بخش چهـل‌و‌نهـم /

بسیار مهم است که نگرش مخاطبان را در مورد موضوع کشف کنید. وقتی دانستید که تصور آن‎ها در خصوص موضوع سخنرانی‎تان اشتباه است، باید در سخنرانی دقایقی را برای تعریف درستِ موضوع و هدف سخنرانی اختصاص دهید. توصیه می‎شود لحظات ابتدایی را برای این کار در نظر بگیرید. علاوه بر نگرش مخاطبان در مورد موضوع، بسیار مهم است که بدانید نگرش آن‎ها در مورد شما چیست! در مورد شما چه فکری می‎کنند و از شما چه می‎دانند؟ آیا با شما آشنا هستند؟ قبلاً در برنامه‎ها و جلساتِ شما شرکت کرده‎اند؟ اگر شخصی از شرکت‎کننده‎گان، دیدی منفی نسبت به شما داشته باشد، ذهنِ او به‎صورت اتوماتیک، شما و صحبت‎های شما را فیلتر خواهد کرد. این قبیل اتفاقات، اغلب زمانی روی می‎دهند که سمینار در سازمان‎ها و ادارات برگزار می‎شود. به‎طور معمول، کارکنانِ این قبیل سازمان‎ها، به‎صورت اجباری در سمینار شرکت می‎کنند. نگرش مخاطبان دو قسمت دارد: اول نگرش نسبت به شخص سخنران و دوم نسبت به موضوع سخنرانی.
۱٫ نگرش مخاطبان نسبت به سخنران: مخاطبان باید نسبت به سخنران حسِ خوب داشته باشند تا صحبت‎هایش را قبول کنند. مخاطبان باید قبول کنند که سخنران در موضوع مورد بحث یک متخصص است و از صلاحیت کافی برخوردار است. مثلاً: فرض کنید یک سخنران بخواهد در مورد راه‎های کسب ثروت سخنرانی نماید، اما موترش سراچه است و لباس شیک و مرغوبی نپوشیده است؛ به نظر شما مخاطب چگونه قضاوت خواهد کرد؟ یا این‌که شما بخواهید برای همکاران‎تان سخنرانی نمایید، اما همکاران‎تان توانایی‎ها و دانش شما را باور ندارند؛ فکر می‎کنید سخنرانی شما موفق خواهد شد؟
۲٫ نگرش مخاطبان نسبت به موضوع سخنرانی: موضوع سخنرانی مهم است. برای بعضی مخاطبان ممکن است موضوع جنبۀ غیرضروری و تجملی و برای برخی دیگر ممکن کاملاً جنبۀ ضروری داشته باشد. مثلاً: یادگیری مهارت سخنرانی را عده‎یی کاملاً غیرضروری و تجملی می‎دانند و حتا حاضر به وقت گذاشتن و حضور در یک کارگاه آموزشی رایگان را ندارند. از طرف دیگر، افرادی برای ارتقای شغلی آن‎ را ابزاری بسیار مهم می‎دانند و حاضرند هزینۀ زیادی هم بابت آن بپردازند و تازه این هزینه را هم یک سرمایه‎گذاری عالی می‎دانند.
راهکارهای پیشنهادی شما، چه منافعی برای آن‎ها دارد؟
مواردی پیش می‎آید که شما به سخنرانی برای کارکنان یک سازمان دعوت می‎شوید. ممکن است افزایش بهره‎وری و توانمندی سازمان، منفعت مستقیمی برای نفرات شرکت‎کننده نداشته باشد و یا حداقل، درک شرکت‎کننده‌گان این‌گونه باشد. در آن ‎صورت، آن‎ها به سخنان شما گوش نخواهند کرد. باید در مرحلۀ تحقیقات و مطالعات برای سخنرانی، در سخنان‎تان منافعی را برای مخاطبان در نظر بگیرید و آن‎ها را بازگو کنید. به عنوان مثال: می‎توانید در ابتدای سخنرانی خود این‌گونه بگویید: تا ۵۰ دقیقۀ آینده، ۵ روش را بررسی می‎کنیم که علاوه بر افزایش فروش شرکت، افزایش درآمد شما را نیز در بر خواهند داشت. باید بتوانید اشتیاق حضار را برانگیزید تا مشتاق صحبت‎های شما شوند. برای این منظور، همیشه قبل از طراحی سخنرانی، سوالات زیر را از خودتان بپرسید و به آن‎ها پاسخ دهید:
• منافع آن‎ها را شناسایی کنید. توجه به سخنان شما چه مزایایی برای آن‎ها خواهد داشت؟
• راهکارهای پیشنهادی شما چه نتایج مثبتی را برای آن‎ها در بر خواهد داشت؟
• اگر به توصیه‎های شما عمل کنند، چه سودمندی‌یی نصیب آن‎ها می‎شود؟
این موارد کلیدِ روشن شدن مخاطبان‎تان خواهند بود. هر زمان احساس کردید نسبت به سخنان‎تان بی‌توجه شدند، می‎توانید با بیان کردن یکی از این موارد، به راحتی کلید روشن شدن آن‎ها را فشار دهید.