنوان نمونه در پایتخت افغانستان زمین‌های وسیع دیگر وجود ندارد و شکل یافتن بلندمنزل‌های بیرویه و نبود راه‌روهای فاضلاب معیاری و نیز نبود ساخت‌وکارهایی برای حفاظت از محیط زیست فضای زنده‌گی را تنگ ساخته است. نبود فضای سبز در کابل مهم‌ترین دلیل برای بیرنگ شدن زنده‌گی مردم و تهدید محیط زیست است. عدم توجه به آب زیرزمینی و سطح زمینی با توجه به مصرف بالا و تجارت بی‌رویۀ آب، روزگار زمین اینجا را اندوه‌بار می‌نمایاند. همین اکنون، زمین در کابل به خشکی رسیده و سطح آب به شدت پایان یافته است و بی‌آبی هم مسالۀ بزرگی برای مردم کابل شده‌است. متاسفانه، بیم آن میرود که طی سال‌ها و دهه‌های نزدیک، امکان زنده‌گی کردن در زمین کابل مساعد نباشد.
از این رو، پیشنهاد می‌شود که دولت باید بحث حفاظت از زمین را به عنوان یک مسآله جدی مورد توجه قرار دهد و باید در مورد آیندۀ زنده‌گی در زمین کشور باید تدابیر و برنامه‌هایی اتخاذ شود. اما مردم بیشتر باید مراقب زمین باشند؛ زیر این مردم اند که در هر موقعیتی می‌توانند برای زمین صدمه بزنند. طبیعت یا محیط اطراف ما برای زنده‌گی ما انسان‌ها آفریده شده است و پیوندی ناگسستنی میان انسان، حیوان، گیاهان و طبیعت وجود دارد. کوه‌ها، دریاه،٫ دشت‌های مستعد جنگل‌ها و علفچرهای دشتی و مراتع طبیعی جمله‌گی در زمرۀ محیط طبیعی به حساب می‌آیند. ما این طبیعت زیبای خود را در بسیاری از جهات تحت تاثیر قرار می‌دهیم هنگامی که کشت زمین‌های ما، ایام آبیاری‌های بی‌رویه غرق آبی، تولید چیزهایی که نیاز داریم، خرید و فروش همه چیزه و هنگامی که ما آن‌ها را حمل و نقل می‌کنیم. احتیاط از استعمال غیر مناسب ماشین آلات ثقیلۀ زراعتی در کشت و در اثر فعالیت‌های زشت و نامناسب زراعتی تخریب خاک صورت می‌گیرد. در صورت استفادۀ افراطی از خاک در مناطق خشک و نیمه خشک مرطوب تغییر اقلیم به میان می‌آید. در زراعت و باغ از به کار بردن آب زیاد از حد خوداری باید نمود. ما باید تصمیم بگیریم هر روز برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای، حجم تردد وسایله نقلیه سنگین یا ازدحام موترهای خود رو ترافیک و استفاده از مواد فسیلی در حمام‌ها و داش‌های خشت پزی از جمله مسالی است که در کشور ما به خصوص در شهرهای کلان بر محیط زیست اثر منفی گذاشته است. گذارد و پیامدهای زیان باری در زندگی انسان، حیوان و گیاه دارد. در همین حال پرهیز از انهدام درختان و بوشش گیاهی به خاطر زیست پوشش گیاهی مقابله با پدیده گرد و غبار ریگ‌های روان، بادهای موسمی و ایجاد اکوسیستم طبیعی می‌کنند. آنگونه که دانشمند عرصۀ محیط زیست می‌نویسند، پوشش‌های گیاهی قادرند در گرم‌ترین روزهای تابستان درجه حرارت محیط پیرامون خود را تا چهار درجه سانتی گراد کاهش دهند و در عین حال ۴۰ تا ۵۰ درصد بر روطوبت هوا اضافه کنند. از دیگر تاثیرات عمده درختان و پوشش سبزگیاهان جذب گرد و غبار است٬ به طوری که یک هکتار سرسبزی از نوع درختان و پوشش بوته‌ها قادر است در هر نوبت بارنده‌گی ۷۵ تا ۸۰ تن گرد وغبار را جذب کند. بنابراین، حفاظت از محیط زیست، راه‌های زیادی دارد و تخریب آن هم عوامل زیادی دارد؛ اما ما انسان‌ها و به خصوص مردم افغانستان فقط سعی مان را به قدرت توان مان در حفظ زمین و خوب نگه داشتن آن داشته باشیم؛ تا این این موهبت الهی را یعنی زنده‌گی را پاس بداریم.