در افغانستان نه تنها ماین‌های باقی مانده از گذشته قربانی می‌گیرد، بلکه در بسیاری مناطق این کشور ماین‌گذاری و جاسازی مواد انفجاری توسط گروه‌های شورشی ادامه دارد. نتیجه این ماین‌گذاری‌ها غالباً قربانی شدن غیرنظامیان است.
علی یاور هوشمند یک شهروند افغانستان است که در زمان برگشت از مهاجرت در مسیر میان ایران و افغانستان با ماین برخورد کرد. او هر دو پایش را از دست داد و زنده‌گی اش برای همیشه دگرگون شد.
ماین‌گذاری در افغانستان از زمان جنگ علیه قشون سرخ شوروی سابق شروع شد. بعداً در زمان جنگ‌ها ادامه یافت و حالا نیز ماین گذاری تاکتیک اصلی گروه طالبان در جنگ علیه دولت و نیروهای خارجی است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تاریخ هشتم دسمبر سال ۲۰۰۵، چهارم اپریل را به عنوان روز آگاهی دهی در مورد ماین و همکاری در ماین پاکی اعلام کرد. بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد امسال در پیامش به مناسبت این روز گفته است که سازمان ملل به همکاری‌های وسیع اش در این بخش به میلیون‌ها انسان از افغانستان گرفته تا سودان، ادامه می‌دهد.
مرکز هماهنگی موسسه‌های ماین پاکی در افغانستان (ماکا) می‌گوید که به استثنای ولایت دایکندی، در همه ولایت‌های افغانستان مناطقی فرش شده از ماین‌های ضد پرسونل، ضد وسایط و دیگر انواع مهمات منفجر نشده وجود دارند. هفت موسسه ماین پاکی بشردوستانه، ۲۴ موسسه ماین پاکی تجارتی افغانی و پنج موسسه تجارتی بین‌المللی در افغانستان مصروف ماین پاکی اند، اما تاهنوز فقط ۱۲۱ ولسوالی از ۳۶۰ ولسوالی افغانستان از ماین پاکسازی شده اند.
بررسیهای مرکز «ماکا» نشان می دهد که ۴۷ درصد قربانیان ماین ها را کودکان پسر، ۴۵ درصد مردها، پنج درصد دخترها و سه درصد دیگر را زنان تشکیل می دهند. بیشتر این افراد در هنگام کارهای روزمره قربانی ماین شده اند.
محمد الدین قانع، رییس امور معلولان در وزارت کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین، می‌گوید که شمار افراد معلول در افغانستان به ۸۰۰ هزار تن می‌رسد که بیشتر آنها قربانی انفجار ماین و مواد انفجاری بوده اند.
او می افزاید: «آماری که در ریاست شهدا و معلولین در ۳۴ ولایت ثبت شده، متفاوت است. در برخی ولایت‌ها بیش از ۷۰ درصد معلولان در اثر انفجار ماین قربانی شده اند و این گراف در بعضی ولایت‌های دیگر پایین تر است. اما به طور میانگین، ۶۰ درصد این ها قربانی ماین هستند».
به گفته مسوولان ماین پاکی در افغانستان، ولایت قندهار بیشتر قربانیان ماین را داشته است. کابل، هرات، پکتیا، لوگر، کنر، فراه و میدان وردک ولایت‌های دیگری اند که به ترتیب بیشترین قربانی ماین را داشته اند.
مرکز هماهنگی موسسه‌های ماین پاکی در افغانستان می گوید که تاکنون بیش از ۶۵۵ هزار حلقه ماین ضد پرسونل، بیش از ۲۷ هزار حلقه ماین ضد وسایط و نزدیک به ۱۶ میلیون مهمات منفجر کشف و خنثا شده است.
ماین روب‌ها نیز قربانی می‌دهند
کار ماین پاکی پرخطر است. براساس اطلاعات «ماکا»، ۷۷۴ تن از کارمندان سازمان های ماین پاکی در افغانستان از سال ۱۹۸۹ تاکنون جان شان را از دست داده اند. کارمندان موسسه های بشردوستانه بیمه ۲۴ ساعته دارند، اما کارمندان سازمان های تجارتی فقط در جریان کار بیمه هستند.
مردم شکایت دارند که برای پاکسازی ماین‌ها کار زیادی صورت نمی‌گیرد. نثار الله احسان، باشنده ولایت میدان وردک می‌گوید: «همین حالا در همه ولسوالی های میدان وردک، از سوی مخالفان مسلح دولت ماین گذاری می شود. در این خصوص چه کاری صورت می گیرد؟». سازمان های ماین پاکی می گویند در جاهایی فعالیت می کنند که جنگ و درگیری وجود نداشته باشد.
سازمان ها و شفاخانه های مختلف قربانیان ماین ها را کمک می‌کنند. صلیب سرخ، هندیکپ انترنشنل، کمیته سویدن و سازمان‌های افغانی مانند ابرار، سرف، آلسو و وزارت شهدا و معلولین به آسیب دیدگان ماین ها کمک می کنند. جاپان، ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا، کانادا و امارات متحده عربی حامیان عمده مالی در این بخش اند.