احمد مسعود متولد سال ۱۹۸۹ است. مرد جوانی که شباهت زیاد با پدرش دارد. چهرۀ بشاش با ریش‌ها مرتب، دماغ بلند و موی‌ها پوشیده با کلاه پکول پنچشیری به شکل شیپ‌دار. احمدشاه مسعود، فرمانده افسانه‌یی و شکست ناپذیر که در برابر اتحاد شوروی سابق و طالبان مبارزه کرد، در سال ۲۰۰۱ توسط دو تن از افراد شبکۀ القاعده که خود خبرنگار معرفی کرده بودند کشته شد. او اولین قربانی حملات ۱۱ سپتامبر، پیش از حملۀ مخرب بر ایالات متحدۀ امریکا بود.
من تصمیم گرفته‌ام تا در رابطه به چالش‌های انتخابات ریاست‌جمهوری مصاحبه‌یی نکنم، اما شما یکی از خانواده‌ها هستید. این سخنان را احمد مسعود در منزل به شدن محافظت شده‌اش در کابل بیان داشت. در کنار پدر بزرگ مادری‌اش کاکا تاج‌الدین یکی از حامیان مشهور شیر پنجشیر در جنگ برابر شوروی با ریش دراز سپید و وزن باخته در جریان سال‌های اخیر، اما چشم‌های آبی‌اش‌ مانند جنگ‌ کران در سال ۱۹۸۷ است، زمانی که من سه ماه را با مسعود پیش از تصرف شدن ساحه توسط طرف‌داران شوروی سپری کردم. پس از چند سال جنگ او به عنوان یکی از برزرگان مجاهدان در کنار شیر جوان در پنجشیر است، جایی را که به درۀ افسانه‌یی لقب داده‌اند.
احمد مسعود ۱۲ سال داشت که پدرش شهید شد، با حمایت خانواده‌اش در لندن در اکادمی نظامی سن‌هارس درس خواند و از دانشگاه کینگس لندن از بخش (armed conflict at King’s College) فارغ شد است. در دوسال گذشته او رفت و آمد میان کابل و لندن داشت، اما چند ماه پیش جریان را تحت عنوان «تجدید پیمان به آرمان‌های شهید مسعود» پایه‌گذاری کرد.

*آیا طالبان دوباره به کابل بر می‌گردند؟
مردم به یک گروه خشونت‌گرا اجازه نمی‌دهند تا دوباره به سرنوشت‌شان حاکم شوند. آیا آنان تصمیم برگشت به کابل را دارند؟ اجازه بدهیم بیایند، اما پیش از همه آنان باید ارزش‌های مهم و حیاتی ما دموکراسی را بپذیرند. اگر آنان دوباره خواهان گرفتن قدرت هستند، راه آن تنها از طریق صندوق‌های رأی می‌گذرد، اگر آنان فکر می‌کنند که با سلاح و گلوله به کابل بر می‌گردند، اجازه دهیم که تلاش خود را بکنند.

*شما نفس راحت می‌گرفتید، زمانی که روند مذاکرات صلح توسط قصر سپید ملغا شد؟
مذاکرات صلح به صورت محرمانه بود، گفت‌وگو مستقیم میان امریکا و طالبان، بدون این‌که مقامات دولت افغانستان در جریان باشند، این قابل پذیرش نبود، ما با این طریقه/ مکانیسم غافل بودیم، اما ما هیچ‌گاه نگفته‌ایم که در برابر صلح قرار داریم.

*یکی از شرایط طالبان تغییر نام جمهوری اسلامی افغانستان به «امارت اسلامی افغانستان» است، شما فکر می‌کنید؟
هیچ مذاکره کننده و قدرت جهانی / سوپر پاور از آمریکا شروع تا حکومت توان تغییر نام این کشور را ندارد، اما تنها مردم می‌توانند با یک ریفرندوم/ همه‌پرسی، این کار انجام دهند، توافق صلحی که نام جمهوری اسلامی افغانستان را به امارت تبدیل کند؛ برای ما قابل پذیرش نیست، این تصمیم چه از طرف دولت باشد یا از خارجی‌ها.

*در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری چه فکر می‌کنید؟
بحث‌های زیاد از آغاز این انتخابات در رابطه به منصفانه بودن آرا وجود داشت، من فکر نمی‌کنم[انتخابات] آزاد و منصفانه برگزار شده باشد،اما حداقل این امیدواری را دارم که نسبت به انتخابات پارلمانی بهتر است، [انتخاباتی] که به یکی از بحث بر انگیزترین قضایا در جهان تبدیل شده بود.

*آیا رأی می‌تواند سهولت برای مذاکرات صلح به تعویق افتاده ایجاد کند، آیا فکر می‌کنید رفتن به انتخابات کار خوب بود؟
برای من صلح نسبت به هر انتخاباتی اولویت دارد، تنها صلح می‌تواند خون‌ریزی‌ها را در افغانستان خاتمه ببخشد. من رأی دادن را در فضای صلح آمیز ترجیج می‌دهم نسبت به اکنون، یک انتخابات شرم آور که می‌تواند آینده کشور را در این ساحه جنگی به بحران ببرد.

