یک فرمانده ارشد ناتو می‌گوید، طالبان دیگر با خارجی‌ها نمی‌جنگد، بل که با افغان‌ها روبرو می‌شوند.
یکی از فرماندهان ارشد ناتو در مورد توانایی دولت افغانستان و نیروهای امنیتی کشور در استقرار ثبات امنیتی خوش‌بین، اما در عین حال محتاط است.
آمیرال جیمز استاوریدیس، حدود چهار سال پیش فرماندهی نیروهای نظامی امریکا و اروپا در ناتو را به عهده گرفت و کمی پس از آن فرمانده عملیاتی ناتو در جهان شد. از آن زمان او بارها برای انتقال رهنمودهای ناتو به نیروها و فرماندهان نظامی و نظارت بر پیشرفت نظامی کشورهای ائتلاف به افغانستان سفر کرده است.
او می‌گوید: «با توجه به تجربه شخصی‌ام در طول چهار سال گذشته، از دوره‌یی که نسبت به موفقیت در افغانستان تردید داشتم به دوره‌یی رسیدم که فکر می‌کنم موفق خواهیم بود. البته این خوشبینی ام همراه با احتیاط است».
استاوریدیس بیشتر این خوشبینی را در پیشرفت‌های چشمگیر نیروهای امنیتی افغان می‌بیند، که توانایی‌ها خود را در سفر دو سال قبل او به نمایش گذاشتند.
وی در عین حال معتقد است جامعۀ مدنی افغانستان نیز پیشرفت داشته است.
افزایش حملات
در این میان طالبان نیز به حملات خود در بخشی از افغانستان ادامه می‌دهند.
آدمیرال استاوریدیس می‌گوید سال آینده، هنگامی که نیروهای خارجی، به غیر از کارشناسان ضد تروریسم و مسولان آموزشی افغانستان را ترک کنند، توانایی طالبان در متقاعد ساختن افغان‌ها در کمک به آن‌ها نیز کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.
آدمیرال استاوریدیس می‌گوید: «توجیه طالبان درتمام طول دهه گذشته این بوده است که با خارجی‌ها می‌جنگند. خارجی‌ها که تا پایان سال ۲۰۱۴ می‌روند و طالبان دیگر با خارجی‌ها نمی‌جنگد، بلکه با افغان‌ها روبرو هستند. جنگشان با برداران، با خواهران و نیروهای امنیتی خودشان است. توجیه جنگیدن با خارجی‌ها در پایان سال آینده بی‌معنی می‌شود».
آمیرال استاوریدیس که می‌خواهد پس از ۳۷ سال خدمت در نیروی دریایی امریکا بازنشسته شود معتقد است: امنیت با تفنگ فراهم نمی‌شود.
او می‌گوید: «نهایتاً در این قرن بیست و یکم نمی‌توانیم امنیت را از لولۀ تفنگ در آوریم».
به اعتقاد او، آزادی و امنیت از همکاری‌های بین‌المللی و راهبردهایی حاصل می‌شود که ارزش‌های دموکراتیک را توجیه و تشویق کند.
نیروهای ملی
مقام‌های افغان و ناتو می‌گویند، ارتش ملی افغانستان سریع‌تر از انتظار پیشرفت کرده است و می‌تواند امنیت این کشور را در زمان خروج نیروهای نظامی بین‌المللی در پایان سال ۲۰۱۴ به عهده بگیرد.
بر اساس برنامۀ زمان‌بندی شدۀ ناتو، تا پایان سال ۲۰۱۴، تنها بخش کوچکی از نیروهای بین‌المللی برای آموزش سربازان افغان، با هدف خاتمه دادن به این جنگ پرهزینه و نامحبوب در افغانستان باقی خواهند ماند.
ناتو و نیروهای نظامی بین‌المللی به آموزش نیروی امنیتی ۳۵۰ هزار نفری افغانستان سرعت بخشیده اند. با این حال سوال این است که توانایی ارتش افغانستان در تأمین امنیت در چه حدی است.
قدم شاه شاهین، یک مقام افسر ارتش ملی افغانستان به نقش فزایندۀ ارتش در برقراری امنیت اشاره می‌کند و می‌گوید: «ارتش ملی افغان آخرین مرحله آموزش را می‌گذراند و از نظر کیفی پیشرفتی چشمگیری داشته است. ما انتظار داریم بیش از ۸۵ درصد از عملیات مستقل توسط ارتش افغان هدایت شود».
اما جاوید کوهستانی، یک نظامی سابق نسبت به توانایی ارتش افغان نگران است. آقای کوهستانی می گوید «سوء مدیریت دولتی، فساد و کمبود تجهیزات مشکلات عمدۀ ارتش افغان است. ما هر روز می‌بینیم ارتش تلفات جانی بیشتری دارد که عدم آماده‌گی ارتش را نشان می‌دهد. انتقال امنیت به ارتش افغان روند غیر قابل بازگشتی است، اما مطمین نیستم ارتش کاملاً برای آن آماده باشد».