فروغ؛ عــصارۀ عصیان زن
گرایش یا در واقع سقوط فروغ در شعر، هم‌زمان با شورش بی‌هنگامش علیه انضباط عاطفی و اخلاقی خانواده بود. به تعبیر دیگر او، ازدواج چشم‌بسته، بی‌عشق و ماجرای خود را، نوعی بی‌عدالتی، تحمیل و تهدید به آزادیِ خود می‌دانست، با...
ادامه مطلب...
در جست‌وجوی روزِ از دست رفته/ دربارۀ کتاب «بازماندۀ روز» نوشتۀ «کازوئو ایشی‌گورو»
بارها شده وقتی یاد گذشته می‌کنیم؛ افسوس می‌خوریم که چه کارها نکرده‌ایم، چه حرف‌ها نزده‌ایم و چه زمان‌ها و آدم‌هایی که از دست نداده‌ایم. حتا شده آدم‌هایی را ببینیم که از بس درگذشته غرق شده‌اند، «آن‌چه را که از روز...
ادامه مطلب...
جان چیور و تجدید دیدارش
1 با وجود این‌که جان چیور در مصاحبه با پاریس ریویو، افرادی را که با شخصیت‌های داستان‌هایش هم‌ذات‌پنداری می‌کنند و یا این‌که حتا نقشی کمرنگ از خود در داستان‌های‌شان قایل می‌شوند، مسخره می‌کند؛ اما مانند هر نویسنده‌یی در عالم، نقش دیده‌ها...
ادامه مطلب...
زبان خاص و سبک شعری
من هم‌چنان عقیده دارم، و در این عقیده روز به روز راسخ‌تر می‌شوم که شعر از وقتی روی در ضعف نهاد که شعرای جوان، به جای این‌که به زنده‌گی و زمانه و عشق و سرنوشتِ انسان بیاندیشند، به این فکر...
ادامه مطلب...
چگونه شاعر و نویسنده نشدم؟
بخش دوم و پایانی/ حالا که از علم‌ومعرفت صحبت می‌کنم بی‌مناسب نمی‌دانم این نکته را نیز یادآوری نمایم که من به کتب عربی میلِ خاصی داشتم و رسایل ادبی را به قیمتِ جان می‌خریدم. مخصوصاً «صمدیه» و «انیس‌العاشقین» و «الفیۀ سیوطی»...
ادامه مطلب...
