آیا توافق احتمالی صلح با گروه طالبان پایان جنگ در افغانستان است و صلح واقعی را در پی خواهد داشت و آیا پروسۀ صلح به صلح خواهد رسید؟
دراین اواخر بحث روند گفت‌وگوهای صلح و به نتیجه رسیدن این روند، آمدن صلح واقعی در کشور و برگزاری انتخابات با اگر و مگرهای زیادی همراه بوده‌است.
باورها براین است که توافق طالبان با امریکا به معنای پایان جنگ در کشور نیست. آگاهان سیاسی نظامی می‌گویند، هدف امریکا از گفت‌وگو با طالبان صلح پایدار نیست، بل صلح نسبی خواهد بود.
به گفتۀ آنان، رسیدن به صلح دایمی در کشوری که ۵۰ سال جنگ، تمامی شیرازه‌‌های نظام اجتماعی آن را از بین برده‌است، بسیار بعید به نظر می‌رسد؛ اما آمدن صلح نسبی ممکن است و شاید به‌زودی گواه تحقق آن باشیم.
در این میان، احمدولی مسعود نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در صفحۀ فیس‌بوک‌اش نگاشته است: معلوم نیست، مثلث صلح آقای خلیل‌زاد، غنی، کرزی و توافق حاصله میان امریکا و طالبان، سرانجام به صلح خواهد انجامید.
به گفتۀ آقای مسعود: در نهایت، امریکا با طالبان موافقت‌نامه‌یی به امضا خواهد رسانید، اما با حکومت غیرقانونی در حد یک ابلاغیۀ رسمی بسنده خواهد شد.
به باور این نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری، در میان هیاهوی صلح آن‌چه غایب و تعریف ناشده باقی‌ست، نقش طرف اصلی، یعنی حوزۀ جهاد و مقاومت می‌باشد. نماینده‌گان این حوزه در درون نظام بدانند که در صورت ندانم‌کاری و یا پنهان‌کاری، تاوان سنگین آن را بردوش خواهند کشید.
آقای مسعود می‌گوید که تا دیر نشده، ماهیت این صلح گنگ با مردم ما شریک ساخته شود، چون مردم حق دارند در روشنی تصمیم سرنوشت خود را بگیرند. پس بر حوزۀ جهاد و مقاومت است تا باوجود اختلافات سیاسی، در محور برنامۀ مشترک، همه نیروها را برای صلح بسیج سازند.
در عین حال، عزیز رفیعی رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان به این باور است که رسیدن به صلح پایدار و واقعی در افغانستان یک احتمال است.
به گفتۀ رفیعی، چون رسیدن به صلح یک احتمال است، بنابراین خوب خواهد بود که طرف‌ها روی برگزاری یک انتخابات شفاف و سالم کار کنند و زمینۀ گذار مشروع و مسالمت‌آمیز را فراهم سازند.
رییس مجمتع جامعه مدنی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار خاطر نشان کرد: رسیدن به صلح دایمی و پایدار در کشوری که ۵۰ سال جنگ، تمامی شیرازه‌‌های نظام اجتماعی آن را از بین برده‌است، بسیار بعید به نظر می‌رسد؛ اما آمدن صلح نسبی ممکن است.
او تاکید کرد، حتا اگر صلح تفاهمی هم به میان بیاید، نمی‌تواند مشروعیت را که انتخابات به یک نظام دموکراتیک می‌دهد، صلح تفاهمی و توافقی بدهد.
آقای رفیعی افزود، پس اجازه بدهیم که صلح روند عادی خود را طی کنند و مردم بروند به طرف انتخابات و حکومت از پول مالیات کریدت کارت‌ها بدون کمک خارجی‌ها انتخابات را برگزار کند.
لیلا جعفری عضو شورای عالی صلح نیز می‌گوید، بحث صلح افغانستان طوری است که باید بخش از جنگ افغانستان توقف پیدا کند و به طرف گفتمان‌های صلح برویم.
بانو جعفری افزود، اما این‌که آیا صلح واقعی شکل خواهد گرفت و آیا بحث گفت‌وگوهای صلح به نتیجه خواهد رسید یا خیر، آن را زمان مشخص می‌کند.
احمدضیای رفعت استاد دانشگاه کابل در صحبت با روزنامۀ ماندگار می‌گوید، از یک‌سو نمی‌دانیم که به صلح می‌رسیم یا خیر و از طرفی هم هدف صلح پایدار نیست و شاید آن‌طور که خلیل‌زاده می‌گوید تا هفته‌های نزدیک به یک صلح نسبی دست پیدا کنیم.
به گفتۀ آقای رفعت، موضوع صلح افغانستان از مسایل بسیار مهم سیاست خارجی امریکا به حساب می‌آید و برای دست‌یابی به صلح در افغانستان نیازمند همکاری کشورهای همسایه افغانستان و منطقه است.
این استاد دانشگاه گفت، اگر طالبان وارد روند سیاسی شوند، افغانستان وارد یک مرحلۀ بسیار خوبی از تجربه صلح خواهد شد، اما رسیدن به صلح دایمی و واقعی نیاز به سیاست‌گذاری‌های دیگر در سطح کشور، منطقه و جهان است.
او تاکید کرد، امریکا با سفر به چین و روسیه تلاش دارد تا با کشورهای قدرت‌مند منطقه برسرچگونگی حضورشان در افغانستان به توافق برسند.
به باور استاد رفعت، هدف دیگر امریکا توافق افغانستان با پاکستان برای رسیدن به صلح است و پایان دادن به اختلافات اساسی دو کشور و گفته می‌شود که دراین مورد پیشرفت‌های هم صورت گرفته است.
این گفته‌ها در حالی ابراز می‌شوند که قرار است تا یک هفته آینده مذاکرات رسمی میان امریکا و طالبان در یکی از کشورهای اروپایی برگزار خواهد شود و توافق‌نامه صلح میان امریکا و طالبان به امضا برسد.