پارلمان هفدهم به دلیل بحث تعدیل قانون اساسی، پیمان‌های معادن و تصویب قوانین مختلف، یک پارلمان پُرکار خواهد بود، پس ما نیازمند نماینده‌گانی هستیم که خود را وقف پارلمان کنند.
شماری از نماینده‌گان و نامزدان مجلس با بیان این مطلب می‌گویند: پارلمان پیش رو به افراد قانون‎دان، کارفهم، مسلکی و کسانی که وقت فراوان داشته باشند، ضرورت دارد؛ اما این بار با یک چرخش، نامزدان یا پسران رهبران جهادی یا بازرگانان و صاحبان قراردادهای خارجی اند.
عزیز رفیعی رییس مجتمع جامعه مدنی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: پارلمان به کسانی نیاز دارد که وقت زیاد برای کار داشته باشند؛ اما بازرگانان و سرمایه‌داران شاید وقت لازم برای رفتن به پارلمان را نداشته باشند.
او تأکید کرد: پارلمان به کسانی نیاز دارد که قانون‌گذار باشند، اما اگر پارلمان مصلحتی شد و افراد به پارلمان راه پیدا کردند که شایستۀ رفتن نباشند، بدون شک پارلمانِ هفدهم بدتر از پارلمان حاضر خواهد بود.
آقای رفیعی در ادامۀ صحبت‌هایش رفیعی: «فقط بازرگانان نیستند که به درد پارلمان نمی‌خورند، بل استادان دانشگاه نیز نمی‌توانند از مردم نماینده‌گی خوب کنند، زیرا پارلمان به کسانی نیاز دارد که برای رفتن به پارلمان و قانون‌گذاری وقت بگذارند یعنی استادان دانشگاه نمی‌توانند در عین زمان هم استاد باشند و هم نمایندۀ مردم، زیرا فرصت کافی برای تدوین و بحث پیرامون قوانین را پیدا کرده نمی‌توانند».
او پارلمان پیش رو را یک پارلمان پُرکار عنوان کرده گفت: ما نیازمند نماینده‌گانی هستیم که خود را وقف پارلمان کنند، زیرا پارلمان پیش رو یک پارلمان پُرکار خواهد بود، چون بحث تعدیل قانون اساسی، بحث پیمان‌های معادن و همین طور، تصویب قوانین مختلف و مهم مطرح است. بنابراین، به افراد قانون‎دان، کارفهم، مسلکی و کسانی که وقت فراوان داشته باشند، نیاز داریم.
در عین حال، غلام فاروق مجروح عضو فعلی و نامزد مجلس نمایند‌ه‌گان به روزنامۀ ماندگار می‌گوید: «پارلمان مظهر ارادۀ مردم است و از ملت نماینده‌گی می‌کند، بنابراین، به آدم‌های کارفهم، باسواد، دلسوز و کسانی که از میان مردم برخاسته باشند، نیاز دارد».
او تصریح می‌کند: در این دور انتخابات مجلس با یک تفاوت فاحش روبه‌رو هستیم، هرچند در گذشته هم این مساله محسوس بود؛ اما این‌بار کسانی نامزد اند که شاید آن طور که لازم است از مردم نماینده‌گی کرده نتوانند.
این عضو مجلس تصریح کرد: «در دور پیش شاید نماینده‌گان از سواد کافی برخوردار نبودند، اما متنفذان محلی، بزرگان قومی، ریش‌سفیدان منطقه و افراد صاحب نفوذ بودند؛ این‌بار با یک چرخش، نامزدان یا پسران رهبران جهادی و یا تاجران و صاحبان قراردادهای خارجی اند».
آقای مجروح در ادامۀ سخنانش می‌گوید: «به وجود جوانان افغانستان افتحار می‌کنم و خوشحال می‌شوم که جوانان تحصیل کرده وارد پارلمان شوند؛ اما نظر به تجربه‌یی که داریم، افراد پول‌دار و بازرگانانی که رأی مردم را می‌خرند، نتیجۀ خوبی نداشته است».
آقای مجروح با اشاره به تجارب خود از دور شانزدهم پارلمان، می‌گوید: «اکثر کسانی‌که با پول وارد پارلمان شدند، نتوانستند از مردم نماینده‌گی کنند، از مصونیت پارلمانی استفاده کرده و مصروف تجارت و قراردادهای خود شدند».
این نامزد مجلس همچنان گفت: «ترس ما این است که تاجران پارلمان، مشکلات مردم را بیشتر سازند، زیرا ما با حضور آنان در پارلمان، یک پارلمان ضعیف خواهیم داشت و زمانی که پارلمان ضعیف باشد، به کارهای خود در بخش نظارت از عملکرد حکومت رسیده‌گی کرده نمی‌توانند و دقیقاً قصه دوبار تکرار خواهد شد؛ یعنی حکومت سرکش فعلی در آینده نیز خواهد بود».
او می‌گوید: زمانی‌که افراد زوردار و پولدار وارد پارلمان شوند، پارلمان جدید به مراتب از پارلمان فعلی ضعیف‌تر و ناکاراتر خواهد بود.
همچنان، جاوید کوهستانی آگاه مسایل نظامی و نامزد مجلس نماینده‎گان می‌گوید: مردم ما به این باور رسیده اند که به افراد شایسته رأی بدهند به کسانی ‌که بتوانند نمایندۀ واقعی مردم باشند.
آقای کوهستانی می‌گوید: تاجران در صورت رفتن به پارلمان، پارلمان را وابسته‌تر و ضعیف‌تر خواهن د کرد. در حالیکه ما به نماینده‌گانی نیاز داریم تا از بطن جامعه برخاسته، درد و درک ملت را داشته باشند.
قرار است تا یک هفتۀ دیگر به‌تاریخ ۲۸ میزان، به جز ولایت غزنی در ۳۳ ولایت دیگر انتخابات مجلس نماینده‌گان برگزار شود.
قابل یادآوری‌ست که ۸۰۳ نفر از کابل که ۶۸۴ مرد و ۱۱۹ زن می‌باشند، نامزد اند و از کُل افغانستان ۲۵۶۵ که ۴۱۱۷ نفر زنان تشکیل می‌دهد، نامزد هستند.