در محفلی که به همین مناسبت از نشانی انجمن ادبی خیرخانه و افغان فیلم در تالارِ افغان فیلم برگزار گردیده بود، از کارکردهای ‌هنری و ‌فرهنگی همایون پاییز، سینماگر و کارگردان نام‌آشنای سینمای افغانستان گرامی داشت شد.
برنامه با سخنانی از صحرا کریمی، رییس افغان فیلم آغاز گردید. بانو کریمی ضمن ستایش و سپاس‌گزاری از کارهای هنری همایون پاییز گفت: با وجود دشواری‌هایی که در زمینۀ امکانات و بودجه وجود دارد، تلاش خواهیم کرد تا سینمای افغانستان را از حالت امروزی‌اش بیرون کنیم.
پس از آن، امان پویامک از چهره‌های فعال فرهنگی افغانستان در مورد شخصیت و پروندۀ سینمایی پاییز صحبت کرد و او را از معدود سینماگرانی خواند که دارای فهم خوب سینمایی و فلسفی است. او فیلم‌ها و به‌ویژه فیلم «آن‌سوی خط سکوت» که ساختۀ آقای پاییز است را متفاوت از کارهای دیگر سینمای افغانستان دانست.
او افزود: اگر امروز وضعیت سینما و سینماگران افغانستان خوب نیست، اگر ما شاهد ساخت فیلم‌های ارزشمند نیستیم، اگر حتا یک مجلۀ تخصصی سینمایی نداریم، اول شرمش به نهاد دولت و دوم بر سینماگران کشور است.
دکتور یامان حکمت، منتقد و استاد دانشگاه نیز از سخنرانان دیگر برنامه بود که پس از نمایش فیلمِ «آنسوی خط سکوت»، این فیلم را به نقد گرفت.
دوکتور حکمت در بخشی از سخنانش گفت: اکثریت فیلسوفان معاصر ما، فقط در بارۀ سینما حرف می‌زنند یا در مورد فیلم می‌نویسند، چون ابزار اندیشگانی جهان معاصر تصویر است.
او در ادامۀ سخنانش گفت: فیلمِ آن‌سوی خط سکوت نمایندۀ عصر خودش است؛ نمایندۀ عصر تصویر و سخن گفتن با تصویر. این فیلم با تیوری‌های جهان معاصر هم‌آوایی می‌کند.
آقای حکمت فیلمِ «آن‌سوی خط سکوت» را ارایۀ فلسفی از واقعیت دانسته و اظهار داشت: «هرچند کلام و کلمه و قصه همیشه همراه فیلم‌ها هستند، اما فعلاً فضای اصلی تولید معنا به سمت تصویر در حرکت است، با این صورت، لازم است در فضای دانشگاهی ما، توجه به این امر تیوریک بسیار مهم است، ما طرف مطالعه عکس و مطالعۀ فیلم وسینما برویم».
برنامه با سپاس‌گزاری ولی تلاش دوست گرمابه و گلستان آقای پاییز به پایان رسید.