عدم توجه وزارت دفاع و داخله به سربازان زخمی در میدان جنگ نشان‌دهندۀ ناکارایی و ناتوانایی مقامات ارشد این نهادهاست.
شماری از آگاهان نظامی با انتقاد از وزارت دفاع و داخله می‌گویند، چون وزیران نهادهای امنیتی براساس روابط قومی، سلیقه‌یی و زبانی گزینش می‌شوند نه بر اساس شایسته‌سالاری، بنابراین اصلاً نمی‌دانند که سربازان در میدان جنگ به دلیل نبود کمک‌های اولیه از اثر جراحت بسیار سطحی جان می‌دهند و غذایی برای خوردن ندارند.
این در حالی‌ لست که شماری از بسته‌گان کشته شده در بالامرغاب ولایت بادغیس در تماس به روزنامۀ ماندگار حکومت و وزارت دفاع را به ناکارای متهم کرده می‌گویند، بسته‌گان شان که زخمی بودند به دلیل دیر ماندن در میدان جنگ و عدم رسیده‌گی جان داده اند.
آنان می‌گویند، بسیاری از سربازان که جراحت بسیار سطحی داشتند، اما به دلیل نرسیدن کمک چند روز در میدان جنگ باقی ماندند و از اثر خون‌ریزی جان دادند.
جنرال عتیق‌الله امرخیل آگاه نظامی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: «رسیدن به سربازان زخمی از اولویت‌های نظام سربازی است و باید مراکز سیار برای درمان زخمی‌ها در میدان‌های نبرد وجود داشته باشد».
جنرال امرخیل تأکید کرد، هرگاه عملیات ماحربوی انجام می‌شود، باید در کنار آن مراکز صحی سیار ایجاد شود و در آن مرکز داکتران و پرستاران آمادۀ رسیده‌گی به زخمیان باشند تا به سربازان زخمی تا رسیدن به شفاخانه، رسیده‌گی صورت گیرد.
او همچنان گفت، اما متأسفانه در میدان‎‌های جنگ افغانستان به این مسأله توجه نمی‌شود و برای مقامات هیچ ارزشی ندارد که سربازان زخمی چند روز در میدان جنگ می‌ماند و از اثر شدت جراحت جان می‌دهند.
این آگاه نظامی افزود، نزد سربازان دارو نیز باید وجود داشته باشد تا در صورت نیاز از آن استفاده کنند، اما فساد در نهادهای امنیتی به حد گسترده است که امکانات درمانی سربازان نیز حیف‌ومیل می‌شود.
او خاطر نشان کرد که کمک‌های اولیه در میدان نبرد وجود دارد و یکی از بخش‌های مهم نهادهای امنیتی است، اما سربازان ما در میدان جنگ زخمی شده و روزها در میدان باقی می‌ماند و در نهایت جان می‌دهند.
در همین حال، اسدالله ندیم آگاه دیگر نظامی به روزنامۀ ماندگار می‌گوید: قوای مسلح، ارتش و پولیس در تمامی کشور از جمله افغانستان که یکی از کشورهای‌ در حال جنگ است، تمامی امکانات سربازان در میدان جنگ برآورده شده و بودجه اختصاص داده می‌شود.
آقای ندیم گفت، انتقال و تداوی زخمی‌ها و کمک رسانی صحی از جمله مواردی است که به یک ریاست خاص مربوط می‌شود و مطابق تشکیل هر نهاد امنیتی مراکز صحی وجود دارد.
به گفتۀ این آگاه نظامی، در هر زون برای انتقال زخمی‌ها در کنار کمک‌های اولیه، پرسونل هوایی برای انتقال و کمک آنان وجود دارد، اما در افغانستان به این مسأله اصلاً توجه نشده و نمی‌شود.
او دلیل عدم توجه وزارت دفاع و داخله به زخمی‌ها در میدان جنگ را ناکارایی و ناتوانایی مقامات ارشد این نهادها عنوان می‌کند.
آقای ندیم می‌گوید، وزیران نهادهای امنیتی براساس روابط قومی، سلیقه‌یی و زبانی گزینش می‌شوند و هیچ‌گاه شایسته‌سالاری در نظر گرفته نمی‌شود.
او خاطر نشان کرد، هیچ یک از بسته‌گان این وزیران ناکارا سربار نیستند و در میدان جنگ حضور ندارند، بنابراین هیچ برای شان مهم نیست که سربازان در میدان جنگ از اثر جراحت جان می‌دهند و غذایی برای خوردن ندارند.
آقای ندیم گفت، یک بار سخنگوی طالبان در صفحه تویتتری‌اش سربازان ما را سربازان علف‌خوار خطاب کرده بود. این شرم و ننگ است به رهبری نیروهای امنیتی و ارگ و سپیدار که سربازان‌شان در میدان جنگ غذا برای خوردن ندارند و از اثر شدت جراحت جان می‌دهند.
خواستیم دیدگاه وزارت دفاع و داخله را نیز در این خصوص داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق نشدیم.
این در حالی ا‌ست که چهارشنبه‌ هفته گذشته ۱۴ حمل صدها نفر از جنگجویان گروه طالبان به ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس در شمال‌غرب حمله کردند.
به گفتۀ مسوولان در وزارت دفاع، در این حمله نیروهای امنیتی برای جلوگیری از تلفات غیرنظامیان از چندین پاسگاه عقب‌نشینی کردند. اما از تلفات نیروهای امنیتی و طالبان در این درگیری‌ها اعلام نکرده است.
اما عبدالوارث شیرزاد، ولسوال بالامرغاب گفته بود که در این حمله دست‌کم ۳۵ نظامی افغانستانی کشته شدند و به همین تعداد افراد زخمی یا اسیر شدند.
ذبیح‌الله مجاهد، از سخنگویان گروه طالبان در تویتتری‌ خود نگاشته بود که اعضای این گروه پنج پاسگاه امنیتی را در ولسوالی بالامرغاب به دست گرفتند و در این حمله ۱۲ سرباز را کشته و ۲۱ سرباز دیگر را نیز به اسارت گرفتند.
آقای شیرزاد ولسوالی بالامرغاب گفته که از دو ماه به این طرف از مقامات خواستار کمک به این ولسوالی شده بودند، اما هیچ پاسخی نگرفتند.
به گفتۀ مقامات اکنون نیز جنگ در ولسوالی بالامرغاب ولایت بادغیس برای ششمین روز به شدت جریان دارد.