احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





در مسـیر پیروزی

گزارشگر:حامد علمی - ۰۳ دلو ۱۳۹۱

بخش صدم
آقای حکمتیار می‌گوید که احتمال دارد در داخل کودتا رخ بدهد. نظر شما در این‌باره چیست؟
ـ ما طرح خود را بیان کردیم و گفتیم که کار ما از نقاط ضعیفِ دشمن شروع می‌شود و به طرف مرکز می‌آید و نفس قوای مجاهدین، اساس کار ماست و اگر کسی از داخل همکاری کند، قابل تأیید ماست و همکاری آنان را رد نمی‌کنیم.
در شورای شاه‌سلیم قوماندانان حزب اسلامی اشتراک نداشتند، آیا امکان دارد که در آینده قوماندانان حزب اشتراک کنند؟
ـ من یقین دارم که انشاءالله در شورای آیندۀ قوماندانان حزب اشتراک خواهند کرد.
آیا شما فکر می‌کنید که می‌توانید کابل را بگیرید؟ با در نظرداشت این‌که شما قوای هوایی ندارید و حکومت قوی‌تر است؟
ـ بر عکس تصور شما، رژیم کابل بسیار قوی نیست. علت بقای رژیم کابل اشتباهات ما در استفاده از قوت‌های ما بود. شما دیدید که وزیر دفاع کابل می‌خواست علیه او کودتا کند و فعلاً هم گرفتاری صاحب‌منصبان در داخل ادامه دارد و رژیم بالای همه اعضایش بی‌اعتبار است. هم‌چنان از نقطه‌نظر سیاسی نتوانست جناح‌های خود را با هم متحد بسازد. سیاست مصالحه ملی رژیم کاملاً با شکست مواجه شده است. فساد اداری، رشوه، ظلم، اختلاس و ده‌ها نقیصه دیگر در داخل رژیم وجود دارد. فقط و فقط بقای رژیم، ناشی از استفاده غلط ما از فرصت‌ها و امکانات بوده است.
شما هر زمانی که می‌خواستید شاهراه سالنگ را مسدود کنید، حکومت از قوای هوایی‌اش استفاده می‌کرد و آن را دوباره باز می‌ساخت. آیا این یک ضعف شما نیست؟
ـ ما همیشه سالنگ را به‌طور مقطعی مسدود ساختیم. ما زمانی که روس‌ها باتمام قوای‌شان در افغانستان بودند، سالنگ را مسدود می‌ساختیم. اگر لازم باشد سالنگ را مسدود کنیم، انشاءالله به‌طور دایمی سالنگ مسدود خواهد شد.
اگر این کار را کنید، مردم از شما ناراض نخواهند شد؟
ـ در زمانی که لازم باشد، من یقین دارم مردم کابل به‌خاطر نجات‌شان از دست نجیب، حاضر به قبول این تکلیف خواهند بود.
شما چه فکر می‌کنید آیا روحیه شما با وجود دوازده سال جنگ هنوز هم بالا است؟
ـ از آن زمان بالاتر. آن زمان جنگ را ندیده بودیم و حالا در جنگ رشد کردیم و در جنگ پخته شده‌ایم.
آیا رهبران جهادی درباره استراتژی‌تان اظهارنظر کرده‌اند؟
ـ در مرحله اول راجع به شورای سرتاسری و استراتژی آن تشویش‌هایی داشتند، ولی شب‌های گذشته که با رهبران مجلس داشتیم، آن‌ها تایید کامل خود را در برابر استراتژی ما اعلان کردند.
آیا این بدان معنی نیست که شما از رهبران مستقلانه عمل می‌کنید؟
ـ رهبران بدون قوماندانان و قوماندانان بدون رهبران نمی‌توانند مصدر خدمت شوند؛ پس بهتر است که هر دوی‌شان باشند.
آیا شما تمام برنامه‌های‌تان را منتظر رهبران مجاهدین می‌گذارید و اگر مانند گذشته توافق نکردند، در آن صورت چه خواهید کرد؟
ـ ما منتظر کسی نخواهیم بود. کارهای نظامی‌یی که به ما تعلق دارد، آن را به پیش می‌بریم.
آیا شورای قوماندانان می‌خواهد که جانشین حکومت موقت باشد؟
ـ ما فقط می‌خواهیم که شورای قوماندانان در داخل افغانستان کار کنند، نه در خارج. رهبران در قسمت خلای ایجاد شده باید تصمیم بگیرند، امیدوار استیم که این‌ها در کار خویش موفق باشند و ضرورت نیافتد که قوماندانان درباره تعیین زعامت تصمیم بگیرند.