*در پنجشیر و همچنان در کابل بیرق‌های با رنگ‌های سبز، سپید و سیاه بیرق مجاهدان در برابر شوروی و طالبان به‌جای بیروق ملی افغانستان به اهتزار درآورده می‌شود، چه معنایی دارد؟
من به هردو بیرق‌ها عشق می‌ورزم، چنانچه در دفترم وجود دارند، این نماد مقامت مجاهدان است و مردم ما با خون در برابر رژیم توتالیتر کمونست و تروریسم خشونت‌گرا مبارزه کردند؛ چگونه مردم ما این هویت را فراموش کنند که با قربانی‌های زیاد به دست آمده است، این مایه افتخار است.

*آیا راه‌حل بحران کشور فدرالیسم است یا تجزیه به دو ملت جداگانه؟
من همیشه به این باور بوده‌ام که غیر متمرکز سازی قدرت در افغانستان می‌تواند، حلال چالش‌های زیاد باشد، جنگ با طالبان و زد و کندها میان گروه‌های قومی ریشه در مرکزی بودن قدرت در افغانستان دارد، در این مورد باید رو یک سامانۀ فدرالی و یک راه‌حل بحث شود.

*دیده‌گاه پدر شما نشان می‌دهد که حملۀ ۱۱ سپتامبر کار گروه القاعده بوده است، اما اکنون داعش نیز دراین کشور ظهور کرده است، می‌تواند تروریسم از افغانستان دوباره غرب را تهدید کند؟
پیش از این القاعده بود و امروز داعش می‌نامند، اما عین تهدید و عین چهره‌ها و عین تکتیک ملموس است، حالا که از نام‌های مختلف استفاده می‌کنند. جامعه بین‌المللی باید محتاط باشد و این خطر را فراموش نکند. کشورهای اسلامی به صورت ویژه بسیج شوند و کشورهای اسلامی در برابر تفکر ترور و کشتار قتل یک تن به معنای قتل همۀ افراد است فتوا صادر کنند.

*شما یک مسوولیت مهم بر شانۀتان دارید، ایجاد روند تازه چیست؟(تجدید پیمان با آرمان‌های احمدشاه مسعود)
افغانستان به صورت گسترده در میان تروریسم، شورشگری، فساد و تشویق به چالش‌های مذهبی تقسیم شده است، این موضوعات با ارزش‌های که پدرم قربانی آن شد، اکنون به شانۀ من‌ گذاشته شده است. آرمان پدرم، او خواهان یک افغانستان قوی و مستقل و صلح آمیز بود. جای که جنگ‌های درازمدت تحمیلی نصف از کشور دیگر به ویژه کشورهای دموکراتیک را درگیری نسازد. این روند [تجدید پیمان با آرمان‌های شهید مسعود] نشان یک افغانستان متحد است که برای یک کشور مصفا مبارزه می‌کنند. رهبران صادق عاری از فساد. نه تنها این، پدرم برای یک افغانستان مبارزه می‌کرد که از مداخلۀ بیگانه‌ها و گروه‌های توتالیتر مصون باشد.(نویسندۀ طالبان گفته است) اگر این اتفاق دوباره بی‌افتد، ما آماده هستیم که کشور با این مشروعیت حمایت کنیم.

*ممکن است قوت‌های ناتو در افغانستان بمانند؟
برای حل چالش‌های افغانستانی‌ها به حضور سربازان خارجی نیاز نداریم، تنها به حمایت مالی شان نیاز است، برخی از کشورها با خروج همواره ما را تهدید می‌کنند، ما افغانستانی‌ها هیچگاه نگفتیم که «لطفاً باشید» اگر آنان می‌خواهند بیرون شوند، بیرون شوند، ما کمونست را بدون تجهیزات و شکم گرسنه شکست دادیم، ما تروریسم و طالبان را در سال ۱۹۹۰ شکست دادیم، زمانی به مراتب قدرتمند بودند و پدرم را شهید ساختند؛ اگر چیزی اتفاق بی‌افتد ما بازهم شکست می‌دهیم، این اشتباه جامعه بین‌المللی بود که پس از ورد در ۱۸ سال اخیر در افغانستان مرتکب شد، دلیل اصلی که طالبان را دوباره به عنوان یک قوت زنده ساخت.

آیا گاهی فکر کرده‌اید که به ایتالیا بیایی؟
من ایتالیا را دوست دارم و خوش دارم تا به واتیکاه بیایم و همچنان می‌خواهیم فرصت فراهم شود تا پاپ اعظم را ملاقات کنم، کسی که رهرو واقعی عیسی‌ مسیح علیه سلام است.