مردمِ درۀ خستک مقیم جرم، بهارک و فیض‌آباد خواستار کمک فوری به بی‌جاشده‌گان این دره شدند، بی‌جاشده‌گانی که در فضای باز و بدون هیچ امکاناتی به سر می‌برند.
آنان در تماس با روزنامۀ ماندگار می‌گویند، آواره‌گان درۀ خستک در ولسوالی جرم از اثر سرمای شدید و گرسنگی به دلیل نبود سرپناه و غذا ده‌ها کودک جان داده‌اند.
آنان مدعی اند که از اثر عملیات‌های نظامی، حدود ۸۰۰ خانواده که ۵۶۰۰ نفوس می‌شوند از مناطق «اوغان»، «تیرگران»، «آوان»، «خول» و «مرغزار» درۀ خستک خانه‌های خود را ترک کرده و با پاهای برهنه و با عبور از کوه‌ها و دره‌های دشوارگذر به ولسوالی‌های جرم و بهارک آمده اند. این آواره‌گان در مناطق مختلف به حالت بد معیشتی زنده‌گی می‌کنند و در حالا از سردی هوا و کمبود منابع غذایی و سر پناه رنج می‌برند.
به گفتۀ باشنده‌گان درۀ خستک، اخیراً حکومت محلی بدخشان مانع انتقال هرگونه مواد ارتزاقی به «درۀ خستک» شده است و گویا این روند را به نحوی اهرم فشار علیه گروه‌های طالبان مستقر در این دره می‌دانند. در حالی ‌که مردم گیرمانده در این دره به مواد خوراکی دسترسی ندارند و برای زنده ماندن از علف استفاده می‌کنند.
عبدالمنان دهزاد استاد دانشگاه و از باشنده‌گانِ بدخشان در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار با تایید این گفته‌ها می‌گوید، از چند سال بدین‌سو «درۀ خستک» سهواً و یا عمداً در اختیار گروه طالبان داخلی قرار داده شد و چندی پیش، سر و کلۀ دهشت‌افگنان خارجی در این دره ظاهر شده و بر شانه‌های مردم فقیر و بی‌دفاع این دره سوار شدند و مردم با صد رنج و مشقت کار کردند تا شکم صدها جنگجوی خارجی و داخلی سیر شود.
به گفتۀ آقای دهزاد، در چند سال گذشته که همۀ دار و ندار مردم به یغما رفت، هیچ‌کس از نشانی حکومت محلی و مرکزی لب به اعتراض نگشود؛ سرانجام با فرا رسیدن انتخابات هیاهوی پاک‌سازی طالبان از بدخشان روی دست‌گرفته شد و دیری نگذشت که این هیاهو نیز خاموش گردید، چون یک کمپاین انتخاباتی بود.
او همچنان افزود: حالا با وجود این ‌که دولت نمی‌خواهد وارد این دره شود، تمام راه‌های انتقال مواد خوراکی مردم محل را بسته‌اند تا گویا طالبان و جنگ‌جویانِ داخل این منطقه را تحریم اقتصادی نموده باشند، غافل از این که مردم این منطقه از بی‌سرپناهی و تهی‌دستی دست به گیاه‌خواری زده‌اند و احتمال فاجعه انسانی می‌رود.
وی تاکید کرد: از آغاز عملیات پاک‌سازی مناطق تحت کنترل طالبان در بدخشان توسط نیروهای دفاعی بیشتر از دو ماه سپری می‌شود؛ اما پس از برگزاری انتخابات این عملیات‌ها متوقف شد و نیروهای امنیتی درۀ خستک را مورد تحریم اقتصادی قرار داد که برایند آن آواره شدن بیشتر از ۸۰۰ خانواده و هزاران نفر است.
آقای دهزاد خاطرنشان کرد: آواره‌گانی که به شهر پناه آورده‌اند، فاقد سرپناه و غذا می‌باشند و افزون برآن گزارش‌‌های دقیقی وجود دارد که تا کنون چندین کودک از گرسنگی جان داده و مردم در وضعیت نگران‌کننده‌یی به سر می‌برند.
بااین حال، گلالی اکبری سناتور بدخشان در مجلس بزرگان می‌گوید که هفتۀ گذشته سه کودک در شهر فیض‌آباد از اثر نبود امکانات اولیه و از اثر سرما شدید جان داده‌اند. به گفتۀ او، خانواده‌های این کودکان از بی‌جاشده‌گان «درۀ خستک» اند که بدون هیچ امکاناتی در شهر فیض‌آباد به سر می‌بردند.
بانو اکبری می‌گوید: از مسوولان در وزارت مبارزه با حوادث تقاضا کردیم تا با بی‌جاشده‌گان درۀ خستک که در فیض‌آباد بدون هیچ سرپناه و امکانات اولیه در زیر چادرها به سر می‌برند، کمک کند.
مسوولان در وزارت مبارزه با حوادث اما می‌گویند که با بی‌جاشده‌گان شماری از ولسوالی‌های بدخشان که در ماه عقرب در شهر فیض‌آباد به سر می‌بردند، کمک صورت گرفته است.
احمد تمیم عظیمی سخنگوی وزارت مبارزه با حوادث در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: از «درۀ خستک» ولسوالی جرم حدود ۱۵۰۰ خانواده بی‌جاشده که تمام این خانواده‌ها توسط همکاران ما سروی شده‌اند.
آقای عظیمی می‌گوید: از جمله ۱۵۰۰ خانواده به ۱۱۱۳ خانواده از سوی موسسات خیریه بین‌المللی مواد خوراکی توزیع شده و به ۵۵۰ خانواده هم مواد غیر خوراکی مانند کمپل، خیمه و… توزیع شده است.
او همچنان افزود: در کنار مواد خوراکی و غیر خوراکی به ۳۲۰ خانواده هم کمک نقدی صورت گرفته است و ارزیابی‌‎ها جریان دارد که با سایر خانواده‌های آسیب‌دیده نیز همکاری صورت گیرد.
سخنگوی وزارت مبارزه با حوادث خاطر نشان کرد که این وزارت در نظر دارد تا خانواده‌های که از اثر جنگ‌ها در این ولایت آسیب دیده اند را نیز شناسایی و به آنان نیز کمک نمایند.
این درحالی‌ است که هفتۀ گذشته روزنامۀ ماندگار گزارشی را مبنی بر بررسی مشکلات «درۀ خستک» ولایت بدخشان منتشر کرده بود.
در این گزارش آمده است که به علت مسدود بودن راه‌های مواصلاتی به شماری از ولسوالی‌های بدخشان مردم با کمبود شدید مواد غذایی مواجه اند و مسدود بودن راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌های «وردوج» و قریه «خستک» ولسوالی «جُرم» مردم را به علف‌خواری وا داشته‌است.