آیا شورای قوماندانان تصمیم گرفته که بالاخره زمام امور را به‌دست گیرد؟
ـ ما عملیات نظامی و شکستاندن همین بن‌بست را وظیفه خود می‌دانیم.
زمانی که بن‌بست نظامی شکست، آیا شورای قوماندانان بدون رهبران می‌توانند زمام امور را به دست گیرند؟
ـ من به این نظر استم که قوماندانان بدون رهبران و رهبران بدون قوماندانان به هدف نمی‌رسند. در قسمت حکومت آینده می‌گویم که ما قوماندانان فقط وظیفه داریم تا در راه تامین امنیت و تاسیس ارگان‌های خدماتی و از نگاه نظامی تشدید جنگ و شکستاندن رکود نظامی کار کنیم. امیدوار استیم که رهبران بتوانند کاری کنند.
شما در پاکستان با میرزا اسلم‌بیگ و سفیر ایالات متحده امریکا ملاقات کردید. نظرات آن‌ها راجع به شورای شما چه‌طور بود؟
ـ چیز معقول را هر کس قبول می‌کند.
شما خبر دارید که ادارۀ استخبارات نظامی پاکستان توجه بیشتر به حکمتیار دارد، آیا شما این مساله را به آقای درانی گفتید؟
ـ ما در این‌باره با کسی حرف نزدیم که چرا حکمتیار را تایید می‌کنند یا نمی‌کنند. ما فقط برنامه و پروگرام خود را مطرح ساختیم و گفتیم که این پروگرام معقول است.
شما پشاور را دیدید و برای‌تان معلوم شد که جنگ افغانستان، رهبران جهاد و اداره استخبارات نظامی پاکستان طوری باهم گره خورده که جدا شدن یکی از دیگر امکان ندارد. آیا مساله قابل تاسف نیست و آیا چاره‌یی برای این کار در نظر دارید؟
ـ عده‌یی از قوماندانان با آی.اس.آی همکاری دارند و در این شکی نیست؛ اما جبهات مقتدر و عام مردم افغانستان و مهاجرین مستقلانه عمل می‌کنند.
بسیاری از مردم فکر می‌کنند که شما با آمدن‌تان به پاکستان، استقلال‌تان را از دست دادید. آیا این بردداشت درست است؟
ـ اگر شما به حرف‌های قبلی من توجه نموده باشید، من گفتم که خود قوماندانان استراتژی سیاسی نظامیِ خویش را طرح کردند. کارهایی که در گذشته صورت گرفته بود، من آن‌ها را رد کردم. هدف آمدن من به پاکستان این بود که تایید دیگران را به استراتژی خویش بگیرم. در این‌جا می‌خواهم یک جمله را بگویم و آن این‌که هر چیز معقول از هر طرف که باشد ما آن را می‌پذیریم، مگر هیچ‌وقت افکار غیرمعقول را چه در داخل افغانستان باشیم و چه در خارج، چیزی که به مفاد اسلام و افغانستان نباشد، هیچ‌کس نمی‌تواند بالای ما بقبولاند.
طوری که اطلاع دارید، کانگرس امریکا کمک‌های خویش به افغانستان را کاهش داده است. آیا این یک نوع فشار بالای شورای قوماندانان شما نیست؟
ـ در این قسمت اشاره کردم که شورا از داخل منشا گرفته است و چنین کمک‌ها و مذاکرات، نمی‌تواند تاثیری بالای کسانی که در افغانستان هستند، داشته باشد و اگر فشاری باشد، بالای رهبران جهاد خواهد بود.
آیا با در نظرداشت وضع فعلی که کمک‌های تسلیحاتی قطع گردد، شما بازهم به حل نظامی قضیه افغانستان اصرار می‌ورزید؟
ـ ما متوجه هر دو استیم و من یقین دارم که اگر از قوای موجود مجاهدین به شکل معقول آن استفاده شود، رژیم به زودی ساقط می‌گردد. تصمیم ما شکست دادن رژیم است؛ اگر آن‌ها در نیمه راه حاضر شوند که حقانیت ما را قبول کنند، ما تردیدی نداریم.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.