کشور الجزایر، این روزها شب و روز خوشی برای بوتفلیقه، رییس جمهورش، ندارد. مردمان آن کشور روزها است که در برابر فساد، ناتوانی و ناکامی او معترض اند و به شدت خواهان برکناری آن علیل و بیمار و فاسدشان شده‌اند. اما رییس‌جمهوری کماکان با وجود فشارهای سیاسی و نظامی، نمی‌خواهد که چوکی اش را از دست بدهد به همین دلیل او انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری که باید تا چند ماه دیگر دایر می‌شد را به تعویق انداخته و به سرکوب معترضان پرداخته است. اما حالا حزب حامی و مسوولان نظامی کشور او تاکید دارند تا بوتفلیقه از سمتش استعفا دهد.
آن شرایط در الجزایر با شرایط کنونی افغانستان هم به شدت وفق پیدا کرده است. اینجا هم آقای غنی، که در یک شرایط خاص و با تقلب بالا برامد و با شکلگیری توافق‌نامۀ سیاسی و دولت وحدت ملی به شکل غیر قانونی به قدرت رسید، اکنون تلاش‌ها را برای بقای خودش در ارگ آغاز کرده‌است. او در عمل گذشته‌اش نشان داده‌است که به شدت طرفدار سرکوبگری و اختناق است و با رویه‌های قانونی کمتر همخوانی هم ندارد. او حالا سعی برآن دارد که چه به بهانۀ گفت‌وگوهای صلح و چه هم به بهانه‌های سیاسی دیگر، زمینه را برای تعویق‌های متعدد تاریخ برگزاری انتخابات مساعد کند. عدم دایر شدن نتایج انتخابات پارلمانی هم در کنار هر دلیل دیگری، این است که آن انتخابات و مشکلاتش دلیلی شود به تعویق انتخابات ریاست‌جمهوری تا بتواند او همچنان به کارش ادامه بدهد و چنانچه انتخابات را دایر کند فکری هم برای مهندسی آن در کنار کارزارهای انتخاباتی قبل از وقت خود، دارد تا از آن طریق بار دیگر بر گرده های مردم تحمیل شود.
این همه در حالی است که زمان قانونی کار آقای غنی، در اول جوزای سال پیش رو تمام می‌شود؛ اما هنوز انتخابات دایر نشده است تا رییس‌جمهور جدید در آن تاریخ، کرسی‌اش را اشغال کند. با این حساب، آقای غنی خلاف شعارهایش مبنی بر اینکه یک روز هم از زمان تعیین شده در قانون اساسی، بیشتر نمی‌ماند؛ نشان می‌دهد که کماکان خواهد ماند و همین حالا برای ادامه کار خودش بعد از اول جوازی سال پنجم، تلاش دارد و از مدت‌ها رایزنی‌هایی را راه انداخته است.
در چنین صورتی نه اعتراض‌های صورت گرفته و درخواست‌های جریان‌های سیاسی و نه هم بحث صلح و جنگ افغانستان او را از ادامه کار غیر قانونی اش باز نمی‌دارد.
اما انتظار ما این است که آقای غنی به سان بوتفلیقه، در پی دایم‌العمری کردن قدرت خود نباشد و با توجه به پایان یافتن زمان قانونی ماموریتش و باتوجه به سن بالایی که دارد و باتوجه جوان‌گرایی در سیاست و دولت داری افغانستان و باتوجه به افزایش نارضایتی‌های مردم از او، و با تاوجه به بلند رفتن میزان تلفات نظامیان و غیر نظامیان در دوران ماموریتش، دیگر از تلاش برای ادامۀ قدرت غیر قانونی خودش خود داری کند و زمینه را برای برگزاری یک انتخابات شفاف مساعد سازد. زیرا افغانستان با توجه به شرایط جدید، تاب مقاومت حضور بوتفلیقه را در قدرت ندارد. بوتفلیقه‌های افغانستان بایستی از گرده‌های مردم پایان شوند و قدرت را به درستی و به شکل قانونی آن رها کنند. اگر آقای غنی به شکل غیر قانونی ادامه بدهد، شکی نیست که بازخورد بدی خواهد گرفت که زیان آن برای مردم افغانستان خواهد بود. بنابراین قصۀ قدرت و دولت برای همه شرین است و آقای غنی نباید خودش را به این شیرینی بیشتر بچسپاند که بیماری بیشتر به بار می‌آورد.