افغانستان محلی برای چرخش بازی‌های پیچیده شده است و به همین دلیل برخی از اتفاقات به شدت پرسش برانگیز به نظر می‌آیند اما هرگز پاسخ درخوری هم پیدا نمی‌کند. یکی از همین سوال‌ها، تسلیم شدن دسته‌جمعی هفتصدنفر از اعضای داعش در ولایت ننگرهار به دولت افغانستان است که از همان اول با پرسش مواجه بود. به تعقیب آن وزیر داخله اعلان کرد که دیگر داعشی در افغانستان نیست. اما اطمینان وزیر داخله از نابود شدن داعش با شک و تردیدهایی مواجه شده است.
مردم افغانستان در مورد ناپدید شدن یک‌بارۀ داعش از افغانستان به خصوص از ولایت ننگرهار، سوال‌های بیشماری را مطرح می‌کنند. زیرا داعشیانی که در مناطق ننگرهار حضور داشتند با محض تسلیم شدن به دولت، دیگر از آنان خبری نیست، آنان کجا رفتند کجا زنده‌گی می‌کنند و در چه برنامه‌یی مدغم شدند. شاید برای عوام این مساله ساده باشد که جنگ‌جویان داعش تسلیم شدند؛ اما آگاهان فکر می‌کنند که این تسلیمی چندصدنفری آنهم متعلق به یک‌ گروه خارجی خطرناک، تجربۀ تازه‌ است و به همین دلیل احتمالات زیادی را در خود دارد.
بارها شاهد بودیم، طالبان در یک منطقه به دولت پیوسته و پول و امکانات به دست آورده‌اند و سلاح‌های کهنه را به دولت تسلیم کرده‌اند اما روز دیگر همین افراد از گوشۀ دیگر به نام طالب سر کشیده‌اند. یا هم کسانی که اصلاً طالبان نبوده اند اما در لباس آن گروه، به عنوان تسلمیان خودشان را حواله کردند و پول به دست اورده‌اند و خندیند. در مورد این هفتصد تن داعشی هم عین سوالات و احتمالات حتا خطرناک‌تر مطرح است.
چنانکه به نظر میرسد مسالۀ تسلیم شدن صدها نیروی داعش در افغانستان، یک مساله پیچیده است و همین مورد سبب نگرانی‌هایی برای مردم افغانستان به خصوص آنعده از باشنده‌گان ننگرهار است که داعش در مناطق شان حضور و فعالیت داشت و حالا ندارد. زیرا وقتی که صدها نیروی داعش بدون جنگ خاصی در این اواخر، به دولت تسلیم شدند، این ایده مطرح می‌شود که ممکن است آنان روزی دوباره برگردند. شاید نیروهای داعشی از چنین برخوردی به عنوان یک ابزار استفاده کرده باشند؛ چنانکه این نیروها پنج سال پیش در حالی که بیشتر مردمان محلی بودند، یک شبه به عنوان داعش شدند پرچم سیاه افراشتند و تا این مدت مرتکب جنایت‌هایی شده‌اند و همین‌گونه هم یک‌شبه پیشیمان شده و تسلیم شده‌اند. اکنون کجا هستند؟ شاید هم روزی دوباره برگردند. شاید تسلیم شدن گروهی این صدها نفر به دولت، به معنای آن است که آنان از شر جنگ به مدتی در امن باشند و یاهم ممکن است که با تسلیم شدن از یک منطقه به دولت، خودشان را به منطقه دیگر رسانده باشند و آنجا صلاح به دست بیاورند.
اکنون نگرانی این است که اگر تسلیم شدن صدها داعشی در ولایت ننگرهار به دولت، یک برنامه یک‌جانبه یا دوجانبۀ تاکتیکی بوده باشد، خطر آفرین است؛ زیرا اگر این نیروها از آن مناطق بیرون کشیده شده و به مناطق دیگر فرستاده شده باشند، روزی بار دیگر به مناطق شان برخواهند گشت.
بنابراین پیشنهاد ما به دولت افغانستان این است که در بحث جنگ و صلح افغانسان به شکل ابزاری و سیاسی برخورد نکند؛ زیرا هرنوع بازی با این مساله، عواقب بسیار وحشتناکی را در قبال دارد. بنابراین دولت در مورد سرنوشت این داعشیان تسلیم شده پاسخ بدهد ورنه فردا دیر خواهد بود. هفتصد داعشی تسلیم‌شده کجا رفتند؟