شماری از فعالان جامعۀ مدنی و رسانه‌ها، از سکوت حکومت افغانستان در قبال کار رسانه‌ها و مطبوعات به شدت انتقاد کرده و سکوت و بی‌تفاوتی حکومت در قبال گزارش‌ها و افشاگری‌های رسانه‌ها را بدترین نوع پاسخ می‌دانند.

آن‌ها می‌گویند که خلاف آن‌چه گفته می‌شود، آزادی بیان دست‌آورد حکومت نه، بل دست‌آورد خبرنگاران و مسوولان رسانه‌ها بوده است.
عباس فراسو عضو جامعۀ مدنی روز گذشته در یک نشست گفت، همواره در مورد فساد، اختطاف، خشونت، قتل، تجاوز، و تیرباران زنان گزارشاتی از طریق رسانه‌ها نشر می‌شود، اما این گزارش‌ها با توطیۀ سکوت حکومت، به فراموشی سپرده می‌شود.
او تاکید کرد، خبرنگاران و نویسند

ه‌گان که سرمایۀ معنوی کشور هستند، مورد بی‌حرمتی قرار می‌گیرند، ولی سکوت حکومت در برابر این‌گونه اقدمات سبب فراموشی چنین مسایلی می‌گردد؛ بنابراین ما خواهان وضاحت و رسیده‌گی در برابر این‌گونه اقدمات از سوی حکومت استیم.

به باور او، خاموشی در قبال نقض آزادی بیان خطر و تهدید جدی‌تر از سرکوب آزادی بیان است، بنابراین هر چه زودتر این سکوت سنگین که بازگوکنندۀ عدم تعهد دولت‌مردان در برابر آزادی بیان است، باید از میان برداشته شود.
در همین حال، صدیق‌الله توحیدی مسوول حمایت‌کنندۀ رسانه‌های آزاد افغانستان یا نی به روزنامۀ ماندگار گفت، آزادی بیان محصول تلاش گزارشگران، خبرنگاران و دست‌اندرکاران رسانه‌ها و فضای حاکم بر افغانستان پس از سال ۲۰۰۱ میلادی است.
به گفتۀ آقای توحیدی، در این شکی نیست که دولت مردان و صاحبان قدرت در افغانستان آزادی بیان را از روی ناگزیری پذیرفتند و اگر نه به دلایل و شرایط حاکم در افغانستان در صدد محدودکردن رسانه‌ها بودند و هستند.
او افزود، اگر فضا متحول نمی‌شد و جهان خواستار آوردن این ارزش به افغانستان نمی‌بود و اگر خبرنگاران و گزارشگران با شجاعت در این راه گام بر نمی‌داشتند، امروز ما شاهد چنین دست‌آوردی نمی‌بودیم.
توحیدی اضافه کرد، سکوت بدترین پاسخ در برابر انتقاد رسانه‌ها است و در ده سال گذشته مطالب و گزارشاتی از طریق رسانه‌های مختلف به نشر رسیده، اما حکومت سکوت اختیار کرده و این سکوت سبب شد تا ما شاهد اصلاحات فراگیر در افغانستان نباشیم.
او تأکید کرد، هرچند خبرنگاران و رسانه‌ها با مشکلات جدی مواجه هستند، اما آزادی بیان به عنوان یکی از مهمترین ارزش‌ها در ده سال گذشته، در حال نهادینه‌شدن است و حمایت‌های قانونی‌یی‌که صورت گرفته، شهروندان افغانستان را جرأت داده تا در خصوص مسایلی که نیاز است به صورت آزادانه اظهار نظر کنند.
وی تصریح کرد، مدت زیادی برای پایان این حکومت باقی نیست، بنابراین امیدوار استیم که پس از انتخابات سال ۲۰۱۴ ما شاهد تغییرات اساسی در برخورد با رسانه‌ها از سوی حکومت جدید باشیم.
مسوول حمایت‌کنندۀ رسانه‌های آزاد همچنان گفت، آرزو داریم راهی را که حامد کرزی رفته بود، حکومت جدید نرود و با تغییر مسیر، زمینۀ خوبی را برای خبرنگاران و کار رسانه‌ها مساعد سازد.
این سخنان در حال ابراز می‌شود که رییس‌جمهور کرزی همواره آزادی بیان و کثرت رسانه‌ها را از بزرگترین دست‌آورد حکومت خود دانسته است.
جاده‌ها را می‌بندیم
همچنان فعالان جامعۀ مدنی سکوت رییس‌جمهور کرزی را در رابطه به حکم بازداشت پرتو نادری از سوی دادستانی‌کل سخت نکوهش کرده و هشدار می‌دهند که در صورت دوام این سکوت، جاده‌ها را می‌بندند.
عباس فراسو گفت که با ادامۀ سکوت رییس‌جمهور کرزی در برابر نقض آزادی بیان در قضیۀ بازداشت پرتو نادری، مشروعیت حکومت زیر سوال می‌رود و فعالان جامعۀ مدنی با تظاهرات‌های گستردۀ خود، جاده‌ها را خواهند بست.
او همچنان از رییس‌جمهور کرزی می‌خواهد تا قبل از این‌که فعالان جامعۀ مدنی جاده‌ها را با تظاهرات های‌شان ببندند، سکوتش را بشکند و نگذارد آزادی بیان نقض شود.
وی همچنان افزود که علاوه بر قضیۀ آقای پرتو نادری، حکومت در برابر گزارشاتی که از غصب زمین‌ها و لت و کوب زنان توسط مقامات حکومتی به نشر می‌رسد، سکوت می‌کند.
او همچنان هشدار می‌دهد که اگر رییس‌جمهور کرزی سکوتش را نشکند، افغانستان به سی سال گذشته بر خواهد گشت.
پرتو نادری چند ماه پیش در یک مقاله‌یی در روزنامۀ ماندگار عملکردهای داوود علی نجفی در ریاست دبیرخانۀ کمیسیون مستقل انتخابات را نقد کرده بود.
آقای نجفی در این باره به دادستانی کل شکایت کرده و دادستانی کل نیز دستور بازداشت آقای نادری را صادر کرده است.
با اینکه دادستانی کل دستور بازداشت آقای نادری را صادر کرده اما هنوز وی بازداشت نشده است.