احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





اشتباهاتی که زنده‌گی مشترک را خراب می‌کند

- ۱۴ جوزا ۱۳۹۲

شاید همۀ انسان‌ها در طول زنده‌گی مشترک، اشتباهاتی را مرتکب شوند که گاهی برای چند لحظه یا گاه چند روز، سبب بروز ناراحتی و دل‌خوری زن و شوهرها شود؛ ولی بعضی از این اشتباهات و مهم‌تر از آن، تکرار آن‌ها آن‌قدر زنده‌گی مشترک را به خطر می‌اندازد که ممکن است حتا به طلاق منجر شود.
حتماً زوج‌هایی را دیده‌اید که به گونۀ ناگهانی و بدون این‌که مشکلات حاد و بزرگی در زنده‌گی‌شان داشته باشند، ناگهان تصمیم به جدایی و طلاق می‌گیرند و جالب این‌که آن‌ها ممکن است حتا تا سال‌ها بعد از خود بپرسند کجای کارشان اشتباه بوده که منجر به طلاق شده است و معمولاً هم هر کدام، دیگری را مقصر این امر می‌داند غافل از این‌که در بیش‌تر موارد هر دوی آن‌ها به یک اندازه مقصر اند و اشتباهات خُرد و درشت زیادی را مرتکب شده‌اند که ادامۀ زنده‌گی مشترک را برای آن‌ها مشکل کرده است.
شاید بزرگ‌ترین مشکل زوج‌ها مخصوصاً زوج‌های جوان، تلاش برای عوض کردن خلقیات و نوع رفتار همسر باشد. بدون شک، افراد بالغ نمی‌توانند خیلی عوض شوند و به طرز چشم‌گیری تغییر نمی‌کنند، پس بهتر است فرد، همسر خود را قبول کرده و او را به خاطر منحصر به فرد بودنش و تفاوت‌هایی که با دیگران دارد، دوست بدارد. تلاش برای عوض کردن همسر، فقط احساسات او را جریحه‌دار کرده و زنده‌گی مشترک را خراب می‌کند و اشتباهی است که نباید بر انجام آن اصرار کرد.
یکی دیگر از این موارد مشکل‌زا در میان زوج‌ها به خصوص در زوج‌های جوان، صحبت با نیش و کنایه است که اگر در طولانی‌مدت ادامه پیدا کند، سبب ناراحتی‌های جبران‌ناپذیری می‌شود. مورد دیگر، نداشتن وقت کافی و عدم اختصاص دادن وقت لازم برای یک‌دیگر است. در نتیجۀ این مساله، بعضی از زوج‌ها آن‌قدر از یکدیگر فاصله گرفته‌اند که دیگر علاقه‌یی نسبت به هم احساس نمی‌کنند. پذیرش اشتباهات خود و عذرخواهی به موقع نیز از مواردی است که گاه زوج‌ها فراموش می‌کنند به آن عمل کنند. حسادت هم از مواردی است که می‌تواند یک زنده‌گی را به جهنم تبدیل کند. اگر دو نفر هم‌دیگر را برای زنده‌گی انتخاب کرده‌اند، حسادت باعث اتلاف وقت و انرژی آن‌ها شده و موجب اهانت به همسر می‌شود و این تصور را به وجود می‌آورد که طرف مقابل به او اعتماد ندارد و این کار می‌تواند سمی در رابطۀ زوج‌ها باشد. توقع بیش از حد زوج‌ها از یک‌دیگر، مخصوصاً در تنگنا قرار دادن همسر از نظر اقتصادی هم ناخودآگاه به هم‌دیگر آزار رساندن است. نکته دیگر این‌که اگر زوج‌هایی هستند که از مشاجره به جای گفت‌وگو استفاده می‌کنند یا در زنده‌گی مشترک غرور دارند، یا در کل قدر همسرشان را نمی‌دانند، باید منتظر تبعات خطرناک این اشتباهات نیز باشند.
شاید در برخی از زنده‌گی‌ها و در صورتی که واقعاً هیچ راه دیگری باقی نمانده باشد، طلاق آخرین و بهترین راه باشد؛ اما راه‌های متفاوتی وجود دارد که می‌تواند پایه‌های سست یک زنده‌گی مشترک را تنومند کرده و طول عمر آن را به سال‌های متمادی افزایش دهد. اما اغلب مشکلات زنده‌گی زوج‌های جوان، به علت عدم تجربه و اطلاعات کافی از نحوۀ کنترل زنده‌گی مشترک است و این‌که دختر و پسر جوان نیاموخته‌اند چه‌گونه همسرداری کنند و چه‌گونه بر مشکلات پیش‌آمده غالب شوند یا چه‌گونه ایجاد علاقه کنند.
برای هر کاری، داشتن تجربه و راهنمایی شدن، مهم‌ترین ملزوماتی است که موجب رسیدن به نتایج مطلوب در آن کار می‌شود و عدم آگاهی و نداشتن راهنمای مناسب هم، متقابلاً بزرگ ترین ضربه‌یی است که می‌توان بر پیکرۀ اهداف خود وارد کرد. در این موارد، بهترین راه مشاوره و کمک گرفتن از متخصصان دارای این علم است. مشاور باتجربه و متخصص، حکم یک راهنمای مناسب و کوله‌باری از تجربه را دارد که مشکلات پیش‌آمده را چنان نرم و کم‌رنگ می کند که دیگر جای هیچ اختلافی باقی نمی‌ماند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.