تیم «دولت‌ساز» در پیکارهای انتخاباتیِ خود چنان برخورد می‌کند ‌که گویی هیچ گاهی در قدرت قرار نداشته و مردم هم هیچ تجربه‌یی از این تیم ندارند. اشرف‌غنی نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری از تیمِ «دولت‌ساز» در آگاهی‌های تبلیغاتیِ پُرهزینه‌اش که از رسانه‌های تصویری کشور نشر می‌شوند، با اعتماد به نفسِ عجیبی می‌گوید: «به بسیاری از وعده‌هایی که داده بودم، عمل کردم؛ به من صلاحیت بدهید که دیگر وعده‌هایم را نیز عملی کنم.» کسی نیست که به آقای غنی بگوید: لطفاً از خواب بیدار شوید، صبح شده است، خواب و رؤیا دیدن بس است؛ کشور در میان موجی از آتش و خون می‌سوزد، نه از اقتصاد خوب خبری است و نه از امنیت و زنده‌گی بهتر. مردم پنج سال پس از حکومت‌داریِ جابرانۀ‌ شما، در وضعیتی به مراتب بدتر از زمانی که قدرت را از حامد کرزی رییس‌جمهوری پیشین تحویل گرفتید، به سر می‎برند. در زمانِ آقای کرزی، حداقل لقمه‌نانِ خشکی پیدا می‌شد که مردم با آن سد جوع کنند، اما حالا که از همان لقمه‌نانِ خشک هم خبری نیست.

آقای غنی!
شما از وضعیت کشور اطلاع ندارید و حواریون‌تان گزارش‌های سرچپه و نادرست به شما ارایه می‌کنند. مردم در چهل سالِ گذشته که افغانستان وارد فاز بحـران شد، به اندازۀ حکومت شما، با حکومتِ بی‌مسوولیت و دروغ‌گو طرف نبوده‌اند. شما در پنج سالِ گذشته به اندازۀ سرِ سوزنی به این کشور و مردم خدمت نکرده‌اید. شما نه‌تنها که به هیچ کدام از وعـده‌های انتخاباتی خود در دور قبلی عمل نکردید، بل در جهت خلافِ آن‌ها افغانستان را دچار مشکلات بیشترِ اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کرده‌اید. افغانستان پنج سال پیش، به مراتب بهتر و توانمندتر از افغانستان امروز بود. در آن زمان هنوز مردم به فردای بهترشان امید داشتند ولی حالا همان جرقۀ امید نیز در چشم‌های‌شان دیده نمی‌شود. مردم مأیوس، سرگردان و مشوش اند. نسبت به همه چیز شک و تردید دارند و حتا دیگر به انتخابات نیز مثل دوره‌هایِ قبل اعتماد ندارند. شما در پنج سال گذشته با این مردم چه کردید؟ آیا غیر از این است که به آن‌ها دروغ گفتید و وعده‌های سر خرمن دادید؟ شما به کدام یک از وعده‌های انتخاباتی‌تان در پنج سال گذشته عمل کردید؟

آقای غنی!
شما پنج سال پس از تشکیل حکومت وحدت ملی، کابینۀ درست و کامل ندارید. کاکای‌تان چندین پُست را با هم کار می‌کند، اما میلیون‌ها جوانِ این کشور از بی‌کاری به گفتۀ خودشان جاده‌ها را متر می‌کنند. فردی که متهم به فساد است، به وسیلۀ شما به دو پُستِ مهم یکی در خارجِ کشور و دیگری در داخلِ کشور گماشته می‌شود، درحالی‌که دادستانی کُل می‌گوید که این فرد متهم است و در دورۀ اتهام وظیفۀ دولتی باید به حالتِ تعلیق در‌آید. شما یک برنامه و پروژۀ اقتصادی را آغاز نکردید. آنچه را که زیر نام پروژه‌های تکمیل‌شده به خورد مردم و رسانه‌ها دادید، پیش از زمان حکومت‌داریِ شما آغاز شده بودند. شما یک پروژه را که هیچ ربطی به شما و حکومت‌تان نداشت، به نامِ خود سکه زدید و چندین بار از زاویه‌های مختلف آن را به بهره‌برداری سپردید و رسانه‌یی‌اش کردید، به این امید که مردم این دروغ‌ها را نمی‌دانند و باور می‌کنند.

آقای غنی!
شما با این مردم صادق نبودید. در دورۀ حکومت‌داری شما تبعیض و قوم‎گرایی به اوجِ خود رسید. شما دروغ می‌گویید که هیچ تمایل قومی و سمتی ندارید، در حالی که در عمل شدتِ قوم‌پرستیِ شما بیشتر از هر هیتلری بوده است. پروژۀ تاپی چه شد؟ آیا فکر می‌کنید که مردم خبر ندارند که تاپی فقط یک نام بوده است و بس؟… تاپی در عمل وجود ندارد و نخواهد داشت؛ زیرا شما به مردم در مورد آن دروغ تحویل دادید و از چیزهایی گفتید که وجود خارجی نداشته‌اند. حکومتِ شما بر مبنای دروغ، مردم‌فریبی، توطیه، پاپوش‌دوزی، قوم‌گرایی، سمت‌گرایی و بی‌اعتمادی بنا یافته است. شما چیزی برای گفتن ندارید، چون در عمل ثابت کرده‌اید که کاری برای این کشور انجام داده نمی‌توانید. شما ناتوان‌تر و ناموفق‌تر از آن هستید که بتوانید کشوری مثلِ افغانستان را از مشکلاتی که دارد، نجات بخشید. تداوم حکومت‌تان تداومِ ناامنی، جنگ، فقر و بی‌ثباتی خواهد بود. شما اگر برای این مردم و کشور دل می‌سوزانید و واقعاً آن‌طور که می‌گویید عاشقِ این کشور هستید، لطفاً دست از سرِ آن بردارید. دیگر این کشور را به سوی فلاکت و بدبختی نبرید. پنج سال حکومت‌داری‌تان به اندازۀ صد سال برای مردم عذاب و مصیبت خلق کرده است. شما افغانستان را از راهی که انتخاب کرده بود، منحرف ساخته‌اید. افغانستان حالا به سوی مردم‌سالاری، ارزش‌های حقوق بشری، حقوق شهروندی و اقتصاد پویا در حرکت نیست. شما مسیر را تغییر داده‌اید. شما کشور را به نقطۀ صفرِ تاریخ برده‌اید. ما حالا با هر گامی که برمی‌داریم، به سوی نیستی می‌رویم. چرا شما وضعیت خوفناکِ فعلی را نمی‌بینید و یا می‌بینید و در دل خوشحالید که افغانستان را به چنین حال و روزی رسانده‌اید؟ افغانستان با شما و تیم‌تان روز خوش نخواهد دید و نه هم به آرزوهایی که دارد، می‌رسد. شما در بهترین وضعیت، مهرۀ سوخته و از کار افتاده‌یی هستید که نه از نظرِ جسمی و نه هم از نظرِ فکری دیگر پیشرفتی نخواهید داشت. شما همچنان در عصر عبدالرحمن‌خان زنده‌گی می‌کنید و با تفکر و عملِ او می‌خواهید افغانستان را اداره کنید که این کار ناممکن است!