بخش چهارم و پایانی/ شعر دوم به نام «لیدوکایین» از آرزو احمدی است: لیدوکائین «کرخت از نگاه سرد و خیسات/ پیچ میخورم/ دوربرگردان رویت را./ ازین آدمکهای برفی/ شالی به گردن هیچ/ ترانهای نمیپیچد/ نه سطلی بر سر خاطرهای/ و شر شر بارش...
ادامه مطلب...بخش سوم/ اختلال در زبان برای نابیانگری شعر سنتی و مدرن معمولاً در پی بیانگری معنای جهان، معنای زندهگی و بیان احساس انسان است؛ اما شعر پسامدرن یا پساساختارگرایانه در پی عدم بیان، اختلال در مناسبات زبان و نابیانگری است. این...
ادامه مطلب...بخش دوم/ هیولاسازی نظریه در نقد و خوانش شعر جهان معاصر بهنوعی جهانی نظریهزده است. این نظریهزدهگی را «هیولاسازی نظریه» نام گذاشتهام. بحث این نیست که نظریه را کنار بگذاریم. نظریهپردازی تا نظریهزدهگی تفاوت میکند. نظریهپردازی مبنای فلسفی دارد. در یک بستر...
ادامه مطلب...بخش نخست/ چرا «درهمجوشی» نمیشد برای خوانش این سه شعر، نامی بهتر انتخاب کرد؟ منظور از بهتر اینکه دارای جنبۀ ادبی و فرهنگی میبود. درهمجوشی چیست؟ شاید به یاد داشته باشیم که مارکس گفته بود در سدۀ بیستویک هرچه که نتواند...
ادامه مطلب...بخش سوم و پایانی/ • پنجرۀ هشتم: برائت رندانه شاعر اهل سیاست نیست: من شاعرم، حرفِ سیاست را نمیدانم (سرباز، ص 72) اما بر این دیدگاه وفادار نمیماند و با طنز فریاد میزند: کی گفته است؟ که شعر از سیاست است مجزّا ببین که با تو ام...
ادامه مطلب...