احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





گل‌شـاده‌های خـزان‌ریـز چاپ شـد

گزارشگر:صالح‌محمد خلیق/د و شنبه 19 قوس / آ ذ ر 1397 - ۱۹ قوس ۱۳۹۷

mandegar

«گل‌شاده‌های خزان‌ریز»، دفتر سروده‌های فارسی دری (تاجیکی) جناب شریف‌جان اوچقرغانی، سرایش‌گر و دانش‌مند معاصر کشور دوست، جمهوری قرغزستان، به خط فارسی دری و خط سریلیک با مقدمه‌هایی از صالح‌محمد خلیق و آقای عبدالوهاب مجیر، به تازه‌گی (در پاییز سال ۱۳۹۷ خورشیدی) در ۴۰۲ صفحه به قطع رقعی با شماره‌گان ۵۰۰ نسخه در بلخ به چاپ رسید. چاپ و نشر این اثر را به فرزند فرهیختۀ او، جناب میرعادل شریف‌زاده، سرکنسول کشور دوست جمهوری اوزبیکستان در بلخ، و همۀ فرهنگیان خجسته‌باد می‌گویم و جناب شاعر این دفتر از خداوند لوح و قلم عمری دراز و پیروزی‌هایی بیشتر آرزو می‌کنم.
در زیر، مقدمه‌یی را که من به این دفتر نگاشته‌ام خدمت دوستان گرامی پیش‌کش می‌کنم:
باغستان دل‌انگیزِ «گل‌شاده‌های خزان‌ریز» زبان و ادبیّات فارسی دری (تاجیکی)، در هزار سال تاریخ پُربار خود در جغرافیای پهناور‌ی دامن‌گستر بوده و به عنوان زبان شعر، ادب، دانش، عرفان و آموزه‌های اخلاقی، دل و جان و روان گوینده‌گان خود را صفای ملکوتی بخشیده سهمی بزرگ در باروروی و بالنده‌گی فرهنگ و تمدّن بشری داشته است.
بسیاری از آثار گران‌بهای آفریده‌شده و نگاشته ‌شده به این زبان، چون شاه‌نامۀ فردوسی، مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین محمّد بلخی، غزل‌های حافظ شیرازی، رباعیات خیّام نیشاپوری، خمسۀ نظامی گنجه‌یی و… از شاه‌کارهای تکرارناشدنیِ ادبیّات جهانی اند و به زبان‌های گوناگون فراوانی برگردان شده اند. در این میان، آثار فرارودیانی چون رودکی سمرقندی، عمعق بخارایی، منجیک ترمذی و… هستۀ ادبیّات گستردۀ این زبان را تشکیل داده نقش سازنده و ماندگاری را در پیدایی آفرینش‌های ادبی دوره‌های بعدی ایفا کرده‌اند.
در روزگار کنونی، یکی از چهره‌های برازنده‌یی که فانوس فرهنگ و شعر و ادب را در دورترین نقطۀ جغرافیای گستردۀ زبانی ما در فرارودان تاریخی، فروزان نگاه داشته است، استاد شریف‌جان اوچقرغانی است. او، سرایش‌گر و دانش‌مند معاصر کشور دوست، جمهوری قرغزستان، است که در درازی نزدیک به یک‌ سده زنده‌گی پُربار خود خدمت‌های شایانی در گستره‌های فرهنگ، دانش، زبان و ادبیات تاجیکی و اوزبیکی و آموزش و پرورش در سرزمین خود انجام داده است.
جناب اوچقرغانی در سال ۱۹۳۱ میلادی در روستای «اوچقرغان» ولایت باستانی «اوش» جمهوری قرغزستان زاده شده و در همان‌جا زیست دارد. وی بیشتر از چهل سال را در دبستان میانۀ «صدرالدین عینی» به صفت آموزگار زبان و ادبیات تاجیکی و اوزبیکی نونهالان سرزمین خود را آموزش و پرورش داد و لقب «آموزگار شایستۀ جمهوری قرغزستان» را از آنِ خود کرده است. او هم‌چنین بنیادگذار و نخستین محرر یا دبیر روزنامۀ تاجیکیِ «به‌پیش!» بود که در سال‌های شصتم میلادی در کشورش به نشر می‌رسید. این شاعر و نویسندۀ پیش‌گام، از آوان جوانی تا کنون در زمینه‌های علمی و ادبی قلم و قدم می‌زند و آثار فراوانی را به نظم و نثر به زبان‌های تاجیکی و اوزبیکی آفریده و به چاپ رسانده است.
انجمن نویسنده‌گان بلخ افتخار دارد که در سال ۱۳۹۰ هجری خورشیدی، یکی از مجموعه‌های سروده‌های این شاعر را زیر عنوان «حاصل زنده‌گی» به نشر رساند و اینک در آستانۀ ۸۹ ساله‌گی وی، مجموعۀ دیگری از سروده‌های او را به نام «گُل‌شاده‌های خزان‌ریز» منتشر می‌کند. این دفتر نیز مانند دفتر پیشین او بیش‌ترینه دربرگیرندۀ سروده‌های او در قالب‌های کهن و با جان‌مایه‌های آموزشی و پرورشی، ارج‌گزاری به پدر و مادر و به بزرگان، انسان‌دوستی، مردم‌داری و آموزه‌های اخلاقی دیگر است که در ادبیّات آموزشی کهن ما نیز جایگاه والایی داشته‌اند.
من، چاپ و نشر این اثر را به سرایش‌گر فرهیخته و گرامی آن، استاد شریف‌جان اوچقرغانی، و فرزند برومند و فرزانه‌اش، جناب محترم میرعادل شریف‌زاده، سرکنسول کشور دوست، جمهوری اوزبیکستان، در بلخ، و به همۀ فرهنگیان کشورهای افغانستان، قرغزستان و اوزبیکستان خجسته‌باد می‌گویم و از خداوند لوح و قلم برای این شاعر و آموزگار حوزۀ تمدنی و فرهنگیِ باهمی مان تن‌درستی وعمری دراز و پیروزی‌هایی روزافزون آرزو می‌کنم و امیدوارم پیوندهای دوستی و هم‌کاری میان اهل فکر و فرهنگ کشورهای مان روزتاروز گسترده‌تر و استوارتر شوند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.