وزارت احیا و انکشاف دهات می‌گوید که اکثریت مردم افغانستان، به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند.
مسوولان وزارت احیا و انکشاف دهات در سیمینار دو روزه‌یی که روز دوشنبه به منظور دریافت راه‌های مناسب برای استفادۀ موثر از آب‌‌ در کابل برگزار شده بود، گفته اند که درحال حاضر بیشتر از نصفِ از مردم چهل هزار قریه در سراسر کشور، از نبود آب آشامیدنی صحی رنج می‌برند.
محمد طارق عصمتی معاون برنامه‌های وزارت احیا و انکشاف دهات می‌گوید که سالانه هزاران تن از شهروندان کشور به دلیل نوشیدن آب‌های غیرصحی به امراض مختلف مبتلا شده و بعضاً تلف می‌شوند.
وی تأکید می‌کند که رفع مشکل کمبود آب صحی آشامیدنی به تلاش‌های پیگیر نهادهای مربوط نیاز دارد.
او گفت: «مطالعاتی که چندی پیش صورت گرفته، نشان می‌دهد که تنها بین ۲۵ الی ۳۰ درصد از مردم در دهات افغانستان به آب صحی آشامیدنی دسترسی دارند. البته باید روشن شود که دهات کشور متشکل از حدود ۴۰ هزار قریه می‌باشد که در آن تقریباً ۶۵ الی ۷۰ درصد نفوس افغانستان زنده‌گی می‌کند.»
آقای عصمتی همچنان گفت که تلاش می‌کنند تا در مدت ۱۰ تا ۱۵ سال آینده زمینه را برای دسترسی تمام مردم افغانستان به آب صحی آشامیدنی فراهم نمایند.
در عین حال، مسوولان صندق وجهی سازمان ملل متحد برای کودکان برگزاری همچو برنامه‌ها را در راستای ارتقای آگاهی مردم به خاطر حفاظت و استفاده درست از آب، مهم توصیف می‌کنند.
از سوی دیگر، وزارت صحت افغانستان نبود آب آشامیدنی صحی را از عوامل عمدۀ مبتلاشدن کودکان به امراض ساری می‌داند.
داکتر توفیق مشال رییس عمومی طب وقایوی این وزارت می‌گوید که همه ساله ۲۵ درصد کودکان در کشور از اسهالات شدید رنج برده و شماری از آن‌ها تلف می‌شوند.
این مقام وزارت صحت عامه گفت: عمده‌ترین مرضی که نزد ما ارقام آن وجود دارد، امراض طرق تنفسی و اسهالات می‌باشد. سالانه در حدود ۲۵ درصد از اطفال کمتر از ۵ سال در کشور، از حملات اسهال رنج می‌برند، وضعیت صحی بعضی از این اطفال بهبود می‌یابد و بعضی از این اسهالات سبب مرگ و میر اطفال می‌گردد.»
با این حال، آقای فایق می‌گوید که آمار وزارت صحت عامه نشان دهندۀ آن است که در حال حاضر ۴۳ درصد مردم افغانستان با نبود آب صحی روبرو هستند.
به اساس گزارش‌ها حفر غیرمعیاری چاه‌های سپتیک در افغانستان از عوامل روز افزون ملوث‌شدن آب‌ها و کمبود آب صحی آشامیدنی به شمار می‌رود.
مسوولان می‌گویند که اگر جلو ادامۀ حفر این چاه‌ها که قابلیت جذب در زمین را دارند، گرفته نشود تا ۱۰ سال آینده آب‌های زیر زمینی در تمام شهرهای بزرگ ملوث شده و از استفاده باز خواهند ماند.