زنان وابسته به خانوادۀ پدری

گزارشگر:انسیه نوش‌آبادی / دوشنبه 20 جدی 1395 - ۱۹ جدی ۱۳۹۵

بخش دوم و پایانی/

mandegaar-3اگر می‌بینیم دینِ ما این‌همه اصرار دارد مسوولیتِ سرپرستی را به مرد واگذار کند، اگر به زن امر می‌کند مطیع مرد باش، و اگر فرزند را بیشتر از مادر به پدر نسبت می‌دهد؛ شاید یکی از دلایلش آن است که مرد را مانند زن به خانواده بچسپاند و او را مجبور به پذیرش مسوولیت‌های خانواده‌گی کند. پس در مسیر ارادۀ الهی حرکت کنید و بگذارید همسرتان با هر طرز فکر و اخلاقی که دارد، خود عهده‌دار مسوولیت‌های خانواده‌اش گردد. با کمک طلبیدن‌های بی‌جا، شوهرتان را به مردی بی‌فکر و بی‌مسوولیت تبدیل نکنید.
وقتی همسرتان شما را تنها و بی‌پناه در اختیار خودش ببیند، قطعاً نسبت به شما بسیار مهربان‌تر و دلسوزتر رفتار خواهد کرد. بسیاری از اوقات همین طرف‌داری‌ها و دل‌سوزی‌های خانوادۀ همسر است که باعث کینه‌ورزی بیشتر و بدرفتاری‌های انتقام‌جویانۀ مرد نسبت به همسرش می‌شود.
بهتر این است که مشکلات‌تان را دو نفری با هم حل کنید. حتا اگر سختی‌های زنده‌گی روی تلخی به شما نشان داد، بازهم فرار نکنید و جز به همسرتان به دیگری تکیه نکنید. حتا اگر بی‌توجه و بی‌خیال است، به او نیازمند باشید و تنها به او پناه ببرید تا کم‌کم به مسوولیت‌های خودش در زنده‌گی عادت کند. اگر گرسنه بمانید، مجبور می‌شود برای تأمین شما زحمتِ کار به خودش بدهد. اگر به کمک دیگران امیدوار نباشد، کودک بیمارش را خود به نزد داکتر خواهد برد… .
اشتباه نکنید، منظور از این حرف‌ها این نیست که همۀ زحمات را به دوش همسرتان بیاندازید، بلکه تنها توصیه می‌کنیم از وابسته‌گی به دیگران بپرهیزید. وقتی امیدتان را از دیگران قطع کنید، در مرحلۀ اول خودتان نیز باید آستین همت بالا بزنید. همین خویشتن‌داری شما روی همسرتان هم تأثیرگذار خواهد بود. تا شما مادر فداکاری برای فرزندان‌تان نشوید، شوهرتان هم برای پدری کردن زحمتی به خودش نخواهد داد. خانواده از نظر مرد وقتی تشکیل می‌شود که زنی در آن با انگیزه برای زنده‌گی فعالیت کند. مردها وقتی برای زنده‌گی فداکاری می‌کنند که همسرشان زنده‌گی را جدی بگیرد.
لازم است نسبت به شوهرتان متواضع و مطیع باشید. گاهی تحمل زورگویی‌های شوهر، به مسوولیت‌پذیری و حمایت‌های بعدیِ او می‌ارزد. اگر همسرتان تندخو و عصبی هم هست، باید عیوبِ او را بپوشانید و مخصوصاً از خانوادۀ خودتان مخفی کنید. وقتی همسرتان شما را تنها و بی‌پناه در اختیار خودش ببیند، قطعاً نسبت به شما بسیار مهربان‌تر و دلسوزتر رفتار خواهد کرد. بسیاری از اوقات همین طرف‌داری‌ها و دل‌سوزی‌های خانوادۀ همسر است که باعث کینه‌ورزی بیشتر و بدرفتاری‌های انتقام‌جویانۀ مرد نسبت به همسرش می‌شود.
شاید در اوایل کمی سخت و ظالمانه به نظر برسد، اما این‌قدرها هم سخت نیست، بلکه می‌تواند شیرین و رویایی هم باشد. بسته‌گی به نگاه شما و ویژه‌گی‌های اخلاقی شما دارد. جلب و جذب یک مرد احیاناً تندخو یا سنگ‌دل و مورد محبت و توجهِ او قرار گرفتن که ثمرۀ خوش‌رفتاری شماست، به‌سان نمرۀ بیستی است که در امتحان زنده‌گی دریافت کرده‌اید.
شما یک انسان هستید و انسان‌ها ظرفیت انجام کارهای خیلی سخت و پرتلاش دارند. برای آینده‌یی زیبا و افتخارآمیز از حالا با قطع وابسته‌گی‌ها تلاش کنید. وقتی که شاد و سرحال هستید، به پدر و مادرتان سر بزنید و از مشکلات‌تان چیزی نگویید تا آن‌ها هم برای دخالت در زنده‌گیِ شما خودشان را مجبور نبینند. آن‌ها شما را دوست دارند و خوشی و خوش‌بختیِ شما را می‌خواهند. پس عاقل باشید و نگران‌شان نسازید.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.