صدها تن از ساکنان ولایت بامیان، در اعتراض به ناامنی در جاده‌های منتهی به این ولایت، اقدام به تظاهرات کرده‌اند.
آنها روز یکشنبه، در شهر بامیان، مرکز ولایت بامیان به خیابانها ریختند و نسبت به افزایش ناامنی در راههایی که این ولایت را با کابل، پایتخت و ولایت‌های همجوار وصل می‌کند، اعتراض کردند.
اخیرا گزارش‌هایی از ناامنی و قتل مسافران و رهزنی در مناطق جلریز در ولایت میدان‌وردک و غوربند در ولایت پروان، که راههای کابل-بامیان از این دو منطقه می‌گذرد، منتشر شده است.
بر اساس این گزارشها، در چند هفته اخیر بیش از ده تن از مسافران در منطقه ولایت میدان وردک از سوی شورشیان به قتل رسیده‌اند.
محمدسجاد محسنی، از سازماندهندگان این تظاهرات به بی‌بی‌سی گفت: “مردم بامیان واقعاً به ستوه آمده‌اند. جوانهای این مردم در ولایت میدان‌وردک سر بریده می‌شوند، راههای این مردم بسته هستند. مواد غذایی به مردم نمی‌رسد.”
او افزود: “مردم امروز خواستند که با این تظاهرات چندهزارنفری خود به دولت بفهمانند که از خواب غفلت بیدار شود. ما امنیت می‌خواهیم، تامین امنیت مردم وظیفه دولت است.”
معترضان در قطعنامه پایانی تظاهرات خود نسبت به افزایش ناامنی در جاده‌های ارتباطی بامیان-کابل و بامیان-بغلان ابراز نگرانی کردند و از حکومت خواستند که امنیت این راهها را تامین کند.
در این قطعنامه آمده است: “با این که امنیت خوبی در ولایت بامیان حاکم است، اما تلاشهایی برای ناامن‌سازی مسیرهای مواصلاتی منتهی به بامیان در جریان است.”
معترضان بامیانی همچنین در این قطعنامه افزوده‌اند: “در سالیان اخیر ناامنی‌ها در ولایتهای میدان‌وردک و پروان، که شاهراههای اصلی عبور و مرور مردم بامیان از آنها می‌گذرد، سیر صعودی داشته است.”
آنها از حکومت افغانستان خواسته‌اند که برای تامین امنیت در این راهها برنامه‌های عملی و موثری را روی دست گیرد.
قطعنامه پایانی تظاهرات بامیانی‌ها
در قطعنامه همچنین آمده است: “در صورتی که حکومت قادر به تامین امنیت شاهراه‌های مواصلاتی نیست، تجهیز و تسلیح مردم بامیان را در دستور کار خود قرار دهد تا مردم خود این کار را انجام دهند.”
معترضان هشدار داده‌اند که اگر دولت برای بهبود وضعیت امنیتی در راههای مواصلاتی که بامیان را با پایتخت و ولایت‌های همجوار آن وصل می‌کند، اقدام عملی نکند، آنها به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
بامیان یکی از فقیرترین ولایتهای مرکزی افغانستان است که ساکنان بارها نسبت به آنچه که “بی‌توجهی” دولت نسبت به وضعیت زندگی مردم این ولایت خوانده شده، اعتراض کرده‌اند.
پیش از این معترضان بامیان در اعتراض به نبودن نیروی برق در این ولایت، در یک اقدام نمادین چراغ (فانوس) بزرگی را در میدان اصلی این شهر نصب کردند.
بامیان به دلیل داشتن رودخانه‌های پرآب و معدن بزرگ زغال سنگ، امکان تولید نیروی برق آبی و حرارتی را دارد، اما تا حال اقدامی در راستای ساختن نیروگاه برق در آن صورت نگرفته است.