در حالی که گفت‌وگوها به توافق روی خروج نیروهای امریکایی نزدیک می‌شود، جنگ به صورت پیچیده‌یی در میان نظامیان دولت افغانستان و طالبان جریان دارد. پس از آنکه دولت افغانستان «عملیات خالد» را در برابر تروریستان اعلام کرد، گروه طالبان حملات تهاجمی را برای گرفتن ساحات بیشتر راه‌اندازی کردند.
این کار از آن‌ جهت قابل اهمیت و زمانی اتفاق افتاد که طالبان تقریباً در دور دوم گفت‌وگوهای خود با امریکا در قطر، روی حضور نماینده‌های از افغانستان در این نشست توافق کردند. اما در عین حال، مذاکرات صلح افغانستان در برگشت قرار گرفت که در آینده نتیجۀ بزرگ در انتظار است.
زلمی‌خلیل‌زاد، نمایندۀ ویژۀ امریکا برای صلح افغانستان در تویترش اعلام تهاجم [عملیات بهاری] طالبان را نکوهش کرد. او گفت: راه‌ جلوگیری از تلفات ملکی توافق روی آتش‌بس است. رهبران طالبان نماینده‌های خود را اجازه می‌دهند تا در نشست دوحه اشتراک کنند. ما این روند را ادامه می‌دهیم.
خلیل‌زاد، همچنان هفتۀ گذشته در تویترش نگاشته است: چگونه گفت‌وگوها از مسیر خود بیرون شد و طالبان تلاش می‌کنند تا با جنگ قدرت را بگیرند.
اعلام مستقیم حملات بهاری، او همچنان نوشت که اعلام تهاجم بهاری طالبان بی‌توجهی به [مذاکرات] صلح است. این بی‌مسوولیتی سبب افزایش خشونت و نگرانی می‌شود، به‌خاطری که دولت راهبردی امنیتی خود را اعلام می‌کند. مردم افغانستان صدای خود برای صلح بلند کرده‌اند.
اما زلمی‌خلیل‌زاد، به‌‍ شدت ادعا کرد که طالبان به مذاکرات پایبند نیستند، دلیل‌ اصلی دست یافتن به یک راه‌حل سیاسی و یا توافق باز که (کابل و دهلی از آن حمایت می‌کند) چیزی که می‌تواند طالبان را دوباره به قدرت برساند.
هدف روشن است که زمانی که عملیات خالد در مارچ ۲۰۱۹ اعلام شد. این عملیات خیلی قشنگ توسط سرپرست وزیر دفاع کنونی (رییس ادارۀ استخبارات پیشین) اسدالله خالد، برای نابودی طالبان از افغانستان در دستور کار قرار گرفت. زمانی که این عملیات کابل بخش تخنیکی آن است، اما بخش از گفت‌وگوهای صلح نیست.
طالبان با زلمی خلیل‌زاد به حضور نمایندۀ کابل در این نشست مخالفت کردند. حالتی که بیشتر به مزیت‌شان است. اما نتیجۀ این جنگ در غیابت کابل در روند مذاکرات است، آیا گفت‌وگوها متوقف شود؟ کابل و دهلی می‌خواهند چیزی انجام دهند. چنانچه ما پیش از این گزارش دادیم. این به معنای آن است که فصل جنگ در کنار خلیل‌زاد، امریکا و پاکستان جریان دارد و طالبان ممکن نتواند توافق کنند که دوباره به برابری سیاسی محلق شوند و به زنده‌گی سیاسی پایان دهند. چیزی که الیت کنونی سیاسی می‌دانند؛ قدرتی می‌تواند سبب عقب‌نشینی آنان شود که برای منافع جیواستراتژیک دهلی در افغانستان مفید تمام می‌گردد.
هند از تغییر و جایگزین دولت غنی، نگرانی خود را با امریکا ابراز کرده است. ایجاد حکومت موقت چیزی ‌که عمران خان نخست وزیر پاکستان اخیر آن را پیشنهاد کرده است.
رسانه‌های هندی گزارش داده‌اند که خلیل‌زاد گفته است که دیده‌گاه هند یک چارچوب سیاسی است و زمانی که نیروهای امریکایی بیرون شوند، انجام پذیرد و آن شاید یک حکومت انتخابی باشد، نه یک حکومت موقت که از راه‌ غیرقانونی آمده باشد. در حالی که کابل و دهلی در تلاش به دست آمدن نتیجۀ توافق سیاسی اند.
ولی هنوز این چالش پا برجاست، عبدالله عبدالله رییس اجرایی، شریک قدرت با غنی و رقیب سیاسی در انتخابات پیش‌رو، تهدید کرده است که جرگۀ مشورتی که که در آن هزاران تن از بزرگان روی نشست بعدی صلح بحث می‌کنند را تحریم می‌کند.
عبدالله و سایر رقبای غنی فکر می‌کنند که غنی از این پلت‌فارم برای کمپاین انتخابات ریاست‌جمهوری و تمدید دوبارۀ حکومت خود استفاده می‌کند. در حالی که سیاسیون راه‌ دیگر را مد نظر دارند.
تمام این موضوعات بر روند گفت‌وگوهای صلح انباشته شده است و سبب رفتن گفت‌وگوها به زمان نامحدود شده است، تمام طرف تلاش می‌کنند به اساس منافع خود نقشی در نتیجۀ روند صلح ایفا کنند.
این نشان‌دهندۀ آن است در گفت‌وگوها صلح دولت کابل به رسمیت شناختن شود. کابل عملیات نظامی را در برابر طالبان زمانی اعلام کرد که طالبان تهاحم بهاری خود را همه‌ساله آغاز می‌کنند. تهاجم بهاری سبب به تعویق افتاد گفت‌وگوهای صلح می‌شود.
در حال حاضر، دهلی و کابل می‌توانند خاطر جمع باشند، صلح درحال خاموش شدن نیست و آنان برای سال‌های بعدی می‌جنگند. این برای میلیون‌ها شهروند افغانستان هجدهمین سال جنگ است. اما نتیجۀ روشن است، چیزی که پیش از این وجود نداشت.