گفت‌وگوهای صلح میان امریکا و طالبان به نتیجه نمی‌رسد، مگر اینکه پاکستان بر سر حل مشکلات‌شان به توافق برسند.
شماری از تحلیل‌گران سیاسی با بیان این مطلب می‌گویند، گفت‌وگوها میان طالبان و امریکا تنها به هدف سرگرم نگه‌داشتن امریکایی‌ها برگزار می‌شود، زیرا طالبان در این مذاکرات شرط‌های را بیان می‌کنند که خود به خود بن‌بست را به وجود آورده است.
شمار دیگری از تحلیل‌گران سیاسی اما به این باور اند که امریکایی‌ها مصمم هستند تا با طالبان به یک توافق برسند و در مورد خروج نیروهای‌شان از افغانستان به توافق رسیدند و خواست طالبان مبنی بر خروج نیروهای امریکا از افغانستان را پذیرفتند.
این واکنش‌ها در پی مبهم بودن نتایج گفت‌وگوهای صلح امریکا با طالبان مطرح می‌شود.
به تازه‌گی دور ششم گفت‌وگوهای صلح میان ایالات متحده امریکا و طالبان در قطر برگزار شد. این نشست پس از ۹ روز، پنجشنبه هفته گذشته ۱۹ ثور پایان یافت.
طالبان پس از پایان این نشست با نشر خبرنامه‌ای این گفت‌وگوها را «مثبت» خواندند.
در خبرنامۀ طالبان تأکید شده که در این دور از مذاکرات روی مسوده‌یی که در دوره‌های قبلی ترتیب شده بود، بحث صورت گرفته و در بعضی موارد پیشرفت‌های هم صورت گرفته و بخش‌های دیگر هنوز باقی مانده است.
ضیای رفعت تحلیل‌گر مسایل سیاسی به ابن باور است: هیچ‌گاه گفت‌وگوهای صلح میان امریکا و طالبان به نتیجه نخواهد رسید، مگر اینکه افغانستان مشکلاتش را با پاکستان حل کند و هر دو کشور بر سر حل مشکلات‌شان به توافق برسند.
او افزود، گفت‌وگوها میان طالبان و امریکا تنها به هدف سرگرم نگه‌داشتن امریکایی‌ها برگزار می‌شود.
آقای رفعت در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار تأکید می‌کند، امریکا بالای پاکستان فشار وارد کرد تا طالبان را به پای میز مذاکره حاضر کند، پاکستان هم برای اینکه نشان دهد به خواست امریکا پاسخ مثبت داده است، طالبان را به میز مذاکره با امریکا آورد.
این تحلیل‌گر سیاسی می‌گوید، اما طالبان در این مذاکرات شرط‌های را بیان می‌کنند که خود به خود بن‌بست را به وجود آورده است.
او افزود، پاکستان موفق شده است که به جهانیان ثبات کند در وعده‌های خود صادق است، اما در طرف دیگر گفت‌وگوهای امریکا با طالبان را مدیریت می‌کند تا به نتیجه‌یی نرسد.
او همچنان گفت، طالبان گاه و بی‌گاه انعطاف‌های نشان می‌دهند تا امریکا باورد کند که نشست‌شان با این گروه به نتیجه خواهد رسید، اما هدف اصلی طولانی ساختن مذاکره بدون نتیجه می‌باشد.
آقای رفعت خاطر نشان کرد، نه تنها پاکستان، بل هر کشوری که با حضور نظامی امریکا در افغانستان مخالف است، در طولانی ساختن و بی‌نتیجه ماندن مذاکرات میان طالبان و امریکا نقش دارند.
وحید مژده آگاه سیاسی به این باور است که با حملات انتحاری و انفجار و جنگ میان نیروهای امنیتی و طالبان گفت‌وگوهای صلح میان امریکا و طالبان متضرر نمی‌شود.
آقای مژده در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید، صحبت‌ها میان امریکا و طالبان جریان دارد و امریکا پذیرفته است که در افغانستان هیچ پایگاه نظامی نخواهد داشت.
او در مورد اینکه چرا زمان خروج تعیین نشده و آیا امریکا با طالبان بازی می‌کند گفت، اگر امریکا با طالبان بازی کند و طالبان احساس کنند که چال و نیرنگی در کار است، در آن صورت عکس‌العمل نشان خواهند داد.
وی افزود، طالبان حتا اگر کمی هم احساس کنند که با آنان بازی می‌شوند، عملیات‌های‌شان را شدت می‌دهند چنانچه ما شاهد عملیات طالبان بر علیه امریکایی‌ها بوده‌ایم و امریکایی‌ها ناگزیر شدند که مذاکرات را از سر بگیرند.
آقای مژده خاطر نشان کرد، سخنان خلیل‌زاد مبنی بر اینکه باید طالبان سلاح بر زمین بگذارند و چند مورد دیگر که سبب شد طالبان واکنش نشان دهند، پس می‌توان گفت که بازی دو طرفه است، اما در نهایت امریکا مصمم به خروج از افغانستان است.
این آگاه سیاسی همچنان گفت: «امریکایی‌ها مصصم هستند تا با طالبان به یک توافق برسند و در مورد خروج نیروهای شان از افغانستان به توافق رسیدند و خواست طالبان مبنی بر خروج نیروهای امریکا از افغانستان را پذیرفتند».
این در حالی‌ست که به تازه‌گی جوزف دانفورد، رییس ستاد ارتش امریکا گفته که تا پایان کامل جنگ و درگیری‌ها در افغانستان، لازم است نیروهای امریکایی در این کشور باقی بمانند.
به نوشتۀ خبرگزاری رویترز، ژنرال دانفورد روز چهارشنبۀ هفتۀ گذشته در کنگرۀ امریکا گفت: فکر می‌کنم تا زمانی که بی ثباتی در افغانستان ادامه داشته باشد، ما به حفظ نیروهای ضد تروریزم در آنجا نیاز داریم.
این اظهارات ظاهراً اشاره به حضور درازمدت نظامی امریکا در افغانستان دارد؛ موضوعی که در ابراز نظرهای مقامات امریکایی حداقل در ماه‌های اخیر تازه‌گی دارد.
انتظار می‌رفت در دور ششم گفت‌وگوهای طالبان و امریکا بر سر آتش‌بس و نشست بین‌الافغانی نیز بحث و گفت‌وگو شود. اما براساس اعلامیه طالبان دراین موارد صحبتی نشده است.