رهایی زندانیان طالبان از زندان‎های پاکستان و زندان‎های داخل کشور، خواسته و ناخواسته صفوف دشمن را تقویت می‎کند.
شماری از آگاهان نظامی و نماینده‎گان مجلس با بیان این مطلب می‎گویند که برخی زندانیان به دلیل فساد در دستگاه عدلی و قضایی حکومت و برخی دیگر به دلیل بازداشت خودسرانۀ نیروهای خارجی، در زندان‎های کشور زندانی هستند.
رییس‌جمهور کرزی هفتۀ گذشته در روز گشایش پارلمان گفته بود که شمار زیادی از افراد بی‌گناه در زندان بگرام نگه‌داری می‌شوند و من بعد از انتقال مسوولیت این زندان به افغان‌ها، حکم آزادی این زندانیان را صادر خواهم کرد.
عبدالهادی خالد آگاه مسایل نظامی می‌گوید، جرم اکثریت افرادی که در زندان بگرام و یا سایر زندان‌ها به سر می‌برند، به دو دلیل مشخص، روشن نیست: نخست این‎که چون سیستم قضایی افغانستان فاسد است، بنابراین عدالت به شکل درست و دقیق آن تطبیق نمی‌شود و شماری از افراد بی‌گناه محکوم می‌شوند. دلیل دوم دستگیری شماری از افراد بی‌گناه توسط نیروهای ایتلاف براساس گزارش‌های غلط است، بنابراین شماری از اشخاص بی‌گناه در کنار افراد مجرم زندانی هستند.
وی همچنان گفت، اما هدف کرزی از آزاد سازی زندانیان فراهم‌سازی زمینۀ گفت‌وگو و مذاکره با مخالفان مسلح دولت است.
به گفتۀ جنرال خالد، مسأله مهم برای زندانیان، زنده‌گی پس از زندان است و کسانی‌که از بند رها می‌شوند، مجبور هستند تا به روستاهای خود برگردند، زیرا خانواده‌های شان در آن‌جا زنده‌گی می‌کند؛ اما نکتۀ مهم این است که اکثریت این اشخاص در مناطق نا امن و روستاهایی‌که تحت تسلط طالبان است، زنده‌گی می‌کنند.
وی تصریح کرد: «زمانی‌که یک زندانی آزاد می‌شود و به روستای خود که در منطقۀ تحت تسلط طالبان است بر می‌گردد، از سوی طالبان تهدید می‌شود که با ما استی یا مخالف ما و یقیناً این شخص نمی‌تواند بگوید که مخالف شما، بنابراین سنگر دشمن ناخواسته تقویت می‌شود.»
این آگاه نظامی اضافه کرد، حتا اگر این افراد خود نخواهند که وارد جنگ شوند، وادار به جنگ می‌شوند، زیرا مناطق‌شان تحت تسلط طالبان است و ناخواسته در خدمت دشمن قرار می‌گیرند، بنابراین قبل از آزادسازی این افراد باید برنامه‌یی طرح‌ریزی شود تا آنان از پیوستن به دشمن در امان بمانند.
به باور او، تنها راه حل شاید این باشد که حکومت در کنار این‌که عدالت را تطبیق می‎کند، باید از این افراد حمایت نیز کند، در غیر آن صفوف دشمن را تقویت خواهند کرد.
در این حال، سید اسحاق گیلانی عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید، ما دو نوع زندانی داریم: یکی زندانی‌هایی‌که در بند پاکستان هستند و سران طالبان اند و پس از آزادی به صفوف طالبان پیوستند. دوم زندانی‌هایی‌که در بگرام و پلچرخی به سر می‌برند و اکثریت آنان بدون این‌که جرم‌شان ثابت شود، در زندان به سر می‌برند، بنابراین شاید هدف رییس‌جمهور چنین افرادی باشد.
این عضو مجلس تأکید کرد، ولی مسألۀ مهم این‌که از این افراد پس از آزادی باید یک ضمانت گرفته شود که به صفوف طالبان نخواهند پیوست.
به گفتۀ آقای گیلانی، کسانی‌که در اثر بمباران نیروهای هوایی اعضای خانوادۀ خود را از دست می‌دهند، به صفوف طالبان می‌پیوندند و انتحار را انجام می‌دهند، پس برای حل این مشکل باید جلو بمباران بدون موجب نیروهای ایتلاف نیز گرفته شود.
مسوولیت زندان بگرام تحت نظارت امریکایی‌ها در منطقه بگرام در ولایت پروان افغانستان پیشتر طی مراسم رسمی به دولت افغانستان واگذار شده بود، اما نگه‌داری ۶۰۰ زندانی افغان و پنجاه زندانی از کشورهای دیگر همچنان به عهدۀ امریکایی‌ها باقی مانده بود.