اعضای مجلس نماینده‌گان حقوق یک ماه «بی‌کاری» خود را دریافت کردند.
یک ماه‌وشانزده روز از آغاز مجلس نماینده گان می‌گذرد، اما با وجود تمام بی‌نتیجه‌بودن‌ها و عبث‌شدن وقت نامزدان و اعتماد مردم، اعضای مجلس حقوق ماه ثور خود را دریافت کردند.
در این یک‌ونیم ماه چه گذشت؟
دور هفدهم مجلس نماینده‌گان در ماه ثور در غیاب نماینده‌گان کابل، از سوی رییس حکومت وحدت ملی گشایش یافت و پس از اعلام نتایج آرای کابل، نماینده‌گان پایتخت نیز وارد مجلس شدند. اعضای مجلس برای تعیین هیأت اداری به پای صندوق‌های رأی رفتند تا رییس مجلس را انتخاب کنند و از میان چهار نامزد پست ریاست، میررحمان رحمانی و کمال‌ناصر اصولی به دور دوم انتخابات رفتند.
در دور دوم کمال‌ناصر اصولی ۵۵ رأی کسب کرد و میررحمان رحمانی، ۱۲۳ رأی. عطامحمد دهقان‌پور میررحمان رحمانی را به عنوان رییس مجلس اعلام کرد؛ جنجال از همین نقطه کلید خورد. اعضای مجلس به دو دستۀ موافقان رحمانی و اصولی تقسیم شدند و شماری هم بی‌طرف باقی ماندند.
هواداران آقای رحمانی، مسألۀ کرسی ریاست مجلس را پایان‌یافته و رحمانی را رییس مجلس می‌خوانند، طرفداران آقای اصولی، نصاب مجلس را محکم گرفتند و پیروزی آقای رحمانی را نپذیرفتند/نمی‌پذیرند.
در این مدت دو هیأت نیز برای حل بن‌بست مجلس تعیین شد، اما این هیأت نیز کارساز واقع نشد و تنش هم‌چنان پابرجا ماند.
تنش بر سر کرسی مجلس نماینده‌گان اکنون وارد نیمۀ دوم ماه دوم شده و نماینده‌گان بدون هیچ برنامه‌یی به مجلس رفت‌وآمد می‌کنند.
اکنون شماری در داخل مجلس پرداخت حقوق به نماینده‌گان را خجالت‌آور می‌خوانند.
بلقیس روشن می‌گوید: «بسیار منظم به مجلس رفتید، هیچ دعوایی نکردید، معاش گرفتید و هیچ خجالت نکشیدید.»
سیدحسن پکتیاوال، عضو دیگر مجلس نیز می‌گوید، نماینده‌گان در یک ماه گذشته هیچ کاری انجام نداده‌اند که در ازای آن پول دریافت کنند. به گفتۀ آقای پکتیاوال، وضعیت جاری در مجلس خجالت‌آور است و حقوق نماینده‌گان باید به خانواده‌های قربانیان جنگ پرداخت می‌شد.
با مشاهدۀ وضعیت در مجلس نماینده‌گان، روزنه‌یی برای بیرون‌رفت از وضعیت کنونی در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد؛ قابل ذکر است که حقوق هر نمایندۀ مجلس به ۲۴۰ هزار افغانی در ماه می‌رسد.