کمیسیون مستقل حقوق بشر، برخی نماینده‌‎گان مجلس و استادان دانشگاه، از بزرگ‎‌داشتِ سمبولیک و نمادین روز جهانی زن (۸ مارچ) در کشور به شدت انتقاد می‎کنند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر همچنان از افزایش میزان خشونت علیه زنان در کشور خبر داده می‎‌گوید که بی‌کفایتی نهادهای عدلی و قضایی، عدم تطبیق قانون و بی‎‌اعتمادی مردم به حکومت و نهادهای قضایی، سبب افزایش خشونت‎ علیه زنان شده است.
قاضی پروین رحیمی آمر بخش دفاع از حقوق زنان کمیسیون مستقل حقوق بشر می‌گوید، هرچند امروز در زنده‌گی زنان افغانستان نسبت به ده سال گذشته، تغییرات مثبتی رونما گردیده، اما این تغییرات با توجه به میزان کمک‌های صورت گرفته از سوی جامعه جهانی، بسیار ناچیز است.
او تأکید کرد، با موجودیت یک حکومت منتخب، پارلمان منتخب و با وجود وزارت زنان و صدها نهاد مدافع حقوق زنان، متأسفانه نسبت به سال‌های گذشته، شاهد افزایش خشونت علیه زنان استیم.
قاضی رحیمی افزود، ما در سال جاری شاهد افزایش قتل‌های ناموسی، تجاوزات جنسی و محاکمۀ صحرایی زنان بوده‌ایم و این مسأله برای ما بسیار نگران‌کننده است.
بانو رحیمی، در بارۀ دلایل افزایش خشونت و تجاوز بر زنان گفت: عدم تطبیق قانون، بی‌تفاوتی نهادهای عدلی و قضایی نسبت به مشکلات زنان و بی‌اعتمادی مردم به حکومت و نهادهای قضایی، عوامل اصلی گسترش خشونت علیه زنان است.
این مقام کمیسیون حقوق بشر تصریح کرد: «بخش بزرگِ افرادی که دست به تجاوزات جنسی و قتل‌های ناموسی می‌زنند، یا به دامن گروه‌های مسلح غیرمسوول پناه می‌برند و یا هم وابسته به زورمندان و فرماندهان محلی هستند؛ بنابراین همین علت ما هر روز شاهد افزایش خشونت، تجاوز و قتل‌های ناموسی استیم.»
این مقام کمیسیون حقوق بشر از کم‌کاری نهادهای مدافع حقوق زنان نیز انتقاد کرد. او گفت وزارت زنان همانند گذشته مصروف پالیسی‌سازی است.
او اضافه کرد، ما طرفدار تجیلیل از هشت مارچ نیستیم، زیرا هشت مارچ روز تبریکی گفتن برای زنان نیست؛ بل روزی است که باید برای کسب حقوق زنان، کاهش خشونت و تجاوزات جنسی، تجدید پیمان گردد.
در همین حال، داکتر فاطمه عزیز عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید، اگر مصارفی را که به نام هشت مارچ چه وزارت زنان و چه نهادهای مدافع حقوق زنان به مصرف می‌رسانند، در راستای بهبود زنده‌گی زنانی‌که در روستاها، ولایات نا امن و دور افتاده به سر می‌برند، به مصرف برسانند، شاید به مراتب بهتر از هدیه‌دادن به یک زنی که نمایندۀ‌ پارلمان است، ‌باشد.
او اضافه کرد، محافلی تحت عنوان هشت مارچ برای زنانی که وزیر، وکیل و مأمور دولت هستند گرفته می‎شود؛ اما از وضعیت زنانی‌که واقعاً با مشکلات دست‌وپنچه نرم می‌کنند و در مناطق نا امن و دوردست با هیچ امکاناتی روز شب خود را می‌گذرانند، همه بی‌خبر اند.
به گفتۀ این نمایندۀ مجلس، وزارت امور زنان و نهادهای مدافع حقوق زنان به خود زحمت نمی‌دهند وضعیت زنانی را که در مناطق ناامن یا دور افتاده زنده‌گی می‌کنند، بررسی کنند و تنها از هشت مارچ به شکل نمادین گرامی‎داشت به عمل می‎آورند.
وی افزود: «در مناطق دوردست کشور زنانی هستند که حتا پول خرید یک پاکت داروی پاراستامول را ندارند؛ اما پول‌های زیادی به نام آنان توسط نهادهای دفاع از حقوق زنان گرفته می‌شود و این‌که این پول‌‎ها در کجا مصرف می‌شود، معلوم نیست.»
در همین حال، شهلا فرید استاد دانشگاه کابل می‌گوید، در وضعیت زنده‌گی زنان افغانستان تغییراتی رونما گردیده، اما بسیاری وقت‌ها این تغییرات چالش برانگیز بوده و سبب افزایش نقض حقوق زنان شده است.
او افزود، فعالیت‌هایی در راستایی حقوق زنان صورت گرفته، اما چون این فعالیت‌ها متمرکز بر شهرها بوده، بنابراین زنان به دو بخش شهری و روستایی تقیسم شده اند.
به گفتۀ استاد فرید، در مناطقی که انتقال مسوولیت‌های نظامی صورت گرفته، مکاتب دختران بسته شده، پس نا امنی علت اصلی عدم دسترسی زنان به عدالت است و بسیاری از قضایایی خشونت و موارد دیگر توسط محاکم سنتی حل و فصل می‌شود.
این استاد دانشگاه ضمن انتقاد از وزارت زنان و نهادهای مدافع حقوق زنان گفت، وزیر زنان می‌گوید من در خانه‌یی بزرگ شدم که خشونت وجود نداشته و این سخن یعنی این‌که نمی‌تواند زن افغان را درک کند، بنابراین ما به یک وزیری نیاز داریم که مشکلات زنان افغان را درک کند.
او همچنان افزود، تا زمانی‌که با حقوق زنان افغان معامله صورت ‌گیرد و تا زمانی‌که به نام زن افغان پروژه‌های کلان گرفته شود و تا زمانی‌که وزارت زنان همچنان بی‌تفاوت باشد، نمی‌توان شاهد تأمین حقوق زنان کشور بود.
خواستیم نظر وزارت زنان را نیز در این زمینه داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق به این کار نشدیم.
هشت مارچ روز همبستگی زنان جهان است و در تمامی کشورهای دنیا از این روز با برگزاری محافلی گرامی‎داشت به عمل می‌آید.
در افغانستان نیز تمامی نهادهای مدافع حقوق زنان و برخی نهادهای دولتی نیز از هشتم مارچ گرامی‎داشت به عمل می‎آورند.